اشرف افشاری در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: من بارها و بارها درخواست های مختلفی برای دیدار با آقای ایوبی داشته ام اما ایشان نه هیچ گاه راضی شدند که ما به دیدارشان برویم و نه حتی یک بار این زحمت را به خودشان دادند که از اصغر شاهوردی که «صدای سر صحنه سینمای ایران» مدیون حضور و وجود اوست عیادت کنند.
افشاری ادامه داد: اصغر شاهوردی این روزها سخت دچار افسردگی شده و این افسردگی به من و فرزندانم نیز سرایت کرده است، ما مثل شمع در حال ذوب شدن هستیم اما هیچ کس از احوال ما خبری ندارد؛ این در حالی است که چندی قبل در محفلی آقای رضاداد در حضور آقای ایوبی قول دادند که هزینه های درمان اصغر شاهوردی را به صورت کامل تأمین کنند اما این اتفاق هرگز رخ نداد!
همسر صدابردار برجسته سینمای کشور تصریح کرد: من نمی دانم مسئولان سینمایی چرا تنها در پی اجرا کردن «شو» های مختلف هستند؛ در حالی که این روزها اصغر شاهوردی و بسیاری دیگر مانند او به دلایل مختلف خانه نشین شده اند چرا در جشنواره فیلم فجر برای بازیگران سینمای ایران مراسم بزرگداشت می گیرند و از کسانی حمایت و تجلیل می کنند که کمترین مشکلی در زندگی شان ندارند اما امثال شاهوردی ها در سینمای ایران به فراموشی سپرده شده اند. دلیل این بی محلی به ما چه چیزی است!؟
وی در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه من بسیاری ناگفته ها را در سینه دارم اما از ترس کمک های محدودی که به ما می شود نمی توانم آن ها را به زبان بیاورم اظهار داشت: در حال حاضر سازمان صدا و سیما به صورت ماهانه مبلغی را به ما کمک می کند و وزارت ارشاد هم مبلغی مستمری برای ما در نظر گرفته که حتی قطره ای از دریا هم محسوب نمی شود و با آن حتی از پس هزینه های گزاف «فیزیوتراپی» شاهوردی برنمی آییم.
افشاری ادامه داد: تنها دلخوشی ما حضور و همراهی و همدلی تعدادی از همکاران اصغر است که مرتباً جویای حال و احوال ما هستند؛ به ویژه آقایان نظام الدین کیایی، محمدرضا دلپاک و بهروز معاونیان هیچ گاه طی این سال های پر از درد و محنت ما را از یاد نبرده اند اما متأسفانه به دلیل افسردگی شدیدی که شاهوردی این روزها دچار آن شده دیگر از حضور همکاران خود چندان استقبال نمی کند.
همسر این سینماگر تأکید کرد: من شخصاً از مدیرعامل جدید «خانه سینما» انتظار بیشتری دارم؛ در زمان مدیریت آقای عسگرپور در خانه سینما هیچ گونه حمایتی از ما و اصغر شاهوردی صورت نگرفت اما من از آقای میرکریمی توقع دارم که به دلیل همکاری های که با همسرم داشته اند بیشتر به این سینماگر توجه کنند و فکری برای زندگی ما که این روزها در حال نابودی است بنمایند؛ همه سینماگران معتقدند که خانه سینما خانه دوم شان است و امیدوارم که این مسأله و این حرف تنها در حد یک شعار نباشد و ما یک بار هم که شده بتوانیم شاهد آن باشیم که واقعاً خانه ای به اسم خانه سینما داریم که از ما در مواقع مشکلات و سختی ها حمایت می کند و در واقع به فکر کار صنفی است.
وی سپس یادآور شد: به غیر از آقای سیداحمد میرعلایی که در زمان مدیریت شان در بنیاد سینمایی فارابی به شدت پشت و پناه ما بودند و مانند یک برادر تمامی امور زندگی ما را رتق و فتق می کردند دیگر هیچ یک از مدیران سینمایی حتی یادی از اصغر شاهوردی نمی کنند و من به شدت از آقای تابش به عنوان مدیرعامل جدید بنیاد سینمایی فارابی و سایر مسئولان سینمایی توقع دارم که به یاد بنیان گذار صدای سینمای ایران باشند.
افشاری در خاتمه این گفتگو افزود: از بین مدیران فعلی سازمان سینمایی تنها آقای مسچی هستند که همواره از ما یاد می کنند و امیدوارم مابقی مدیران سینمایی هم اندک قدمی برای این سینماگر که اینکه ۹ سال است در بستر بیماری به سر می برد بردارند و بدانند که زندگی ما در صورت سالم بودن اصغر شاهوردی می توانست بسیار بهتر از اکنون باشد و اگر او سالم بود در حال حاضر حداقل ماهی ۲۰ میلیون تومان پول به خانه می آورد و ما نیازی به کمک های آن ها نداشتیم.
گفتنی است؛ اصغر شاهوردی صدابرداري فيلمهايی چون «اجارهنشينها»، «خانه دوست كجاست؟» «باشو غريبه كوچك»، «هامون»، «سارا»، «قرمز»، «موج مرده»، «بماني»، «زير پوست شهر» و ... را در کارنامه خود دارد. اصغر شاهوردی آبانماه سال ۱۳۸۶ پس از بازگشت از لوکیشن فیلم «چراغی در مه» از شمال کشور دچار حادثه رانندگی و آسیب دیدگی مغزی جدی شد. این صدابردار با سابقه سینمای ایران در پنجمین و هفتمین جشنواره فیلم فجر برای صدابرداری فیلم های «نار و نی» و «خانه دوست کجاست» برنده سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری شد.
ارسال نظر