بر اساس این گزارش، محسنی نسب در گفت و گو با خبرنگار بخش نمایش خانگی سینماپرس عنوان کرد: «هم اکنون وزرات ارشاد برای صدور مجوز پروانه نمایش فیلم های ویدئویی به تنها چیزی که توجه می کند محتویات است و عقیده دارد اگر فیلمی از نظر محتویات به عنوان مثال رعایت حجاب مشکل نداشته باشد باید مجوز نمایش آن صادر شود.»
وی اضافه کرد: «با وجود شرایطی که ذکر کردم سازنده این دسته از فیلم ها با تیراژ بالا فیلم های خود را نمایش می دهند اما مشکلی که وجود دارد این است که شرکت های توزیع کننده هزینه توزیع را هم از خود سازنده می گیرند و سازنده به خاطر بازگشت سرمایه خود مجبور است این هزینه را به شرکت توزیع کننده پرداخت کند.»
کارگردان فیلم سینمایی «کریستال» ادامه داد: «بی سر و ته بودن فیلم هایی که وارد شبکه نمایش خانگی می شوند مردم را برای دیدن آن ها دلزده کرده و کسی حاضر به تهیه آن ها نیست. این دلزدگی فروش فیلم های ویدئوی خانگی را پایین می آورد و نتیجه این می شود که فیلمی که با ۳۰۰ میلیون ساخته شده است تنها ۱۵۰ میلیون حق کپی رایت از سوی نمایش خانگی دریافت می کند در حالی که در اوایل کار شبکه نمایش خانگی اختلافی میان هزینه ساخت و حق کپی رایت وجود نداشت.»
وی با اشاره به اینکه نباید فکر کنیم هر فیلم کم هزینه ای باید وارد شبکه نمایش خانگی شود گفت: «در همه جای دنیا شبکه نمایش خانگی یک رسانه معتبر است که همپای تلویزیون کار می کند اما در کشور ما متاسفانه اینطور نیست. ما باید شبکه نمایش خانگی را به عنوان یک حوزه کاری و یک حرفه جداگانه نگاه کنیم اما اگر بخواهیم به آن با دید به اصطلاح (فیلم های ویدئو کبابی) بنگریم این فضاها باعث می شود که این رسانه در چرخه اقتصادی سینما تاثیری نداشته باشد.»
محسنی نسب در ادامه اظهار داشت: «اساسا زمانی که فیلمی در قاب تلویزیون ساخته می شود به این معنا است که غیر از پرده عریض سینما نوع دکوپاژ آن نیز متفاوت است و کارگردان و عوامل دیگر مجموعه می دانند که این فیلم برای قاب کوچکتری از سینما ساخته می شود که این دیدگاه در دکوپاژ فیلمسازی در تلویزیون و نمایش خانگی باید لحاظ شود اما متاسفانه کسانی که در شبکه نمایش خانگی فیلم می سازند کارگردانان مبتدی هستند که این کار را محل تمرین خودشان می دانند و به آن به عنوان دست گرمی و پروژه ضعیف تر و سطح پایین تر نگاه می کنند.»
وی افزود: «اغلب فیلم های ۹۰ دقیقه ای که برای این شبکه ساخته می شود کار اول یا دوم کسی است که توانسته یک سرمایه اندکی فراهم کند و یک فیلم بسیار سطح پایین و ضعیفی را می تواند تولید کند، ضمن اینکه در اغلب اوقات کوچکترین شناختی نسبت به مدیوم این نوع کار و سینما ندارند و جزییات آن را نمی دانند.»
این کارگردان در پایان گفت: «خواهش می کنم بعد از این که ارشاد مجوز ساخت این کارها را داد برای توزیع آن ها و به خاطر تأمین امنیت شغلی ما سینماگران، مجوز نمایش را به یک صنف مانند کانون کارگردانان و یا تهیه کنندگان بسپارد تا تکثیر و توزیع فیلم بر عهده حرفه ای های این کار باشد.»
ارسال نظر