به گزارش سینماپرس، محمدرضا خردمندان کارگردان فیلم سینمایی «بیست و یک روز بعد» در گفت و گو با ستاد خبری سومین جشنواره فیلم سلامت، در تعریف سلامت و نقش سینما در فرهنگسازی سلامت در اجتماع گفت: به نظرم سلامت مجموعه‌ای از عواملی است که در کنار هم قرار می‌گیرند که یک شخص بتواند زندگی نرمال داشته باشد. سلامت می‌تواند شامل سلامت فیزیکی و یا در ارتباط با بحث روان فرد باشد. کاری که یک سینماگر انجام می‌دهد نگاه کردن به موضوعات اجتماعی از منظر درام است. من به عنوان یک فیلمساز به موضوعی با نگاه اجتماعی توجه می‌کنم و فیلمی می‌سازم که در بخشی از فیلم من به مسئله سلامت اشاره می‌شود، به تناسب نیاز دراماتیک داستانم به آن موضوع می‌پردازم. ولی وقتی جشنواره‌ای مثل جشنواره سلامت با نگاه تخصصی‌تری به همان موضوعی که من به آن در فیلمم اشاره کرده‌ام، می‌پردازد و آن را تفسیر و تفضیل می‌کند و مردم با دیدن آن فیلم نسبت به یک موضوع مربوط به سلامت کنجکاو می‌شوند، اتفاقی مثبت است. کما اینکه از زوایای دیگری همچون جامعه شناسی، روانشناسی و… می‌توان به موضوعات توجه کرد.

وی در خصوص تجربه حضور خود در این جشنواره در دوره گذشته افزود: من سال گذشته تجربه حضور در جشنواره فیلم سلامت را داشتم، با توجه به اینکه فیلمم به مقوله سرطان می پرداخت و یکی از تبعات آن را بررسی می کرد، بعد از اکران فیلم در نشستی با حضور یک پزشک و متخصص به صورت بسیار گسترده تر به سوالاتی که در ذهن مخاطبان این فیلم شکل گرفته بود پاسخ داده شد، از این نظر من به عنوان یک فیلسماز لذت بردم. در واقع اتفاقی که در حاشیه این جشنواره افتاد، مکملی برای فهم بیشتر و درک بهتر فیلم من بود.

این کارگردان ادامه داد: به نظرم برگزاری این جشنواره بسیار مفید بود. من در فیلمم نمی توانستم به موضوع بیماری سرطان به صورت باز بپردازم و همان اندازه که درام من نیاز داشت به آن پرداختم. ولی در نشست های بعد از فیلم در حوزه مسائلی مربوط به بیماری که در فیلم پرداخته شده بود از من سوال می پرسیدند و به بحث و گفت و گو پرداختیم. جشنواره سلامت بستری شد که به بسیاری از سوالات مخاطبان پاسخ داده شده و ذهن کنجکاو آنها سیراب شود. همچنین برنامه هایی که در کنار این جشنواره در تلویزیون به صورت تخصصی بعد از اکران هر فیلم پخش می شد بسیار موثر بود. در این برنامه ها با حضور یک یا چند متخصص موضوع را بررسی می کردند. من بسیار راضی و علاقمند بودم.

نویسنده و کارگردان فیلم ۱۰۰ ثانیه ای «پدر» در خصوص تاثیر سینما در سلامت اجتماعی عنوان کرد: از آنجایی که سینما با داستان، قصه و درام گره خورده و این سه از عوامل جذابیت و دیده شدن آثار می شود، از طریق سینما می توانیم مردم را بسیار راحت تر نسبت به یک سری موضوعات و مضامین آگاه کنیم که در حوزه دایره سلامت گنجانده می شود. شاید مردم به طور معمول سراغ کسب اطلاعات و دانش نسبت به بیماری های مختلف نروند چون کارشان نیست و دغدغه ای نسبت آن بیماری ها ندارند، اما وقتی که در قالب یک فیلم سینمایی و یا یک قصه و داستانی که مخاطب می تواند خودش را به جای کاراکتر آن فیلم بگذارد نگاه شود، باعث می شود مخاطب نسبت به آن موضوع مطرح شده کنجکاو شود و علاقمندی ایجاد شود که درباره آن بیشتر بداند. این در نهایت می تواند باعث آگاهی گسترده در سطح جامعه شود و تمام موضوعاتی که در حوزه سلامت می گنجد، می تواند باعث این موضوع شود.

خردمندان در خصوص سفارشی بودن یا نبودن آثاری که در حوزه سلامت بررسی می شوند، یادآور شد: تصور من این است که موضوعاتی از قبیل سلامت چندان قابل سفارش دادن نیست. شاید در حوزه فیلم داستانی نتایج چندان خوبی نگرفته ایم، معمولا وقتی از ابتدا قصه از درون هنرمند شروع می شود و نقطه اولیه آن به واسطه دیدن و شنیدن یک اتفاق شروع می شود، نتایج بهتری حاصل می شود. چرا که ممکن است آن فیلمساز نخواهد به طور مستقیم به مسئله بپردازد و به موضوع در قالب درام و انسانی کردن آن برای مخاطب ورود کند. این باعث می شود که یک اثر جذاب و دیده شود. در کنار آن هم می توان گفت که آن موضوع به حوزه سلامت مربوط است و می توان راجع به آن بحث کرد. ولی من چندان با سفارشی بودن موافق نیستم، شاید به ندرت نمونه های موفق هم داشته باشیم ولی ترجیح من این است که در موضوعاتی از این دست، خود هنرمند شروع کننده باشد و در مسیری که می رود از کمک متخصصین هم استفاده کند تا اثر بهتری خلق کند.

وی درباره میزان تاثیرگذاری هنرمندان، نخبگان و یا اهالی رسانه در نهادینه کردن سلامت اجتماعی، خاطرنشان کرد: فکر می کنم مسئله سلامت آنقدر مهم است که همه به یک اندازه سهیم اند. یعنی از خود مردم، مسئولین و هنرمندان همه با هم باید به این مسئله توجه کنند. اولین نعمتی که یک انسان دارد سلامت است که اگر از دست برود دیگر هیچ چیزی جایگزین آن نخواهد شد و یک دست انداز جدی در زندگی برای رسیدن به هدف ایجاد می کند. این مسئله آنقدر به نظر من مهم است که نباید بارش را روی دوش یک دسته بگذاریم وبگوییم که بقیه معافند. مردم، مسئولین و هنرمندان باید به یک اندازه به این موضوع توجه کنند.

کارگردان فیلم سینمایی «بیست و یک روز بعد» با بیان اینکه علاوه بر سلامت فیزیکی، سلامت روان نیز حائز اهمیت است، توضیح داد: چند سال پیش دیداری با دکتر حافظی داشتم که سابقا در شورای شهر تهران بود. ایشان به من می گفت ما از سه عامل آب، غذا و هوا ضربه می خوریم. این سه مورد مربوط به فیزیک ماست. مشکلاتی از قبیل آب و وجود نیترات و بحث غذا که فرهنگسازی کافی انجام نشده و آلودگی هوا وجود دارد.   حوزه دیگری که از این سه مورد مهم تر است، بحث سلامت روان است که تحت تاثیر بی ثباتی شرایط کنونی کشور است. این بی ثباتی در حال حاضر در همه زمینه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی وجود دارد که به شدت روان مردم را آزار می دهد. همه این ها در کنار هم به تخریب روان ها می پردازد و جامعه ای که ثبات در آن وجود نداشته باشد، منجر به تولید تنش می شود. اگر می بینید امروز جامعه عصبی، به هم ریخته و آشفته است و مشکلات متعددی به صورت فزاینده در جامعه شکل می گیرد، باید ریشه آن را اول از همه در بی ثباتی حاکم در کشور جستجو کرد که عامل بسیاری از بیماری ها و مشکلات جدی است.

خردمندان که در دومین جشنواره فیلم سلامت دیپلم افتخار، لوح زرین و جایزه نقدی برای فیلم سینمایی اش دریافت کرد، در خصوص تاثیر برگزاری جشنواره هایی از این دست اضافه کرد: تاثیر گذاشتن این جشنواره بستگی به این دارد که چقدر این جشنواره توانسته مردمی عمل کند و چقدر توانسته ارتباطش را با مردم حفظ کند. وگرنه اگر صرفا ما در این جشنواره یک سری فیلمساز دور هم باشیم فایده ای ندارد. هر چقدر این جشنواره توانسته باشد با طیف های گسترده مردم ارتباط بگیرد موفق تر عمل کرده است.