کارگردان فیلم سینمایی «خداحافظی طولانی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: «آخرین بار کی سحرو دیدی؟» فیلمی ساده و همه فهم است و خود را درگیر آن نکرده تا با دکوپاژ ها و میزانسن های عجیب، برای مخاطبانش هیجان به وجود آورد. این فیلم به ساده ترین شیوه ممکن داستان جنایی خود را که بخش گسترده ای از مردم ایران از آن اطلاع دارند را روایت می کند.

وی ادامه داد: مخاطبان هدف این فیلم، عامه مردم هستند و تصور من این است که حداقل بخش اعظمی از اقشار مختلف مردم از این فیلم استقبال کنند. من مانند برخی از فیلمسازان سینمای ایران که طی این سال ها می کوشیدند تا با تقلید از سینمای آمریکا مبادرت به ساخت فیلم هایشان کنند نبودم و ترجیح دادم که این نوع سینما را بومی کرده و بر اساس آن فیلمم را بسازم.

این فیلمساز در پاسخ به این سوال که شنیده می شود «آخرین بار کی سحرو دیدی؟» فیلمی به شدت تلخ است و به عقیده او آیا ضرورتی برای تولید آثار تلخ اجتماعی وجود دارد اظهار داشت: این فیلم در عین حال که در قواعد سینمای پلیسی و معمایی جای می گیرد، یک درام اجتماعی محسوب می شود و زمانی که در مسیر قصه، شخصی مفقود الاثر و یا کشته می شود ما نمی توانیم انتظار شیرین و امید بخش در آن فیلم داشته باشیم چرا که روایت خوشایندی مانند ازدواج، تولد و... در آن وجود ندارد.

موتمن افزود: سینما رسانه ای جذاب است که می تواند تاثیرگذاری زیادی در جامعه داشته باشد از این رو مهم است که برای فراگیری همه سلیقه ها، همه نوع فیلمی در سینما ساخته شود. به خصوص باید به فیلم هایی که حقایق تلخ اجتماعی را روایت کرده و در صدد نقد و نکوهش موقعیت های ایجاد چنین وقایعی هستند بهای بیشتری داده شود تا ما بتوانیم شاهد کاهش اتفاقات مشابه در کشورمان باشیم.

وی در رابطه با داستان «آخرین بار کی سحرو دیدی؟» گفت: داستان این فیلم با حضور سراسیمه مادر در کلانتری شروع می شود که به افسر نگهبان اطلاع می دهد دخترش سحر از شب گذشته به خانه برنگشته و این آغاز سایر ماجراهای فیلم است.

کارگردان فیلم سینمایی صداها در بخش دیگری از این گفتگو «آخرین بار کی سحرو دیدی؟» را فیلمی متفاوت در کارنامه هنری خود خواند و گفت: من تاکنون در چنین فضایی فیلم نساخته بودم و باید این نکته را متذکر شوم که فیلم جدیدم از لحاظ ساختار و محتوا تفاوت های بسیاری با ساخته های گذشته ام دارد. من حتی در شیوه کارگردانی هم دست به انجام کاری هایی زدم که تاکنون تجربه آن را نداشتم مانند اینکه در سراسر این فیلم برای ایجاد التهاب بیشتر از دوربین روی دست استفاده کرده ام و همچنین ریتم فیلم را در مرحله تدوین به شدت تند کردم تا «آخرین بار کی سحرو دیدی؟» بیش از آنچه که باید برای مخاطبان خود باورپذیر باشد.

این فیلمساز در خاتمه این گفتگو افزود: آرزو دارم فیلم جدیدم در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر سربلند بیرون بیاید و همه مخاطبان از دیدن آن احساس رضایت کنند.

گفتنی است؛ «آخرین بار سحر رو کی دیدی؟» فیلمی اجتماعی است که در خلال داستان خود به ماجرای قتل جنجالی دختر دانشجوی جوانی که در سال ۹۰ در پل مدیریت تهران با ۲۶ ضربه چاقو به قتل رسید اشاره دارد.

در جدیدترین فیلم مؤتمن، فریبرز عرب نیا، سیامک صفری، آتیلا پسیانی، ژاله صامتی، محمدرضا غفاری، بهاران بنی‌احمدی، آناهیتا درگاهی، روشنک گرامی، مجتبی سلمانی، شیوا کریمی، عمار تفتی، شبنم فرشادجو، علیرضا ثانی فر، امیرحسین فتحی و آناهیتا درگاهی بازی می کنند. تهیه کننده فیلم هم سعید عصمتی است.

سایر عوامل عبارتند از:
نویسنده: امیر عربی/ مدیر فیلمبرداری: بهرام بدخشانی و مرتضی غفوری / تدوین: ژیلا ایپکچی/ مجری طرح، سرمایه گذار: سعید عصمتی/ طراح صحنه: جهانگیر میرزا جانی/ طراح چهره پردازی: میشا جودت/ مدیر صدابرداری: رشید دانشمند/ مدیر تولید: فرهاد کی نژاد/ دستیار کارگردان: علی جناب / برنامه ریز: علی جناب  منشی صحنه: سعیده دلیریان مدیر تدارکات: بهمن صمصامی راد/  مشاور رسانه ای: مریم نراقی