فیلم «شهابی از جنس نور» امروز سه شنبه عصر ساعت ۱۹ در برج میلاد به نمایش در می آید. محمدرضا اسلاملو؛ کارگردان فیلم سینمایی «شهابی از جنس نور» در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: اولین سخن من این است که بحث ما سینمای جدی است، در حال حاضر ژانرهای گوناگونی در سینما وجود دارد. زمانیکه به آنها نگاه می کنی بیشتر آنها دچار تسلسل شده و به جایی نمی رسند. این است که من مشتاق سینمای جدی هستم و باور دارم سینمای جدی می تواند یکی از راهکارهای سینمای آینده ایران باشد و به عنوان ستون آینده سینما مطرح شود، یعنی جدی حرف زدن، جدی نگاه کردن و وادار نمودن مخاطب به اندیشیدن از جمله مباحثی است که باید در سینما مطرح شود.

وی ادامه داد: نباید با احساسات مخاطب بازی کرده و او را افسرده و مأیوس کنیم اما متاسفانه با هنرمندی خاصی این کار صورت می گیرد و این گله مندی من از فیلمسازان و فیلم های حال حاضر است و این انرژی، امکانات، بودجه و وقت واقعا حیف است که در چنین راهی صرف شود، به همین علت اولین بحث ما این است که بتوانیم سنگ بنای سینمای جدی را هم در کنار انواع متنوع سینمای دیگر بگذاریم. فیلم «شهابی از جنس نور» نیز سعی می کند که حرف جدی بزند.

اسلاملو در رابطه با فضای فیلم سینمایی «شهابی از جنس نور» بیان کرد: ما به عنوان یک گروه علاقمند به سینما وسط معرکه شده ایم، به نظر من معرکه هنوز در جریان است برای مثال شب گذشته در هرمل انفجاری به وقوع پیوست و یک عده رفتند و این منطقه نزدیک جایی بود که ما از آنجا رد می شدیم، یک عده ایستادند وسط میدان با تمام مشکلات با دوربین وسط معرکه و میدان جنگ رفتند و برای اولین بار در این فیلم سینمای ایران پشت مرز اسرائیل رفته است و تمام بازی های آنها و سازمان ملل نیز برایش بازیچه است و حتی باید بگویم که سازمان ملل بیشتر مراقب ما بود تا اتفاقاتی که در آن منطقه می گذشت. این نشان می دهد که دوربین سینمای ایران تا چه اندازه می تواند بعد داشته باشد.

وی افزود: جای خالی این نوع از سینما باید پر شود و دیگر خالی نباشد، در حقیقت دوربین سینمای ایران باید حضور داشته باشد در اوج هر معرکه ای که ما در آن حرفی برای گفتن داریم. ما در جهان امروز حرف برای گفتن داریم و چون حرفی برای گفتن داریم باید دوربین خود را ببریم به میان آن آوردگاه و بایستیم و حرف خود را بزنیم. «شهابی از جنس نور» علی رغم همه مشکلات سعی دارد که چنین کاری بکند.

این کارگردان با بیان اینکه فیلمسازان باید به چنین مضامینی ورود پیدا کنند، تصریح کرد: درست است که برخی از فیلمسازان علاقه و جرأت لازم را برای ورود به این نوع از مضامین ندارند اما خوبی این نوع از فیلم ها این است که وقتی این کار را بکنیم تابوها می شکند. یک سینماگر وظیفه اش فقط ساختن فیلم های سرگرم کننده نیست بلکه باید حرف های دیگری بزنند باید وارد راه های دیگر شوند و وقتی وارد آن شوند تجربه به دست آمده و آن نگرانی و ترس اولیه از بین می رود. یکی از نیت های ما نیز این بوده است که با وارد شدن به این موضوعات تابو ها را برای فیلمسازان از بین ببریم.

اسلاملو در پاسخ به این پرسش که برای علاقمند کردن مخاطبان برای دیدن چنین فیلم هایی چه باید کرد، عنوان کرد: در ابتدا سخت است. متاسفانه سلیقه مخاطبان ما با فیلم ها و موضوعات سطحی شکل گرفته شده است که بیشتر آنها یا عاشقانه یا کمدی هستند. مخاطب ما آنقدر از این نوع موضوعات را دریافت کرده که سایر موضوعات را پس می زند.

وی افزود: اسم سینمای جدی را می توان سینمای اندیشه گذاشت، در حقیقت مخاطب باید بعد از دیدن فیلم ها ساعت ها راجع به فیلم و کدهایی که در آن گذاشته شده است فکر کند. ما در «شهابی از جنس نور» نیز کدهایی گذاشته ایم که مخاطب را به فکر کردن وادار می کند. اگر فیلمساز بتواند مخاطب را به اندیشیدن وادار کند به طوری که مخاطب حتی برای یک دقیقه فکر کند به معنی پیروزی او است.

اسلاملو در رابطه با بهره بردن از سینمای مستند در فیلم «شهابی از جنس نور» بیان کرد: من مستندساز هستم و به همین علت معتقدم سینمای خوب یعنی سینمایی که رنگ و بوی مستند داشته باشد. سینمای تئاتری یا سینمای کلاسیک هم جالب است اما سینمایی باور پذیرتر است که رنگ و بوی مستند در آن باشد.خیلی فضاهای من در کارهایم از جمله این فیلم ناخوداگاه مستند است و من دکوپاژ دارم و بدون دکوپاژ یک پلان را هم نگرفتم و حتی بازی ها نیز مستند است.

وی در رابطه با فیلم های جشنواره عنوان کرد: واقعا حیف است و بعضی وقت ها حسرت می خورم از غفلتی که برخی از فیلمسازان دارند. دیگر حتی در خارج هم به این فیلم ها نمی پردازند و باید بازنگری در فیلمساز انجام بدهیم.