کارگردان «طبل بزرگ زیر پای چپ» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ورود جوانان به سینما امری اجتناب ناپذیر است که در تمامی کشورهای دنیا ما شاهد آن هستیم اما اینکه به طور بی رویه بخواهیم مبادرت به انجام این کار کنیم کار درستی نیست و همه چیز باید بر اساس یک قاعده و قانون باشد؛ به عنوان مثال ما می توانیم ۱۰ درصد تولیدات سالانه سینمای کشور را به نیروهای جوان اختصاص دهیم نه اینکه به یکباره همه ظرفیت سینما را در اختیار آن ها بگذاریم.

وی ادامه داد: البته باید تأکید کنم من شخصاً از جوانان خوش فکر که دارای اندیشه های نوین و خلاقانه هستند حمایت می کنم و خوشحالم که سینمای ایران به دست چنین افرادی بیفتد و جزو آن دسته افرادی نیستم که بگویم تنها پیشکسوتان باید در سینما حضور داشته باشند و از این رو با آن دسته افرادی که کارگردانی را شغل قلمداد می کنند مخالف هستم چرا که کارگردانی و فیلمسازی نمی تواند به عنوان یک شغل محسوب شود و در هیچ یک از کشورهای دنیا هم کارگردانی شغل نیست چرا که اگر ما بخواهیم کارگردانی را شغل قلمداد کنیم به هیچ عنوان نمی توانیم برای آن امنیت شغلی به وجود آوریم.

معصومی تأکید کرد: تمامی افرادی که در حوزه فیلمسازی فعالیت می کنند یک تکنسین هستند و بس؛ اما با این همه این مسأله دلیل نمی شود که ما به دلیل قدرت و توانایی بیشتر تنها تکنسین های جوان را به کار بگیریم و چشم های خود را به روی تکنسین های قدیمی ببندیم.

کارگردان فیلم سینمایی «بادام های تلخ» افزود: همانطور که از هر ۲۰ فیلمساز جوانی که وارد سینما می شود شاید تنها یک نفر اثری درخشان بسازد و مابقی همه جزو افرادی هستند که آثار متوسط و زیر متوسط می سازند در میان پیشکسوتان نیز همین رویه وجود دارد اما با این همه پیشکسوتان پس از سال ها حضور در سینما خوب و بدهای شان را نشان داده اند و امتحان خود را پس داده اند و حداقل باید از افراد خردمند و نخبه این حوزه در امروز سینمای کشور حمایت شود.

وی در خاتمه گفت: توصیه من به مدیران سینمایی این است که بضاعت سینمای ایران را در نظر بگیرند و سپس مبادرت به ورود بی رویه نیروهایی کنند که شاید جایی برای کار و فعالیت شان در آینده وجود نداشته باشد؛ در حال حاضر مشکل اکران فیلم های سینمایی یکی از مهمترین معضلات سینمای ایران است و ما سالانه شاهد آن هستیم که تعداد انبوهی از فیلم ها نمی توانند رنگ پرده سینماها را بر خود ببیند و تهیه کنندگان آن ها با مشکلات متعددی مواجه می شوند؛ از این رو بهتر است که ابتدا زیرساخت های سینما را ارتقا دهیم و سپس با ورود نیروهای تازه نفس و خلاق دست به توسعه و گسترش سینمای کشور بزنیم.