کارگردان فیلم سینمایی «مزار شریف» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: البته متأسفانه در دورانی دیگر ما شاهد آن بودیم که این انجمن مکانی برای ارتزاق افرادی شد که چندان دغدغه ای برای رشد و توسعه سینمای جنگ و انقلاب نداشتند. یکی از بزرگترین مشکلاتی که انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس با آن همواره درگیر بود عدم تخصیص بودجه مناسب برای حمایت از سینماگران بود. ما همه به خوبی آگاهیم که وقتی نهادی پول نداشته باشد و نتواند از کسی حمایت کند به تدریج افراد آن نهاد را نادیده می گیرند و آن را طرد می کنند.
برزیده تأکید کرد: اما با این همه جنگ و دفاع مقدس مسأله ای ملی است که باید همواره در صدر توجهات مسئولان و هنرمندان باشد. نباید به صورت سازمانی و ارگانی به جنگ و دفاع مقدس نگاه شود. چنین نگاهی بسیار بد و دردآور است و می تواند منجر به مرگ همیشگی سینمای جنگ در کشور شود. بنده معتقدم هیچ نهاد و سازمان و ارگانی که در تولید فیلم های جنگی و انقلابی دخالت ندارد نباید بر اساس منافع سیاسی، فردی و گروهی خود اقدام کند. همه دغدغه مندان و فعالان حوزه سینمای جنگ باید به یک چشم نگاه شوند و تبعیض گذاشتن میان هنرمندان و سینماگران فعال در این حوزه بسیار بد است.
وی سپس با بیان اینکه بنده شخصاً در زمانی که مدیریت انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس را بر عهده داشتم همواره سعی کردم فضا را در این انجمن باز کنم و از همه سینماگرانی که حتی فیلم جنگی نساخته بودند و دغدغه ای برای تولید این نوع فیلم ها نداشتند دعوت کنم تا مبادرت به تولید فیلم های جنگی کنند اظهار داشت: چرا که بنده معتقد بوده و هستم که جنگ پدیده ای ملی است و حمایت از سینمای جنگ و تولید فیلم مرتبط با دوران دفاع مقدس می تواند باعث تقویت روحیه ملی شود. جنگ و دفاع مقدس آنقدر بزرگ است که هیچ کس نمی تواند آن را نادیده بگیرد.
این سینماگر خاطرنشان کرد: ساخت فیلم جنگی بسیار دشوار است و همه باید آگاه باشند که سینماگران جنگ با مشکلات متعددی دست به گریبان هستند و متأسفانه این سینما بارها کشته هم داده است. بنده ضروری می دانم که در شرایط کنونی انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس باید پابرجا بماند و شنیده هایی مبنی بر ادغام این انجمن با سازمانی مانند اوج هم اصلاً درست نیست و بنده اعتقادی به اینکه انجمن با سازمان اوج ادغام شود ندارم. بنده معتقدم خود سازمان اوج هم دستاورد چندانی در حوزه سینمای جنگ نداشته و باید در ذیل یک مرکزیت دیگری قرار بگیرد و تحت لوای مرکز دیگری باشد.
کارگردان فیلم سینمایی «دکل» در بخش دیگری از این گفتگو گفت: در واقع نظریه بنده این است که ما امروزه نیازمند سازماندهی همه ارگان ها و نهادها و موسساتی هستیم که در زمینه تولید فیلم های جنگی فعالیت داشته و دارند و باید آن ها را در یک مرکز گرد هم بیاوریم و بدون درگیری های سیاسی، فکری و... کاری کنیم تا تولید فیلم های ارزشی و جنگی در سینمای مان افزایش پیدا کند. بنده معتقدم سازمان سینمایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی اصلی حوزه فرهنگی و هنری در کشور موظف هستند تا شورا و کمیسیونی را با حضور نهادهایی همچون سپاه، ارتش، بسیج و همینطور سینماگران و مدیران دغدغه مند و متعهد سینمای جنگ تشکیل دهند و قوانین مشخصی را برای حمایت جدی و ویژه از سینمای دفاع مقدس تدوین کنند و همه را موظف به حمایت از این دستورالعمل کنند و با روحیه ای جهادی اقدام به تولید فزاینده در سینمای جنگی کشور کنند.
برزیده در خاتمه این گفتگو متذکر شد: برای ما نباید فرق کند که اقای شمقدری بر مسند ریاست سازمان سینمایی نشسته است یا آقای حیدریان!؛ ایوبی مدیر سینمای کشور است یا شخص دیگر! هر کسی در اکنون و آینده سینمای کشور اداره سینما را در دست می گیرد باید خود را موظف به حمایت از سینمای دفاع مقدس کند.
ارسال نظر