بنابراین گزارش، عبدالله اسفندیاری فیلمنامه نویس و تهیه کننده سینمای ایران با بیان مطلب فوق درباره نقش سینما در پرورش و ارتقای ذائقه مخاطب به سینماپرس گفت: تغییر ذائقه مخاطب نیازمند تجربه و آزمون و خطا دائم است که باید فیلمنامه نویسان،کارگردانان و مخصوصا مدیران فرهنگی در این زمینه تجربه کنند حتی در جمع های کوچک تر به دیدن فیلم ها بنشینند و به جمع بندی برسند و در آن نوع تاثیرگذاری فیلم ها را ارزیابی کنند.

وی افزود: در دهه شصت که در معاونت فرهنگی فارابی مدیریت داشتم درباره برخی از فیلم ها به جمع بندی کلی می رسیدیم همانطور که وقتی فیلم «شهر موش‌ها» ساخته شد از برخی خانواده‌ها و صاحب نظران متخصص دعوت کردیم که به دیدن فیلم بیایند و درنهایت به یک ارزیابی درباره آن فیلم رسیدیم.

تهیه کننده «خواب لیلا» ادامه داد: فروش خوب فیلم ها در صورتی فخر به دنبال دارد که فیلم ها دارای بار فرهنگی مثبت باشند باید مسائل فرهنگی و ارزشی در فیلم‌ها گنجانده شود که این کار با تلاش و مشورت از افرادی که در این زمینه تجربه دارند صورت می‌گیرد اما اگر رفع تکلیفی عمل کنیم به تنبلی منجر خواهد شد.

وی با تاکید بر آزمون و خطا برای رسیدن به مسیر تولید آثار فرهنگی خاطرنشان کرد: البته دولت در سینما تا اطلاع ثانوی که به یک حیات طبیعی برسد نیازمند انجام برخی از فاکتورهای زیرساختی برای حیات آن است که پیش از این مقالاتی را در این زمینه نوشته‌ام که یکی از مسائل مهم در این مقالات کمبود سالنهای سینمایی است. در صورتی که حیات سینما طبیعی شد تغییر ذائقه مخاطب به فیلمسازان و مردم باید سپرده شود.

اسفندیاری با اشاره به وابسته بودن سینما به دولت اظهار داشت: حمایت دولت از سینما باید تا زمانی که حیات واقعی آن مشخص شود ادامه داشته باشد اما مسئولین و نظریه‌پردازان همراه با فیلمسازان نقش مهمی در تغییر ذائقه مخاطب دارند و این موضوع با تعامل به سرانجام خواهد رسید. نباید به این شکل باشد که دولت به فیلمساز فرمایش دهد و فیلمساز هم در مقابل حاضر به تغییر در فیلمنامه‌اش نباشد بلکه هر دو باید به این موضوع فکر کنند که آثار فرهنگی دارای جذابیت باشند ضمن اینکه تبدیل به ضدارزش و ضد فرهنگ نشوند. فیلمساز و مدیرفرهنگی باید به سمت تغییر ذائقه مخاطب به طور بسیار آرام و طولانی مدت بروند.

وی با تاکید بر حمایت دولت از آثار فرهنگی تصریح کرد: خیلی از فیلم هایی که اکنون به عنوان آثار ارزشمندی مطرح هستند در زمان خودشان به فروش بالایی دست پیدا نکردند ولی مردم بعد از دیدن آن تازه متوجه کیفیت بالای فیلم شدند نمونه اصلی آن فیلم سینمایی «مادر» به کارگردانی مرحوم علی حاتمی است که مورد توجه همه طیف از مردم قرار گرفت.

تهیه کننده «ستاره بود» در عین حال خاطرنشان کرد: در زمان اکران برخی فیلم ها که برایشان صف کشیده می‌شود در طولانی مدت به فراموشی سپرده می شوند. معیار ما فقط فروش فیلم نباشد چرا که این عقیده کسانی است که تعلقی به ارزش ها ندارند و باید تلاش کنیم که فیلم های ارزشی پرفروش شوند همانطور که در برخی موارد موفق بودیم که می توانم به آژانس شیشه‌ای، از کرخه تا راین، لیلی با من است و... اشاره کنم چراکه هم ارزشی بودند و هم در گیشه به موفقیت رسیدند.

اسفندیاری خاطرنشان کرد: متاسفانه اصطلاح فیلم فرهنگی تبدیل به ناسزا شده است و باید افراد در بیان صحبت هایشان درباره این فیلم‌ها مراقبت بیشتری داشته باشند در حالی که خیلی از مخاطبان علاقه مند به فیلم های فرهنگی هستند که نمونه چند سال گذشته فیلم «طلا و مس» است که توانست روند خوبی را از اکران تا پخش در تلویزیون دنبال کند. مردم با دیدن فیلم های فرهنگی متوجه تفاوت آن با فیلم های کم اهمیت می شوند.

وی با اشاره به طرح هنر و تجربه گفت: امیدوارم این طرح خیلی خوب مدیریت شود و این فیلم ها می توانند با محدودیت سالن اکران شوند اما تعداد هفته های نمایش آن افزایش داشته باشد معمولا فیلم های فرهنگی مخاطب طولانی مدت دارد اما متاسفانه برخی رسانه ها به این موضوعات دامن می‌زنند که فیلم باید فروش میلیاردی داشته باشد.

تهیه کننده «ستاره است» با اشاره به نقش آثار تلویزیونی در پایین بردن سطح مخاطب گفت: از آنجایی‌که مخاطبان تلویزیون نسبت به سینما بیشتر است می تواند این رسانه تاثیر بیشتری را داشته باشد چرا که وسعت بیشتری دارد، من متاسفم که در تلویزیون به جای برطرف کردن مسائل معنوی و ارزشی که در فرهنگ تاثیر گذار است به مسائل جزئی و پیش پاافتاده فکر می شود، توجه به ظاهر فرهنگ و ارزش‌ها تخریب کننده است و باید به عمق و معنا توجه بیشتری داشت.

وی در پایان یادآور شد: تلویزیون باید از محافظه کاری دست بردارد و مدیران باید به این موضوع توجه بسیاری داشته باشند. این امر نیازمند شجاعت بسیاری است که به نظرم باید به جای سطحی نگری با عمقی نگری عمل شود.