بنابراین گزارش، این کارگردان سینما در ادامه گفتگو با خبرنگار سینماپرس در ادامه اضافه کرد: متولیان می توانند ساخت فیلم هایی با موضوعات ملی که در ذیل آن خلیج فارس نیز قرار دارد را در اولیت خود قرار دهند، چیزهایی داریم که دیده نمی شود و اکثر فیلم های ما در چند خیابان و آپارتمان ساخته می شود، طبیعتا به تصویر کشیدن جغرافیای جدید به طراوت و تازگی در سینما منجر خواهد شد.  اهالی فرهنگ در محافل مختلف کمتر در مورد ساخت این نوع آثار بحث می کنند.

وی گفت: هنرمندان خود باید در این زمینه دغدغه داشته باشند و در آثارشان به ویژگی های ملی و بومی ایران اسلامی بپردازند و متولیان فرهنگی کشور این مسئله را خیلی جدی نمی گیرند. اما به نظر می رسد این میراث عظیمی که نزد همه ما است نباید به دست فراموشی سپرده شود.

معیری یادآور شد: اگر خود هنرمندان در این راه پیش قدم شوند و اگر در آثارشان از جفرافیای متفاوتی استفاده کنند باعث می شود تنوع بهتری به لحاظ زیباشناسی و اقلیم های بومی دیده شود.

وی گفت: خود من در فیلم های «کتونی سفید» و «دامنه های سفید» سعی کردم به این جفرافیای متفاوت دست پیدا کنم که قله دماوند و خلیج فارس به عنوان بستر داستان و لوکیشن اصلی فیلم استفاده شد. اما واقعاً هر چه فکر کنیم در این زمینه کم کاری شده است و به نظر من هنوز سینمای مستند می تواند جغرافیای های مختلف و متنوع ایران را ثبت کند.

کارگردان «گلوگاه» گفت: وقتی قرار بود برای نگارش فیلم سینمایی «دامنه های سفید» تحقیق کنم به آرشیوها که رجوع کردم کمتر شاهد فیلمی در این قضیه بودم  و چند فیلم خارجی به رشته کوه الپ و اورست پرداخته بودند. داستان فیلم ما هم در کوه دماوند می گذشت.

وی در پایان خاطرنشان کرد: به لحاظ داستانی کمتر به سراغ این مضامین رفتیم و این فیلم فرصتی شد تا من بتوانم اقلیم متفاوتی ایران را در یک اثر ببینم.