به گزارش سینماپرس، نمایش و نقد مستند «معرف» به کارگردانی آزادی رضاییان‌مقدم عصر روز گذشته (یک‌شنبه دوم اردیبهشت‌ماه) در این مرکز برگزار شد.
این جلسه که با حضور روبرت صافاریان به‌عنوان منتقد مهمان برگزار شد، با ظرفیت کامل به نمایش درآمد.
«معرف» تنها مستند ایرانی پذیرفته شده در بیست و پنجمین دوره جشنواره معتبر «هات‌داکس» کانادا است که از پنجشنبه هفته جاری (۲۶ آوریل ۲۰۱۸) آغاز به کار می‌کند.
در ابتدای جلسه، ناصر صفاریان، مجری برنامه و مسئول جلسه‌های نمایش فیلم ضمن اشاره به استقبال قابل توجه تماشاگران، اظهار امیدواری کرد تا برنامه‌های بعدی سالن سینماحقیقت نیز ضمن جلب رضایت مخاطبان، با استقبال پرشور و گسترده‌تری برگزار شود.
در ادامه جلسه، آزادی رضاییان‌مقدم که در فیلم «معرف» به تلاش‌های غیر رسمی در ارتباط با گسترش ازدواج در جامعه پرداخته، در پاسخ به پرسش مجری برنامه مبنی بر نحوه‌ی ارتباط با شخصیت‌های حاضر در فیلم گفت: «از آن‌جا که تصویربرداری این فیلم به صورت مخفیانه انجام نمی‌شد می‌توان گفت در نسخه‌ی به نمایش درآمده، به غیر از یک نفر که فقط بخش کوچکی از چهره‌ی او دیده می‌شود، سایر مراجعه‌کننده‌ها از انجام تصویربرداری توسط من اطلاع داشتند. »
رضاییان‌مقدم هم‌چنین گفت: «نمی‌خواستم از تصویر کسانی که به آن دفتر مراجعه می‌کردند استفاده کنم. قصدم بیش‌تر این بود که از اتفاق در حال رخ دادن تصویر بگیرم. »
وی در ادامه و در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان درباره‌ی نحوه‌ی آشنایی با زنانی که در فیلم، وظیفه‌ی معرف آدم‌ها به همدیگر را برعهده دارند گفت: «با آن‌ها از طریق خانمی آشنا شدم که قصد داشت از همسرش جدا شود و طلاق او حدود پانزده سال طول کشید. وقتی صیغه‌ی طلاق او جاری شد، یکی از زنانی که در فیلم حضور دارد تماس گرفت تا کسی را با پیشنهاد و هدف ازدواج به او معرفی کند، اما هر بار پاسخ او منفی بود. »
بخش بعدی جلسه به صحبت‌های منتقد مهمان جلسه اختصاص داشت. در این بخش روبرت صافاریان، فیلم «معرف» را یک «مستند مشاهده‌گر» نامید که دوربین در آن، نقش یک بیننده را بازی می‌کند: «در حقیقت مراجعه‌کننده‌ها از ضبط تصویرها به قصد ساخت فیلم اطلاعی نداشته‌اند و به همین خاطر می‌توان گفت آن‌ها موضوع اصلی مستند نیستند، اما روشی که فیلم انتخاب کرده و خوش‌بختانه به‌جز یکی دو مورد به صورت یکدست ادامه پیدا می‌کند این است که آن‌ها به دوربین نگاه نمی‌کنند. »
وی سپس با اشاره به معایب و محاسن مستندهای مشاهده‌گر گفت: «یکی از ویژگی‌های سینمای مستند و در وجهی کلی‌تر، خود سینما این است که آدم را به جاهایی می‌برد که خودش نرفته و این یکی از عوامل جذابیت به حساب می‌آید. به عنوان مثال درباره‌ی این مستند باید گفت تماشاگر کمی کنجکاو است تا مثلاً بداند دفترهایی که آدم‌ها را برای ازدواج به همدیگر معرفی می‌کند چه جور جاهایی هستند یا چه حرف‌هایی در این مکان‌ها رد و بدل می‌شود؛ و این کاری است که فیلم «معرف» خیلی خوب انجام می‌دهد. »
صافاریان افزود: «البته در این فیلم، دلایل انجام چنین کاری و تحلیلی نسبت به آن ارائه نمی‌شود اما یکی از ویژگی‌های قابل توجه آن، حضور فیزیکی در چنین مکانی است که از وجه مشاهده‌گری این نوع سینما برمی‌آید. »
وی سپس با اشاره به این که تصویربرداری و تولید فیلم‌های یک‌نفره با سلیقه‌ی او همخوانی بیش‌تری دارد گفت: «این نکته امکان حضورهایی را در مقابل دوربین فراهم کرده که در حالت عادی به سادگی به دست نمی‌آمده است. »
ارسال نظر