وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس در مورد تاثیرات مثبت و منفی آثار سینمایی بر کودکان اظهار داشت: به هر حال همه فیلم های ۲۷ دوره جشنواره بین المللی فیلم کودک را ندیده ایم و بخش اعظم این آثار هیچ گاه اکران نشده اند. اما از آن بخشی که به اکران عمومی رسید، تعدادی از فیلم ها از منظر مسائل تربیتی، آموزشی و اخلاقی قابل قبول بود.

معیری در ادامه افزود: در این مسیر با تولیدات متفاوت و با حوصله می توان به نمونه های ارزشمندتری هم رسید و هنوز این ظرفیت و انگیزه ها وجود دارند و از بین نرفته اند.

کارگردان «کتونی سفید» در ادامه یادآور شد: با مشارکت فیلمسازان، علاوه بر داخل می توان با فیلم های ارزشمند به ارائه های بین المللی نیز فکر کرد. مفاهیم خوبی داریم که با فطرت انسان ها در همه جا هم خوانی دارد.

 کارگردان «گلوگاه» تصریح کرد: باید این نکته را هم بگویم که برخی آثار ساخته شده در زمینه کودک و نوجوان به لحاظ روانشناختی، مسائل تربیتی، اخلاقی  و الگو دادن به بچه ها مناسب نیستند و فیلم نامه هایی صرفاً ماجرایی و سر هم بندی شده دارند. شاید به این دلیل که نیازمند بقاء در فضای سینما هستند یا دلایلی دیگر.

کارگردان «دامنه های سفید» در ادامه یادآور شد: امیدوارم روزی همگان به جشنواره کودک و نوجوان به عنوان سرمایه اجتماعی و فرهنگی کشور نگاه کنند و در آینده این سینما باعث رشد در مسائل تربیتی و مضمونی باشد.

وی در ادامه افزود: دو فیلم در زمینه سینمای کودک ساخته ام و سعی کردم مسائل تربیتی و اخلاقی را در اولویت کارم قرار دهم.

محمد ابراهیم معیری در پایان این گفتگو خاطرنشان کرد:  در برخی موارد، مسائل آسیب زایی برای کودکان و نوجوانان رخ می دهد و با سینمای پویا و فعال می توان باعث پیشگری و کنترل آن ها شد. به همین اندازه توجه به فرصت های رشد و شکوفایی هم اهمیت دارد. در این راه ها شاید تحلیل جزئی ترین نکات فیلم ها از سوی کارشناسان و پژوهشگران دلسوز گامی موثر در راه اعتلاء این سینما باشد. پس از ارزیابی فیلم های امسال، می توان بلافاصله نشست و برای آینده برنامه های دقیق و مثبتی را دنبال کرد.