چهارمین روز سی‌سومین جشنواره جهانی فیلم فجر در حالی سپری می‌شود که هنوز معضل تهیه بلیط برای فیلمهای ایرانی حاضر در جشنواره جهانی پابرجاست و انگار هر زمان برای تهیه بلیط این فیلمها به مرجع فروش آن که سینما تیکت است مراجعه می‌شود نتیجه ظرفیتی است که گویا قبل از ایجاد، تکمیل شده است.

شاید تصوری که در ابتدا از جداسازی جشنواره جهانی فیلم فجر از بخش ملی در ذهن مخاطبان حرفه‌ای سینما ایجاد می‌شد تمرکز بیشتر یک بخش کاملا مجزا بر سینمای جهان و ارتباط بین سینماگران ایران و جهان بود. که به راستی این مهم محقق شده و حاصل این ارتباط دریافت آثاری بیشتری از سینمای جهان طی سه سال اخیر بوده است و بعد رسیدن به نقطه‌ای که فیلساز، خود درخواست حضور در جشنواره را داشته باشد. اما این وسط اتفاقی که برای جشنواره به حاشیه‌ای ناچسب تبدیل شده حضور برخی فیلمهای ایرانی در آن است. فیلمهایی که نمیتوان به لحاظ ساخت و محتوا تفاوتی بین آنها و فیلمهایی که در بخش ملی به نمایش درمی‌آیند قائل بود.

فیلمهای ایرانی حاضر در جشنواره قابلیت اکران در بخش ملی را دارند و در نهایت اکران در ایران؛ اما وقتی به هر دلیل در جشنوارملی به نمایش در نمی‌ایند انگار وقتش رسیده که به بخش بین‌الملل بیایند شاید از بخش ملی جامانده یا مورد پذیرش هیأت داوران آن قرار نمی‌گیرند. حال به هر دلیل وقتی برای اولین بار برای اکران به جشنواره جهانی می‌آیند جذابیت زیادی برای مخاطب ایرانی ایجاد می‌کنند که بروند و آنها را در جشنواره ببینند در صورتی که ظرفیت جشنواره مجال میزبانی از این حجم از مخاطب را ندارد. از طرفی میهمانان فیلمساز بخشی از ظرفیت را تکمیل می‌کنند و از طرف دیگر بخشی برای مخاطبان با کارت و در نهایت بلیطها روی دست تماشاگران باد می کند و نمی توانند بروند و فیلمی که برایش با مشقت بلیط تهیه کردند ببینند. البته این موضوع به مرور مرتفع شده است چرا که دیگر انگار امکان تهیه بلیط وجود ندارد تا حق مطالبه‌گری برای مخاطبان فیلمهای ایرانی هم وجود نداشته باشد.

جالبتر اینکه وقتی در زمان مناسب برای تهیه بلیط به سینما تیکت مراجعه می کنید و خوشحال از اینکه پرفیت ها بشته نشده و وارد قسمت بعد برای تهیه بلیط می‌شوید با خطای تعداد خرید شما تمام شده است مواجه می شوید در صورتی که همان زمان اگر برای تهیه بلیط فیلم خارجی دیگری اقدام کنید موفق خواهید شد.

بنابراین موضوع به چند بخش تقسیم می‌شود اول اینکه چرا باید اصلا فیلمهای ایرانی با این حجم در جشنواره حضور داشته باشند تا تبدیل به معضلی برای جشنواره شوند، سپس اگر قرار بر حضور آنهاست چرا پیش بینی های لازم برای احترام به مخاطبشان انجام نشده است و در نهایت اگر سیستم دریافت بلیط برای آنها مانند سایر فیلمهاست چرا احساس می‌شود ناکارمد و هدایت شده است که این موضوع با اصل احترام به مخاطب در تضاد است.

مدیران جشنواره با کمی هوشیاری می توانند این وصله ناچسب که به حاشیه جشنواره بدل شده است را درست هدایت کنند.

*تسنیم