به گزارش سینماپرس، سایت «آی نقد» نوشت: این فیلم بر اساس رمان پرفروش Simon Vs. The Homo Sapiens Agenda مربوط به سال ۲۰۱۵ به نویسندگی Becky Albertalli ساخته شده است. این اثر، تقریبا اولین فیلم هالیوودی است که شخصیت اصلی آن یک نوجوان همجنسگرا می باشد. به نظر می آید به جایی رسیده ایم که فیلم و سریال های تلویزیونی فاقد پرداخت به مفاهیم همجنسگرایانه، به نوعی در اقلیت قرار گرفته اند! داستان جشنواره های اسکار سال های اخیر که فکر می کنم تقریبا از ۲۰۱۳ بطور جدی هر سال یک اثر برنده دارای مفاهیم همجنسگرایانه را داشته ایم به جایی رسید که امسال، محدود فیلمی بود که اشاراتی به موضوع همجنسگرایی نداشته باشد! قبلا دلیل این همه اثر خوش ساخت در این زمینه را توضیح داده ام (می‌توانید به تحلیل فیلم های لیدی برد،  سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری و مهتاب مراجعه کنید) نمی دانم این حجم کار رسانه ای جهان را به کجا خواهد برد. با این همه محصولات به نظر می آید طوری شده که تمایلات همجنسگرایانه را حتی اگر در شخصی وجود خارجی نداشته باشد (ژنش موجود نباشد:))، به او القا می کنند!

احتمالا به نقطه عطف این مسیر رسیده ایم، و عبور از تبلیغ و حمایت صرف از دگرباشان به سمت ترویج (فعلا خفیفِ) نوعی فرهنگ همگانی دگرباشانه را شاهد می باشیم. اثر روانی در این نوع تمایلات بسیار پر رنگ می باشد و رسانه به خوبی می داند که قضیه فقط حمایتِ صرف نیست بلکه درگیر ترویج جدی آن شده است؛ ترویج نوعی فرهنگ جنسی افسار گسیخته! مسئله دقیقا اینجاست که رسانه مسیرش را خوب بلد است، اینجاست که خود را واضح تر نشان می دهد. بله، این اثر فیلمی است که همجنسگرایان هم نسبت به آن موضع می گیرند!

Alonso Duralde منتقدِ TheWrap : همجنسگرایان بی‌شک این فیلم را متهم به ترغیب افراد به دگرجنسگرایی خواهند کرد. و البته اشتباه هم نخواهند گفت. اما اگر این فیلم را همان «مرا با نام خودت صدا بزن» بدانیم که از دریچه لنز دیزنی رد شده باشد، بخشی در فرهنگ وجود دارد که به نوجوان همجنسگرا اجازه می‌دهد از داستان‌های این دوران و سرگرمی‌های که دوستان دگرجنسگرایشان به سادگی لذت می برند، بهره‌مند شوند.

همچنین نکته ای را در مورد همجنسگرایی و موضع ادیان باید متذکر شوم. که اگرچه در سال های اخیر بشدت سعی شده همجنسگرایی را نوعی گرایش ژنتیکی معرفی کنند، همانطور که قاتلین را بی نصیب نگذاشته اند و قاتل شدن را به ژنی در بدن برخی از انسان ها مربوط دانسته اند! باید گفت که مسئله دین قوی بودن یا ضعیف بودن گرایشات انسان در زمینه ای خاص نیست، بلکه قدرت اختیار را مورد بحث قرار داده و انسان را به هدفمند کردن انواع گرایشاتش سوق می دهد. از میزان خشونت و تحمل در برابر گرسنگی گرفته تا کمیت و کیفیت گرایش جنسی که به هر حال مثل بقیه غرایض در انسان های مختلف تفاوت هایی دیده می شود، اما چه سخت در زمینه ای و آسان تر در زمینه ای دیگر باید با اراده، خود را در مسیر تعیین شده قرار داد.