گرگین در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: «برنامه هایی که تا به حال اجرا کرده ام برنامه هایی بودند که تهیه کننده، کارگردان و نویسنده آن خودم بودم که محوریت سینمایی داشت. برنامه هایی مانند «شما و سیما» هم اجرا کرده ام اما سابقه کاری ام برای دیگران خیلی کم بوده و بیشتر کارهایی را اجرا می کردم که خودم تمام مسئولیت و اجرای برنامه را بر عهده داشتم.»

بازیگر سریال «هوش سیاه ۲» در ادامه اظهار داشت: « برنامه هایی با محوریت سینما که در حال پخش هستند را کسانی باید اجرا کنند که از لحاظ روابط انسان های خاصی باشند. من جزو آن انسان های خاص نیستم چرا که نه رابطه ای دارم و نه ویژگی های مرسومی که از من به عنوان مجری میخواهند.»

وی افزود: « زمانی که تلویزیون هیچ برنامه سینمایی ای به جز «سینمای کمدی» که هشت بار هم تکرار می شد، نداشت من سینما را وارد تلویزیون کردم. تلویزیون الان از چنین افرادی استفاده نمی کند و آن ها را کنار گذاشته است.»

گرگین در خصوص ساخت برنامه در تلویزیون در حال حاضر اظهار داشت: «تلویزیون آدم هایی مثل من را برای برنامه سازی نمی خواهد چرا که چند سال پیش چند طرح هنری را ارائه دادم اما موافقت نکردند. صرف اینکه یک برنامه ساز هستم دلیل قبولی من در تلویزیون نیست، آن ها ملاک و معیارهای خاصی برای اجرا در تلویزیون دارند که اولین آن ها رابطه است که من آن ها را ندارم. وقتی هم برنامه ای را اجرا نمی کنم، فکر می کنند دیگر قادر به اجرای برنامه ای نیستم، در حالی که این طور نیست.»

وی در خصوص برنامه های تلویزیونی و میزان موفقیت آن در میان مخاطبین افزود :«فضای تلویزیون به شدت از وظیفه خود که سرگرم کردن مردم است، دور شده است. همه می دانیم که تلویزیون مخاطبین خود را از دست داده و اکثر مردم برنامه های سطح پائین شبکه های کشورهای دیگر را می بینند.»

بازیگر فیلم «جهان پهلوان تختی» تصریح کرد: «تبلیغات تلویزیون شبیه به برنامه های ماهواره ای خارج از کشور شده و بر پایه تبلیغات می چرخد. یادم است زمانی از چنین تبلیغاتی ایراد می گرفتند و اعتراض می کردند اما الان خودشان دارند چنین تبلیغاتی را با پائین ترین سطح کیفی پخش می کنند.»

وی افزود: «تلویزیون در اصل تلویزیون نیست؛ رادیو است. بدان معنا که برنامه هایی تصویری با محوریت گفتگو ساخته می شود درست به مانند برنامه «رادیو هفت». این خیلی خوب است اما چون نام برنامه رادیو است، بیننده را پای تلویزیون تا پایان برنامه نگه نمی دارد. در برخی کشور های اروپایی هم چنین برنامه های موفقی ساخته می شود، اما باید در نظر داشت که مخاطب به برنامه های سرگرم کننده نیاز دارد.»

گرگین در ادامه گفت: «برنامه های تلویزیونی به بهانه دعوت از هنرمندان و بازیگران گفتگو محور شده اند. اکثر برنامه های تلویزیونی چنین ساختاری دارند و حتی از هنرمندان بزرگ و شاخص هم دعوت به عمل نمی آوردند و هنرمندانی را دعوت می کنند که به تازگی وارد فضای هنری شده اند.  اگر قرار اسن برنامه ها اینگونه باشد بهتر است پیش درآمدی رادیویی برای برنامه های خود در نظر بگیرند تا بیننده بداند با یک برنامه رادیویی روبرو است.»

وی اظهار داشت: «سریال ها هم به شدت ضعیف شده اند و مردم را به سمت ماهواره و سریال های سطح پائین و مبتذل سوق داده است. مقایسه میان سریال های دهه ۷۰ با سریال های کنونی وضعیت تلویزیون را آشکار می کند. به عنوان مثال سریال های «کوچک جنگلی»، «هزار دستان»، «سربداران» و ... را با سریال های کنونی مقایسه کنید؛ بیش از ۳۰ سال از عمر تلویزیون بعد از انقلاب می گذرد. تلویزیون باید با این سن و سال با تجربه تر و پخته تر باشد نه این که مخاطب را دفع کند.»

گرگین در پایان اظهار داشت: «مخاطب عام هم سریال های تلویزیونی را نگاه نمی کند. زمانی نگاه کردن سریال هایی با این سطح کیفی پائین ننگ بود، اما الان آدم های تحصیل کرده هم مشغول تماشای سریال های شبکه های ماهواره ای شده اند؛ سریال هایی که با ابتدایی ترین سوژه ها ساخته شده است. در تعجب هستم که با وجود کم خوراکی فرهنگی شبکه ها، روز به روز بر تعداد کانال های تلویزیونی اضافه می شود. شاید اگر بر تعداد کانال ها اضافه نمی شد، کیفیت برنامه ها اندکی بهبود پیدا می کرد.»