به گزارش خبرنگار سینماپرس، بیش از شش ماه از دوران مدیریت جدید سینما می گذرد و در این مدت به صورت کلان شاهد نقاط قوت و ضعف هایی عمده ای بوده ایم ، انتصاب های جدید، برگزاری جشنواره سی و دومین جشنواره فیلم فجر، نوع صدور پروانه ساخت ها، اظهار نظرها گوناگون در جمع خبرنگاران و جشنواره های مختلف ، وعده و وعیدها، و ... جزو کارهای مدیریت جدید سینما به شمار می رود.

 سینماپرس در هفته های  اخیر در گفت و گو با سینماگران به تحلیل و ارزیابی مدیریت شش ماهه مدیران جدید سینمایی پرداخته است که خلاصه‌ای از آن را ذیل آورده ایم.

فرشچی: ترجیح می دهم چشمم به قانون باشد تا به مدیران

نویسنده «کاغذ بی خط» معتقد است: احساس می کنم با صنف فیلمنامه نویس مثل کارگر برخورد می شود، مدیران جدید سینما فکر اساسی برای فیلمنامه نویسان بیکار داشته باشند چرا که این صنف پر از کسانی است که خلاقیت دارند و ایده از آنان است اما درصد کمی از دستمزد یک فیلم به آنان می رسد.«۹ اسفند»

حبیب الله بهمنی: شش ماه است بلاتکلیف و منتظر پاسخ مسئولان سینمایی هستم!

حبیب الله بهمنی در این زمینه معتقد است که در رابطه با کار خود  حدود شش ماه است که برای ساخت فیلم سینمایی «مرگ در برلین» طی نامه های متعدد با مدیران در خواست های خود را اعلام کرده اما هیچ پاسخی را در این مدت دریافت نکرده است.

کارگردان «سیب و سلما» می گوید: همین یک مسئله را نشان دهنده مشت نمونه خروار عنوان می کند و بر این عقیده است که مگر یک فیلمساز چقدر باید صبر کند تا بتواند یک فیلم بسازد.

بهمنی براین عقیده است: این بلاتکلیفی و عدم پاسخگویی مسئولین آزار دهنده است و باید قسمتی ایجاد شود تا پاسخگوی مراجعین باشد. حتی اگر جواب کار منفی هم باشد باید پاسخگو باشند و اگر احساس می کنند اگر کسی مثل من بعد از بیست سال کار مستمر در سینما فیلمسازی بلد نیستم این عزیزان با برگزاری کلاس هایی فیلمسازی را یادمان دهند. «۵ اسفند»

راست گفتار: تدبیر و امید در سینما در حد شعار مانده است

کارگردان «نقاب» با اشاره به اینکه در سینما فقدان تدبیر و امید داریم، می گوید: تدبیر به معنای اینکه شرایطی در بخش خصوصی فراهم شود و این اطمینان به بخش خصوصی داده شود که فیلمش در تاریخ مشخصی اکران شود. متاسفانه این تدبیر در سینمای ایران به وجود نیامده است و بخش خصوصی ترجیح می دهد به جای ساخت فیلم در حوزه های دیگری به جز فرهنگ و هنر سرمایه گذاری کند.

راست گفتار براین عقیده است که دولت باید برای بخش خصوصی انگیزه به وجود بیاورد، سینما هنری است به سیاست و صنعت وصل است. اگر به صنعت سینما توجه نشود، سینما نمی تواند ادامه حیات داشته باشد و باید کاری کرد که بخش خصوصی منفعل نشود.

وی ادامه می دهد: در اکران هم باید عدالت رعایت شود اما در این شش ماهه سیاست ها تغییری نکرده و تا حدودی کارها در ادامه همان مسیر است اما در این میان نمی دانم چرا بودجه ها غیب شده است.«۶ اسفند»

قهرمانی: عدم تعامل مدیران جدید با سینماگران اشکال مدیریت جدید سینما است

تهیه کننده «شکارچی شنبه» در این زمینه، می گوید: قضاوت در این زمینه کمی زود است اما تنها اشکالی که به نظر من می رسد عدم تعامل این عزیزان با طیف های مختلف سینمایی است.

وی بر این عقیده است که برای اجرای چند طرح سینمایی با مدیر جدید بنیاد سینمایی فارابی قرار ملاقاتی گذاشته است که هنوز این امر میسر نشده است.

قهرمانی بر این عقیده است که در مراسم های مختلف مثل دیدار با رئیس جمهور یا افتتاحیه فیلم فجر از یک طیف خاصی دعوت به عمل می آید و این برخوردها اصلا شایسته نیست.«۶ اسفند»

نیرومند: مدیران سینمایی به قوانین و مصوبات خود هم عمل نمی کنند

این کارشناس سینما با اشاره به اینکه آثار شرکت کننده در جشنواره ناامید کننده بود اما  مدیران باید تلاش کنند تا سینمای امید را به ۴۰ درصد برسانند، می گوید:نکته بعدی بحث اعتدال در سینما است که می طلبد مدیران بحث اعتدال را در کارهای خود رعایت کنند اما با رصد اخبار مسئولینی که از پشت صحنه کارها بازدید می کنند از یک طیف خاصی حمایت می کنند.

نیرومند بر این عقیده است که مدیران جدید به مصوبات خود هم عمل نمی کنند و در شورای پروانه ساخت دارای سبد متوازنی نیستیم و در اعلام پروانه ساخت ها نیز در طول این مدت چنین جامعیتی دیده نمی شود.«۷ اسفند»

حمید بهمنی: شکافی در مدیریت سینما ایجاد شده که نیازمند ترمیم است

کارگردان «گام های شیدایی» نیز در این زمینه معتقد است: قضاوت در این زمینه زود است و وقتی می توان به مدیریت جدید سینما نمره داد که خروجی جشنواره سال آینده را مشاهده کرد اما به نظر می رسد شکافی در مدیریت سینما ایجاد شده است که نیازمند ترمیم است.

مدیر عامل موسسه شهید آوینی براین عقیده است که مدیران اگر قرار است باقیات و صالحاتی برای خود به جای گذارند باید سینمای انقلاب و دفاع مقدس را سر لوحه کار خود قرار دهند.«۱۲ اسفند ماه»

حمیدنژاد: برنامه ریزی شرط کافی برای موفقیت در عرصه عملی سینما نیست

کارگردان «آناهیتا» معتقد است: سینما عرصه عمل است و باید دید در عرصه عمل چه اتفاقاتی در آینده رخ خواهد داد و صرفاً بیان نظریات خوب است اما کافی نیست.

وی در ادامه می افزاید: اعلام رسمی سیاست گذاری سال آینده از طرف مدیران جدید سینمایی باعث می شود چشم انداز روشنتری برای سینماگران ایجاد شود تا با هدف گذاری این برنامه ها و سیاست گذاری ها اعتلای هر چه بهتر سینمای ایران پدید آید. «۱۲ اسفند»

اردکانی: رفتار مدیران سینما مبهم است

کارگردان «به کبودی یاس» معتقد است: شش ماه زمان کمی برای ارزیابی مدیریت جدید است و تنها می توان نسبت به رفتارهای که در این مدت صورت گرفته ارزیابی داشت اما رفتار مدیریت در موضوع خانه سینما یک ابهام بزرگ برای اهالی رسانه سینما باقی گذاشته و متاسفانه تاکنون روشنگری نشده است، اگر اتفاقی که برای خانه سینما افتاد غیر قانونی بود باید مدیریت جدید غیر قانونی بودن ان را شفاف توضیح دهد. شش ماه زمان کمی برای ارزیابی مدیریت جدید است و تنها می توان نسبت به رفتارهایی که در این مدت صورت گرفت ارزیابی داشت اما رفتار مدیریت در موضوع خانه سینما یک ابهام بزرگ برای اهالی سینما باقی گذاشت و متاسفانه تاکنون هم روشنگری نشده است، اگر اتفاقی که برای خانه سینما افتاد غیرقانونی بود باید مدیریت جدید غیرقانونی بودن آنرا شفاف توضیح دهد.

وی می افزاید: اگر مجموعه مسائلی که منجر به بسته شدن خانه سینما شد قانونی بود و یک مشکل قانونی وجود داشت که باید رفع می شد، باید توضیح داده شود که برای بازگشایی رفع مشکل انجام شد؟ یا مشکل قانونی برطرف نشد و خانه سینما بازگشایی شد؟ در مجموع مدیریت جدید این نگرانی را از بین ببرد که آیا همچنان مبنای تصمیم گیری‌ها میل و اراده مدیران است یا قانون، تکلیف سینماگر با قانون روشن است چراکه اگر قانون وجود داشته باشد سینماگر در یک امنیت نسبی کار خودش را جلو خواهد برد. اگر ملاک تصمیم گیری قانون نباشد و تصمیم آنها باشد، فضای پر از ابهامی که گرفتارش هستیم ادامه پیدا می کند و همچنان بلاتکلیفی عدم امنیت را منجر می شود.«۱۷ اسفند»

به نظر می رسد شش ماه زمان زیادی برای محک مدیران نیست اما در همین مدت کوتاه مدیران جدید سینما به درخواست سینماگران جامع عمل بپوشانند و هنرمندانی که قرار است فیلم بسازنند را در حالت بلاتکلیفی قرار ندهند و در کنار آن با تزریق بودجه بخش خصوصی را نیز فعال کنند.

مدیران سینمایی در اجرای سی و دومین جشنواره تمام تلاش خود را انجام داده اند اما در نهایت با صدور آراء به نظر می رسد می خواهند دله همگان را به دست بیاورند. مدیران به وعده و وعیدهای خود نیز جامع عمل بپوشانند و همواره از طیف های خاص حمایت نکنند و به طور مثال در پروانه ساخت سبد متوازنی داشته باشند تا همه طیف فیلم در سینما ساخته شود. 

سینما بیش از بیش نیازمند آرامش است آرامشی که باید توسط مدیران به سینماگران منتقل شود. جشنواره ۹۳ می توانند سنگ محک خوبی برای مدیران جدید سینمایی باشد به شرط آنکه همه طیف هایی سینمایی با تعامل بتوانند فیلم خوب بسازنند.