به گزارش سینماپرس، روز اول جشنواره فیلم فجر با فیلم «کامیون» ساخته کامبوزیا پرتوی آغاز شد. فیلمی که ریتم کند داستان آن باعث خواب آلودگی اهالی رسانه و منتقدین حاضر در سالن شد.

«کامیون» داستان راننده کامیونی ایرانی به نام بهروز با بازی سعید آقاخانی بود که قرار است خانواده‌ای را از کردستان عراق برای یافتن پدر خانواده به تهران بیاورد، که در این سفر دچار ماجراهایی می‌شود و در نهایت نیز داستان نیز با پیدا نشدن پدر خانواده کرد عراق به پایان می‌رسد.

کارگردان ابتدای فیلم خود را با نمایش برخی جنایات گروه داعش و حمله به کردستان عراق و آزار و اذیت‌های خانواده‌های ایزدی آغاز می‌کند، همین ابتدای داستان نقطه قوت کل فیلم «کامیون» بوده است اما رفته رفته با فاصله گرفتن از سکانس‌های ابتدایی داستان، شکل فیلم دگرگون می‌شود و کل ماجرا در داخل کامیون و برخی جاده‌ها و چندین بازار خرید تهران ادامه پیدا می‌کند.

همین ضعف در فیلمنامه «کامیون» کافی بود تا اولین فیلم جشنواره به مذاق هیچ کدام از مخاطبان خوش نیاید و نوک انتقاد به هیئت انتخاب جشنواره سی‌وششم نشانه برود. فیلمی که در اندازه یک تله فیلم بوده است، چگونه می‌تواند رضایت مخاطبان سینمای ایران را بدست آورد؟ از دیگر نقاط ضعف فیلم می‌توان به استفاده از بازیگران نابلد بومی و محلی با لهجه کُردی در این فیلم اشاره کرد که اضافه شدن زیرنویس فارسی آن هم با غلطهای املایی بسیار و روایت داستان در یک کامیون بدون هیچ جذابیتی، آن هم در جاده و حرکت از سمت سنندج به تهران اشاره کرد. قاب‌بندی‌های نامناسب، ریتم آرام و کسل‌کننده و گویش نامطلوب سعید آقاخانی در این فیلم را هم به آن اضافه کنید و همین موارد کافی است تا مخاطبان روز اول جشنواره خود را برای خوابی طولانی در سالن سینما آماده کنند.

از نکات مثبت فیلم هم می‌توان به پرداختن به موضوع منطقه و حمله داعش به کردستان عراق و آوارگی خانواده‌های ایزدی و فرار آنها از خانه و آشیانه خود و تلنگر به موضوع کاهش انجام قاچاق اجناس از مرز کردستان با ورود گروه داعش به آنجا و نمایش غیرت کُرد ایرانی اشاره کرد.

 در ادامه جشنواره روز اول با «جاده قدیم» منیژه حکمت و نمایش شور و شوق شادی در چهارشنبه آخر سال و جشن چهارشنبه سوری کمی به سر شوق آمد، اما دیری نپایید که شاهد داستانی چند پاره با موضوع تجاوز به عنف و تقلیدی از فیلم «فروشنده» اصغر فرهادی می شوید. فیلمی که با نمایش خانواده خوشبخت و خوشحالی داستان خود را شروع می‌کند اما در ادامه راننده مسافرکشی مرتکب چنین اشتباهی می‌شود که شخصیت اصلی داستان و کل خانواده و اقوام را دچار مشکل می‌کند و موجب اضافه شدن پاره‌ای از داستان‌های فرعی به قصه است.

از نقاط ضعف این فیلم می‌توان از تقسیم قدرت روایت، دیالوگ‌های نامأنوس و یا گاهی لحن بیان آن‌ها، عدم یکدستی داستان، عدم توازن ریتم آن و استفاده زیاد از آگهی‌های تبلیغاتی در این اثر نام برد که شاید در ابتدا به راحتی و پس از ماجرای تجاوز به مینو با بازی مهتاب کرامتی و نمایش بیلبورد تبلیغاتی یکی ازتاکسی‌های اینترنتی این موضوع را به خوبی به مخاطب القا می‌کند که استفاده از این شرکت مشخص، راهی مطمئن برای رسیدن به مقصد است و شاید توجه بیش از پیش فیلمساز به حامیان مالی خود، کمی باعث دور شدن از داستان اصلی خود شده است.

فیلمی که می‌توانست با استفاده از بازیگران خوب سینمای ایران پیام و قصه خوب و جذابی را روایت کند اما در اواسط داستان درگیر فضای تبلیغاتی شده است. «جاده قدیم» در حالی که موضوع فیلم بستر مناسبی داشته است اما از ساختار خلاقانه‌ای بهره نمی‌برد و در نهایت مخاطب نمی‌تواند با شخصیت اصلی داستان همذات پنداری کند.

*مشرق