ما چند سالن سینما داریم؟ این سؤالی است که هر بار از حجت الله ایوبی پرسیده شده است تا او نیز با افتخار عددی بگوید که از عدد پیشین فراتر است. با این حال هنوز سؤال باقی است. ما چند سالن سینما داریم؟ این سالنها اسمشان چیست؟ کجایند؟ مالکشان کیست؟ چند صندلی دارند؟ چند سانس دارند؟ چه فیلمی بر پرده دارند؟ اصلاً همان اولی، ما چند سالن سینما داریم؟ چیزی که نمی‌توانید مستند در جایی پیدایش کنید؛ حتی در ساختمانهای بهارستان.

حجت الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی در تاریخ 12 مهر 1393 در افتتاحیه جشنواره فیلم کودک و نوجوان در اصفهان اعلام کرد «در حال حاضر 320 سالن سینمایی در کشور وجود دارد و قرار است با افزایش 80 سالن سینمایی این رقم به عدد  400 برسد». البته آقای ایوبی نگفت این سالنها چه هستند و شما از کجا می‌توانید عناوین و مشخصاتشان را بیابید.

وی در تاریخ 5 مردادماه 1395 بار دیگر اعلام کرد:«در حال حاضر تعداد سینماهای کشور 400 سالن است و قرار است در این رقم در پایان سال به عدد 500 سالن برسد». انگار آقای ایوبی قول دو سال پیشش را عملی کرده و 320 را با 80 جمع و نتیجه 400 را اعلام کردند؛‌ اما این هشتاد سالن سینما نامشان چیست؟

رئیس سازمان سینمایی همچنین در تاریخ 23 آبان 1395 در خبری که می‌گوید:«ما تا سه سال گذشته حدود 298 سالن سینمایی داشته‌ایم و در حال حاضر به سمت عدد 500 سینما در کشور در حال حرکت هستیم». یعنی در سال 92 که ایوبی سکان سازمان را به دست می‌گیرد 298 سالن در کشور فعال بوده که در سال نخست به 320 و در سال سوم به 400 رسیده است. یک تصاعد هندسی؛ ولی این تصاعد در کجا رخ داده است؟

زمانی که این موضوع از سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیگیری می‌شود، حاصل ارجاع به سمت سایت سینما تیکت است. مدیر روابط عمومی سازمان سینمایی در پی درخواست خبرگزاری تسنیم مبنی بر ارائه فهرست سینماهای کشور، خبرنگار را به سینماتیکت به عنوان مرجع سینماهای کشور سوق می‌دهد.

در این پیگیری اما می‌توان به آمار جالبی دست یافت که کمی با ارقام و اعداد مطلوب آقای ایوبی در تنافر است. بنابر اطلاعات موجود در سایت سینما تیکت، در  استان تهران 44 سالن سینما وجود دارد که مجموع سالنهای این سینماها به عدد 114 می‌رسد.

طبق اطلاعات موجود در سینماتیکت در دیگر استانها تعداد 77 سالن موجود است که تعداد سالنهای آن به 116 می‌رسد. نکته قابل تأمل آن است که در سایت سینما تیکت، در بخش سینماها سالنهای سینمایی وجود که در سامانه موجود در صفحه نخست سایت نامی از آنان وجود ندارد؛ در حالی که در سامانه مذکور، سالنهایی وجود دارند که نه تنها خدمات آنلاین نمی‌دهند، بلکه نامشان در فهرست سینماهای سایت نیست. سینماهای رازی و راگای تهران، شیراز شهر شیراز، انقلاب تبریز، سیمرغ مشهد، گلستان رفسنجان، بهمن و کاپری گرگان و شهر فیروزه نیشابور از این دست سینماها هستند.

بنابراین با جمع و تفریق سرانگشتی این سالنهای سینما به عدد 230 سالن سینمایی در کل کشورمی‌رسیم.  آماری که از اختلاف 170 سالن سینمای با صحبتهای ایوبی می‌گوید.

بار دیگر این موضوع را از سازمان سینمایی پیگیر می‌شویم. روابط عمومی جوابگو نیست و اطلاعاتی جامع در اختیارمان قرار نمی‌دهد. راه‌حل این ماجرا این است که از طریق مراحل اداری و فرآیند بورکراتیک به جواب دست یابیم. شاید این عجیب باشد که مدیری مدعی عددی است که دستگاهش حاضر به اثباتش نیست. راه‌حل نیز همانند دیگر دستگاه مراحلی است که به یک پیگیری ناتمام منتهی می‌شود.

حال باید باز پرسید چگونه ممکن است سازمان سینمایی اطلاعاتی دقیق از سالنهای سینما نداشته باشد؟ چگونه ممکن است نتوانیم از تعداد سالنهای فعال بندرعباس مطلع شویم؟ جواب را گویا جایی دیگری باید یافت. استان هرمزگان دو سالن سینمای فعال دارد و این در جامع‌ترین سامانه سینمایی کشور حتی درج هم نشده است. اگرچه رئیس اداره امور سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان در سال 89 قول داده بود تا سال 91، چهار سالن دیگر به مجموعه سالنهای استان اضافه شود؛ اما گویا این چهار عدد نه در آن هشتاد عدد ایوبی بود و نه در آن صدتای بعدی. اصلاً ساخته نشده است.

در جستجوی ما از سینماهای کشور سه سینما و سه سالن در تهران و 82 سینما و 85 سالن سینمایی در دیگر استانهای کشور یافته‌ شد که انگار در سایت سینماتیکت در قید حیات نیستند. تا به اینجا با کم و کاستی‌های سینماتیکت و جستجوی ما به عدد 318 سالن سینمایی و 269 سینما در کل کشور ختم شد. اطلاعات اخیر از مجاری رسمی سازمان سینمایی کسب نشده است.

بار دیگر می‌توان این سوال را مطرح کرد؛ ما چند سالن سینمایی در کشور داریم؟ 82 سالن دیگری که رئیس سازمان سینمایی به آن اشاره کرده است کجاست؟

و درنهایت چطور ممکن است مدیریت سینمایی کشور فهرستی از زیر مجموعه خود نداشته باشد.

* تسنیم