کارگردان فیلم سینمایی «قفس طلایی» در گفتگویی با خبرنگار سینماپرس مستقر در هتل بزرگ رامسر محل برگزاری جشنواره ویدئویی یاس افزود: زمانی که برای تولید فیلم ها تنها از دوربین ۳۵ میلیمتری و نگاتیو استفاده می شد، سینما و فیلمسازی حرمت داشت و هرکسی نمی توانست بدون دانش، تجربه و سواد کافی خود را فیلمساز دانسته و مبادرت به ساخت فیلم نماید اما با ورود صنعت دیجیتال به سینما متاسفانه ورق برگشته و بسیاری از افرادی که صرفاً به سینما علاقمند هستند خود را فیلمساز قلمداد می کنند.

وی با تأکید بر اینکه سازمان سینمایی به عنوان متولی اصلی تولیدات سینمایی و ویدیویی نباید برای هر شخصی که متقاضی ساخت فیلم ویدیویی است پروانه ساخت صادر کند اظهار داشت: مدیران باید به فکر رشد و ارتقای فیلم های تولید شده در هر دو مدیوم سینما و تلویزیون باشند و نباید ما به این ورطه بیفتیم که به دلیل پر کردن بیلان کاری به هر شخصی اجازه تولید فیلم بدهیم.

زرین دست سپس یکی دیگر از مشکلات سینما و به ویژه آثار تولید شده در شبکه نمایش خانگی را نگاه های کهنه و کلیشه ای فیلمسازان قدیمی و پیشکسوت دانست و خاطرنشان کرد: درست در نقطه مقابل ظهور بی رویه فیلمسازان جوان ما با فیلمسازان پیشکسوت و قدیمی مواجه هستیم که سال ها قبل در سینما فعالیت چشمگیری داشتند اما این روزها به دلایل مختلف مایل به تولید فیلم ویدیویی شده اند.

این فیلمساز ادامه داد: یکی از معضلات مهم امروز مدیوم ویدیو نگاه های نخ نما شده این فیلمسازان است که مرتباً در حال درجا زدن هستند و خود را با تربیت، فرهنگ، تکنیک و سیستم جدید و به روز شده جهانی و جوانان وفق نمی دهند، استفاده این فیلمسازان از سوژه های به شدت کهنه و کلیشه ای باعث گریزان شدن مخاطب از تماشای آثار ویدیویی شده و بسیار سخت است که بتوان اعتماد مجدد این مخاطبان را نسبت به تولیدات ویدیویی جلب کرد.

کارگردان فیلم سینمایی «پلی به سوی بهشت» در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به برگزاری جشنواره فیلم «یاس» در استان مازندران گفت: متاسفانه در سینمای کشور ما جشنواره ها در حالی برگزار می شوند که مسئولان و مدیران درک چندانی از چرایی برگزاری این جشنواره ها ندارند.

وی افزود: به عنوان مثال وقتی مسئولان این جشنواره را در استان مازنداران برگزار می کنند باید به فکر استفاده از ظرفیت ها و پتانسیل های این استان برای تولید فیلم های ارزشمند و شاخص ویدیویی و سینمایی باشند که قابلیت های این جغرافیا را به خوبی نشان دهد؛ من شخصاً پس از حضور در رامسر به این فکر کردم که فیلمی با حضور بزرگان سینمای ایران بسازم و ظرفیت های این شهر بسیار زیبا را به جهانیان معرفی کنم.

زرین دست ادامه داد: خوشبختانه نحوه برگزاری این جشنواره در دوره سوم از بسیاری جشنواره های جهانی بالاتر بود و از نظر اجرایی و مکانی دست اندرکاران بهترین ها را در اختیار هنرمندان و اهالی سینما قرار دادند.

کارگردان فیلم سینمایی «سرگیجه» در خاتمه این گفتگو از ضعف فیلمنامه های سینمایی و ویدیویی به عنوان یکی از بزرگترین معضلات امروز فیلم ها یاد کرد و گفت: ما در کشورمان به هر چیزی به جز فیلمنامه اهمیت می دهیم و این بسیار اشتباه است؛ فیلمنامه در سینمای جهان حرف اول و آخر را می زند و باید تمامی دقت تیم های سازندگان آثار بر روی فیلمنامه ها باشد که عنصر اصلی تولید یک اثر هستند.