رضایی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس تصریح کرد: «با نقد یک منتقد نگاه های مختلفی نسبت به یک اثر بوجود می آید و هر منتقدی بر اساس میزان سواد و اندیشه خود، فیلم یا اثر را در ظرف ذهنی خود می ریزد و مورد بررسی قرار می دهد. در سینمای جهان بسیار منتقدینی هستند که فیلم ها را مورد کندوکاو جدی قرار می دهند و نکته های مثبت و منفی فیلم ها را به درستی عیان می کنند.»
کارگردان فیلم «گهواره ای برای مادر» تصریح کرد: «گاهی نقدها چنان زیبا و سازنده هستند که از قالب کتابتی بیرون می آیند و به یک اثر هنری تبدیل می شوند. بدان معنا که آن نقد چنان از زوایای مختلف به یک فیلم می پردازد که قابلیت تبدیل شدن به یک اثر هنری را دارد. این نقد می تواند نگاه روانشناسانه به فیلم و یا حوزه های تخصصی مرتبیط با فیلم باشد.»
رضایی اظهار داشت: « الگوی درست نقادی این است که فیلم را بهگونه ای مورد بررسی قرار دهد که یکسری از زاویه های پنهان فیلم، آشکار شود. اما متاسفانه در سینمای ما عمده منتقدین چنین دانش و آگاهی را ندارند.»
این فیلمساز در ادامه بیان داشت: «برخی از منتقدین ما در سینما نان به تهیه کننده ها قرض می دهند. در برخی از برنامه ها، روزنامه ها و مجلات می بینیم که فرد منتقد آن قدر از یک فیلم تعریف و تمجید می کند که فیلم در حد و اندازه آن حرف ها نیست. به عبارت دیگری نقد و فضای نقد نویسی در سینمای ایران مرده است چرا که تعریف درستی از آن وجود ندارد.»
رضایی افزود: «معمولا برخی از منتقدین تمایل به فیلمسازی دارند، اما سطح آگاهی و دانش خود را ارتقا نمی دهند و فقط داستان فیلم را تعریف می کنند. اکثر نقدهایی را که می خوانیم یا می شنویم فقط تعریف و بیان داستان فیلم است و اصلا فیلم را بررسی نمی کنند؛ یا خیلی تعریف و تمجید و یا از روی حب و بغض نقد منفی می کنند.»
وی اظهار داشت: «اکثر منتقدین ما بر اساس تفکر و موج رایج در فلان مجله و یا سایت فیلمی را می کوبند و یا بزرگ می کنند. نقدها اصولی و کارشناسانه نیستند. این در حالی است که فیلمساز جایگاه خود را دارد و اندازه کار خود را هم می داند و نیازی به چنین نقدهای مغرضانه بی پایه و اساسی ندارد.»
رضایی تاکید کرد: «فضای نقد در ایران بیمار گونه است. در ایران کمتر کسی کارشناسانه در مورد فیلم ها نقد نوشته است؛ این در حالی است که در دنیا نقدهای اصولی بسیاری در مورد فیلم به قلم تحریر در می آید ؛ بی شک این نقد سازنده خواهد بود، چون بر اساس اصول کارشناسی بیان شده است. نام فیلمساز و ساخته شدن آن در کدام کشور و شهر برای منتقد مهم نیست، منتقد در مورد فیلم می نویسد نه فیلمساز.»
ارسال نظر