کارگردان فیلم سینمایی «شمعی در باد» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: این فیلم همانند دیگر آثار سینمایی من به هیچ عنوان سفارشی نیست و جزو دغدغه های شخصی ام محسوب می شود که همواره دوست دارم در آثارم به بررسی آسیب شناسی های اجتماعی بپردازم.

وی افزود: از مدت ها قبل فکر این که مهاجرت از چه مسائلی نشأت می گیرد و چرا در منطقه خاورمیانه اینقدر مرزها شلوغ است فکر مرا به خود مشغول کرده بود که بعد از انتشار تصاویر دردناک «آیلان» کودک غرق شده سوری که با آن وضعیت فجیع و تأسف آور از بین رفته بود تصمیمم برای ساخت این فیلم جدی تر شد و کارهای ابتدایی تولید آن را شروع کردم.

درخشنده با تأکید بر اینکه همواره خودخواهی برخی از سیاستمداران باعث آوارگی میلیون ها انسان از خانه و کاشانه شان می شود، اظهار داشت: من بسیار مایل هستم در این فیلم دست به یک آسیب شناسی جدی در این باره بزنم که چرا افراد بی گناه که می توانند زندگی آسوده ای داشته باشند به دلیل خودخواهی برخی افراد مجبور به ترک خانه های خود می شوند و در این میان، مردان، زنان و کودکان بی گناه و بی پناه بسیاری جان خود را از دست می دهند.

وی ادامه داد: من بعد از تماشای عکس های «آیلان» بسیار درد کشیدم و بعد از یکی دو روز که در حالت بهت و شوک به سر می بردم در تصمیم خود مبنی بر تولید یک فیلم با موضوع مهاجرت که قطعاً در آن به مبحث کودکان آواره جنگی خواهم پرداخت راسخ تر شدم. البته «آیلان» تنها کسی نبود که این دغدغه را در من به وجود آورد چرا که از مدت ها قبل وقتی خبر غرق شدن یک کشتی از پناهجویان ایرانی را شنیدم ذهنم به شدت درگیر این مسأله شد و امیدوارم بتوانم با ساخت این فیلم تلنگری به تمامی دنیا بزنم و جنایت ها و وحشی گری های عده ای افراد سودجو را به همگان یادآوری کنم.

وی گفت: من بسیار متأسفم از اینکه مرزها به روی کودکان بی پناهی بسته شده که هیچ گناهی ندارند و تنها اسیر دست عده ای خون آشام شده اند.

کارگردان فیلم تحسین شده «هیس، دخترها فریاد نمی زنند» در پاسخ به این سوأل که دغدغه های انسان دوستانه اش از کجا ناشی می شود، گفت: من همیشه و در طول زندگی ام به دنبال آدم های فراموش شده بوده ام. آدم هایی که کمتر کسی حاضر می شود درد دل هایشان را گوش بکند و اغلب افراد به راحتی از کنار آن ها می گذرند. آدم هایی که متأسفانه کسی آن ها را نمی بیند، به نحوی که گویی همیشه این افراد هستند که به من به عنوان یک فیلمساز سفارش کار می دهند و به نحوی کارفرمای من هستند، آن ها مرا وادار می کنند که درباره شان تحقیق و پژوهش کنم و هیچ چیز دیگر جز دغدغه های آن ها را نبینم.

این فیلمساز سینمای ایران خاطرنشان کرد: همواره به برخی افراد که با مصائب و مشکلات زیادی دست به گریبان هستند کمتر در جامعه توجه می شود و حتی برخی افراد مایل هستند که واقعیت های زندگی این گونه آدم ها به فراموشی سپرده شود، اما من می خواهم فیلم هایم زبان بیان مصائب این گونه افراد باشد.

وی ادامه داد: اگر به این گونه افراد توجهی نشود، عقده های درونی آن ها را فرا گرفته و می توانند با رسیدن به یک موقعیت، عکس العمل های به شدت وحشتناک و جبران ناپذیر از خود نشان دهند. پس بایستی حرف های آن ها شنیده شود تا این انسان ها هم بتوانند به جایگاه اصلی خود که «انسانیت» است برسند.

درخشنده در بخش دیگری از این گفتگو در پاسخ به این سوأل که برای تولید این اثر با کشورهای خارجی به عنوان سرمایه گذار مشارکت خواهد داشت، گفت: تولید این فیلم که به نوعی دغدغه بسیاری افراد در سطح جهان است قطعاً نیاز به همکاری، همیاری و همراهی بسیاری افراد و کشورها دارد و من امیدوارم که بتوانم پس از اتمام نگارش فیلمنامه با کشورهای دیگری به غیر از ایران برای تولید این فیلم وارد مذاکره شوم.

کارگردان فیلم سینمایی «بچه های ابدی» افزود: این فیلم قطعاً یک اثر فراملی و بین المللی است که می تواند در تمامی کشورهای دنیا برای عموم مردم به نمایش دربیاید و ضمن هشدار به آن ها تلنگری بر تمامی جنگ افروزان در سراسر جهان باشد.

این کارگردان سینما سپس در مورد وضعیت تولید فیلم سینمایی «خانم، مال معرفی کنید» اظهار داشت: ابتدای هفته آینده درخواست پروانه ساخت این اثر سینمایی را به سازمان سینمایی ارائه خواهم کرد و امیدوارم که بتوانم این فیلم را هرچه سریعتر کلید بزنم تا برای رونمایی آن در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر مشکلی نداشته باشم.

درخشنده سپس در رابطه با جدیدترین فیلمش گفت: من نسبت به افراد و اقشار ضعیف جامعه همیشه حساس بوده ام و به گونه ای دلم می خواهد که همیشه تریبون افرادی باشم که صدایشان به گوش هیچ شخصی نمی رسد. در مورد فیلم «خانم، مال معرفی کنید» نیز همین مسئله وجود دارد چرا که این فیلم در مورد مشکلات زنان هنگام مواجهه با مسئله خطیر «طلاق» است. زنان معمولاً در موضوع طلاق ضربه می بینند و حتی نمی توانند مهریه و نفقه دریافت کنند و به همین دلیل در راهروهای دادگستری دچار سرگردانی می شوند.

وی افزود: به این خانم ها گفته می شود که اگر همسر مالی دارد معرفی کنند تا از این مال برای پرداخت مهریه و نفقه آن ها اقدام شود اما این مال معمولا به نام مرد نیست و زن ها در دادگاه ها بدون کسب حقوق شان رها می شوند و نمی توانند به خانواده شان مراجعه کنند و برای روی پای خود ایستادن هم باید خیلی از اتفاقات را از سر راه خود بردارند و در واقع بی پناه هستند.