کارگردان فیلم سینمایی «بچه های جسور» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: گویا مسئولان و مدیران سینمایی هیچ فرزند و نوه ای ندارند و به همین دلیل است که به طور کلی به کودکان بی توجهند و هیچ قدم مثبتی برای آن ها در سینما برنمی دارند؛ شاید هم اگر فرزند و نوه ای دارند آن ها هم همانند سایر کودکان و نوجوانان به ناچار فیلم ها و کارتون های خارجی را تماشا می کنند و بر اساس فرهنگ غربی رشد و نمو می کنند.

وی ادامه داد: افسوس که در فرهنگ و تاریخ کشور ما شخصیت های بسیار بزرگ و مهمی وجود دارند اما به دلیل فقدان دغدغه در بین مدیران فرهنگی و سینمایی کودکان ما مجبور هستند با شخصیت های تخیلی غربی ها مانند «مرد عنکبوتی» که هیچ تجانسی با زندگی و باورهای ما ندارند ارتباط بگیرند و شناختی اندک از بزرگان و حماسه سازان کشور کهن مان نداشته باشند.

سیفی سپس با تأکید بر اینکه دوران سینمای طلایی کودک در کشور به آن دلیل بود که مدیران سینمایی پس از انقلاب و در دهه ۶۰ ضرورت توجه به این گونه مهم سینمایی را احساس کرده بودند اظهار داشت: متأسفانه توجه به سینمای کودک چندان دوامی نیاورد و مدیران سینمایی کم کم به جریانات و گرایش های سیاسی وابستگی پیدا کردند و از فیلم هایی حمایت کردند که در قالب اجتماعی جای داشتند و اصولاً اذهان عمومی را تخریب می کردند و وجهه های منفی داشتند.

این فیلمساز در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه مدیرانی که هیچ راهکار و برنامه ای ندارند و سینما را نمی شناسند متوسل به تأسیس شوراهای مختلف می شوند اظهار داشت: یکی از این شوراها شورای راهبردی سینمای کودک است که متأسفانه بعد از گذشت سال ها از تأسیسش ما هیچ ثمره ای از آن ندیدیم؛ شورای راهبردی سینمای کودک ملغمه ای عجیب است که به هیچ عنوان نمی تواند دردی از سینمای به اضمحلال رفته کودک و نوجوان درمان کند.

کارگردان فیلم سینمایی «عروس کاغذی» در این راستا یادآور شد: چند سال قبل بنده به آقای ایوبی گفتم که شما برای سینمای کودک هیچ کاری انجام ندادید و ایشان به من گفتند که من شورای راهبردی سینمای کودک را تأسیس کردم و در همان زمان من تأکید کردم که اعضای این شورا هیچ گونه همخوانی و سنخیتی با یکدیگر ندارند و هرگز نخواهند توانست کاری به پیش ببرند؛ امروز اغلب دست اندرکاران سینمای کودک به این نتیجه رسیده اند که شورای راهبردی سینمای کودک تنها یک شورای تشریفاتی است و هیچ کاری جهت تولید و اکران آثار سینمای کودک در این سال ها انجام نداده است.

وی افزود: به عنوان مثال اعضای این شورا بارها و بارها وعده اکران فیلم های مرا دادند اما در نهایت هیچ کاری انجام ندادند و من شخصاً مجبور شدم برای فیلم هایم اکران بگیرم که در نهایت هم فیلم هایم در گیشه با شکست مواجه شدند چرا که سینماداران سانس های خوبی را در اختیار آن قرار ندادند.

سیفی تأکید کرد: مدیران سینمایی و اعضای شورای راهبردی سینمای کودک در این سال ها حتی نتوانسته اند حمایت دستگاه هایی نظیر وزارت آموزش و پرورش را برای حمایت از آثار سینمای کودک جلب کنند و اگر همچنان سالانه جشنواره ای را هم برای سینمای کودک برگزار می کنند به آن علت است که هجمه زیادی به آن ها وارد نشود و اینطور نشان دهند که برای سینمای کودک کاری انجام می دهند در صورتی که برگزاری جشنواره هیچ ثمری برای سینمایی که در آن فیلم کودک تولید و اکران نمی شود ندارد.

کارگردان فیلم سینمایی «به خاطر خواهرم» در خاتمه این گفتگو گفت: بی توجهی به سینمای کودک در حالی روز به روز بیشتر می شود که از طرف مقابل ما شاهد حمایت های گسترده مسئولان سینمایی از فیلم هایی نظیر «آس و پاس» و «گشت ۲» و... هستیم که هیچ بار مثبتی برای مخاطبان شان در پی ندارند. امروزه اغلب سازندگان آثار سینمای کودک که سال ها با جان و دل برای رشد این گونه سینمایی تلاش کرده اند به این نتیجه رسیده اند که بهتر است به جای تولید سینمای کودک اقدام به ساخت آثار نازل و سطح پایین و بی هویت کمدی کنند تا مدیران سینمایی که اقبال بیشتری به این گونه فیلم ها دارند اندک حمایتی نیز از آن ها داشته باشند.