صادق دقیقی که در نخستین تجربه خود نیز فیلم موفق و البته متفاوت «بزرگ مرد کوچک» را جلوی دوربین برده بود در دومین فیلم خود به نام «تا آمدن احمد» دست به روایت داستان زندگی یکی از رزمندگان دفاع مقدس زده است که قرار بوده روز عروسی خواهرش به جزیره خارک برگردد اما همین داستان به ظاهر ساده به محمل و بستر وقوع اتفاقات متعددی برای آن رزمنده بدل می شود. این فیلم که برداشتی آزاد از یک داستان واقعی است به روزها و سال های دفاع مقدس مردم استان بوشهر و جزیره خارک در سال ۶۴ می پردازد.
در «تا آمدن احمد» جلوههای بصری، نقش کلیدی دارند. استفاده به جا از جلوه های ویژه میدانی به همراه فیلمنامه ای خوش قواره و کارگردانی بسیار خوب فیلمساز و همچنین بازی نسبتاْ خوب بازیگران فیلم به ویژه بازی درخشان و ماندگار افسر اسدی در نقش «نبات» که بازی زیرپوستی و درخشانی را از خود به یادگار گذاشته است «تا آمدن احمد» را به یکی از بهترین فیلم های دفاع مقدس در طول سال های اخیر بدل کرده است. فیلمی خوش ساخت با مضمونی شریف و انسانی که در زیر لایه های پنهان خود می خواهد به این مهم دست پیدا کند که انسانیت فراتر از مرزها و جغرافیا است!
یکی از نکات مهم این فیلم دوری گزیدن از استفاده از نشانه هایی است که می تواند فیلم را به ورطه شعارزدگی بکشاند. خط اصلی این فیلم در مورد انتظار یک پدر است! انتظاری بس شیرین و گوارا که با تمهیدات خاص فیلمساز توانسته این اثر را به یکی از ماندگارترین آثار سینمای دفاع مقدس بدل نماید.
از سوی دیگر اینکه برای نخستین مرتبه است در فیلمی به زندگی ساکنان جزیرۀ خارک در دوران دفاع مقدس پرداخته میشود، از «تا آمدن احمد» اثری خارق العاده و ماندگار خلق کرده است. جزیرۀ خارک به دلیل اسکلههای نفتیاش، بدون استثناء در تمام ۲۸۰۰ روز جنگ تحمیلی، بمباران شد و مردم این جزیره این بار سنگین را بر گردههای ستبر خود کشیدند اما متاسفانه این مهم مانند بسیاری از مسایل مطرح در ۸ سال دفاع مقدس از چشمان هنر هفتم طی این سال ها همواره دور مانده و به آن پرداخت نشده است.
«تا آمدن احمد» علاوه بر نکات مثبتی که در محتوایش دارد و در بستر دفاع مقدس داستانی عمیق و انسانی را روایت می کند در ساختار و کارگردانی نیز حرف های زیادی برای گفتن دارد. فیلمبرداری این فیلم بدون اغراق یکی از بهترین های تاریخ سینمای دفاع مقدس است. تمامی صحنه ها به ویژه «هلی شات» های خارق العاده و نوع قاب بندی ها و دکوپاژ صادق دقیقی از این فیلم اثری ماندگار به جای گذاشته است. علاوه بر تمامی این ها طراحی صحنه و لباس، موسیقی، چهره پردازی و... این فیلم بسیار خوب و باشکوه است. موسیقی بهزاد عبدی با سازهای سنتی، به خوبی فضای خاص جنوب را القاء میکند و تمامی این ها نشان از آن دارد که صادق دقیقی روی جزء به جزء عناصر ساختاری فیلمش دقت نظر کافی داشته است.
این موارد مهم همراه با اینکه ساخت آثاری در زمینه ۸ سال دفاع مقدس که یکی از منویات مقام عظمای ولایت در سینما محسوب می شود و ارایه آثار قابل قبول در این زمینه می تواند علاوه بر برد داخلی در عرصه بین الملل نیز فریاد عدالت خواهی و مظلومیت ملت ایران در برابر دشمن بعثی که با حمایت آمریکا و لابی های صهیونیستی در طول ۸ سال بر علیه حکومت اسلامی و ملت ایران به ستیزی ناعادلانه برخواستند، گوشزدی برای متولیان سینمای ایران باشد تا در هنر هفتم که همواره یکی از مهمترین و تاثیرگذار ترین رسانه های دنیا مطرح می باشد به مساله مهم مظلومیت ملت ایران در این جنگ نابرابر که گویی همه دنیا بر علیه ملت ما برخواسته بودند اشاره کنند.
ارسال نظر