بنابراین گزارش، معززینیا در ادامه درباره حضور سینمای ایران درجشنواره کن به سینماپرس گفت: توفیق بازار را نمیتوان براحتی ارزیابی کرد چون برای بازار یک سالن خیلی بزرگ در نظر میگیرند که در آن غرفههایی وجود دارد و خریداران مراجعه می کنند در بازار ۱۵ – ۱۶ سالن نمایش کوچک با ظرفیت حداکثر ۲۵ نفره در این سالن بزرگ وجود دارد که خیلی از اوقات فیلم ها هم با چهار نفر نمایش داده میشود که نمایش فیلم در بازار توفیق خاصی برای فیلم و دستاورد مهمی برای سینمای ایران قلمداد نمیشود و صرفا یک حضور در موقعیت تجاری است، تنها حضور در بازار شروع یک اتفاق است.
وی افزود: در حوزه های مختلف جشنواره کن می تواند برای ما تبدیل به فرصت شود اما در نهایت به این موضوع بازمیگردد که یک مجموعه از قواعد آنها دارند و یک مجموعه مصالح ما داریم، حضور در جشنواره جهانی در سطح کن شبیه به دیپلماسی و اقدامات دیپلماتیک است چون باید سعی کرد دید چقدر ما می توانیم منافع خودمان را حفظ کنیم و آنها چقدر به ما امتیاز می دهند.
معززینیا اظهار داشت: به این شکل نیست که بگوییم فیلمساز خوبی داریم و فیلم را برایشان می فرستیم و آنها هم قبول میکنند، طبیعتا کن ملاک های خودش را دارد و سیاستشان اینست ویترینی را بچینند که برایشان جذاب باشد، اینکه ما چطور منافع خودمان را دنبال کنیم و آنها هم مجال دهند یک تخصص است. زمانی این معیارها با یک دیگر منطبق بودند و سینمای ایران حضور پررنگ داشت اما اکنون که سال هاست حضور نداریم و اگر حضور هم داشتیم به فیلمهای ضدنظام محدود شده است چراکه چند سال اخیر فیلمهایی در این جشنواره حضور داشتند که تصویر دیگری از ایران به نمایش گذاشته بودند.
سردبیر مجله ۲۴ یادآور شد: کسانی که مناسبات بین المللی را بلد هستند راه را پیدا کنند که سینمای ایران با فیلم های مورد پسند خودش در جشنواره کن حضور داشته باشد همانطور که یک مذاکره کننده باید در اقدامات دیپلماتیک بلد باشد که به قدر کافی امتیاز بدهد و در عین حال امتیاز کافی را برای کشورش بگیرد.
این منتقد با اشاره به بین المللی بودن آثار سینمای ایران ادامه داد: تشخیص بین المللی بودن آثار خیلی سخت است چراکه در همان ابتدا برخی فیلم هایمان به جشنواره های خارجی ورود کرد که خودمان هم ابتدا فکر نمی کردیم بین المللی است یا نیست. برای نمونه فیلم های ابوالفضل جلیلی که در جشنواره ها شروع به نمایش شد کسی ارزیابی از بین المللی بودن آن نداشت و نمی توان یکی حکم کلی درباره آن داد چون معیار اینکه یک اثر بین المللی است از نظر جشنواره دائما در حال تغییر است به همین دلیل کسانی که درگیر این مسئله هستند باید در جریان کلی این تغییرات باشند.
معززی نیا با تاکید بر متنوع بودن آثار سینمای ایران خاطر نشان کرد: با این مکانیزم اگر ببینیم اثر یک کشور مشابه با سینمای ایران از سوی کن کنار گذاشته می شود میتوانیم چهار فیلم دیگر را انتخاب کنیم، گاهی اوقات تولیدات یک سال سینمای ایران را می بینیم که یک یا دو محور مشابه را کار کردند.
وی با اشاره به تصمیم مدیران سینمایی برای اعزام برگزیدگان جشنواره فیلم فجر به کن گفت: یکی از عجیب ترین تصمیمها است و تا آنجا که سراغ دارم تنها در کشور ما این اتفاق میافتد. اصلا دلیل حضور مدیران در کن را تاکنون اصلا متوجه نشدم حضور برگزیدگان برایم ابهام شده است. اگر کسی سینمای روز دنیا را دنبال می کند و به زبان مسلط است کن رفتن برای او موضوعیت دارد می تواند حضور داشته باشد اما اگر قصدشان اردو است خب به پاریس بروند مگر هرکسی سیمرغ بلورین دریافت کرد از جشنواره کن هم لذت می برد؟ آنجا قواعد خودش را دارد در این سالها که دیدهام اغلب بعد از یک روز حوصله برخی ایرانیان تمام میشود و نمی دانم چرا این هزینه ها انجام می شود.
معززی نیا در پایان خاطرنشان کرد: حضور در کن اغلب برای خبرنگاران مهم است چراکه قصد دارند بعد از اولین نمایش از واکنش ها مطلع شوند در غیر اینصورت برای یک دست اندرکار سینما جنبه آموزشی ندارد و بعدها می تواند با کیفیت شاهد آن فیلمها باشد.
ارسال نظر