جهانگیر الماسی در گفتگو با سینما پرس افزود: بنده با خانه سینمایی موافقم که فعالیت هایش فقط در جهت حفظ منافع صنفی گروههای خود باشد نه چیز دیگر.

وی ادامه داد: بنده معتقدم حضور خانه سینما در این دوره بیشتر به درد مدیریت فرهنگی کشور در حوزه سینما می خورد اما نه به شکل ناقص و ابتر بلکه به شکل قدرتمند، توانا و شفاف.

این بازیگر پیشکسوت اضافه کرد: چه اشکالی دارد که همه فعالیتهای خانه سینما و مجموعه هزینه هایش به جای اینکه محرمانه باشد شفاف باشد و حتی بتوان از طریق اینترنت آن را به سمع و نظر همه رساند. من بارها اعلام کردم حتی نامه نگاریهای دولتی در حوزه سینما هم باید از طریق اینترنت صورت بگیرد تا برای همه نمایان و شفاف باشد و بایستی مشخص شود که چه کسی چه نامه ای می نویسد یا چه فردی خواستار چه موضوعی است. به عبارتی خانه سینما باید همچون خانه شیشه ای عملکردش برای عموم مردم و بویژه اهالی سینما روشن باشد.

الماسی با اشاره به بحث بیمه اهالی سینما تصریح کرد: در حالی که افتخار خانه سینما باید این باشد که همه اعضایش بیمه باشند نه تنها این اتفاق رخ نداده بلکه بنده که بحث بیمه اهالی سینما را راه اندازی کردم در حال حاضر حدود 10 سالی است که بیمه ام از طرف خانه سینما قطع شده حال شما تصور کنید کسی که بیمه خانه سینما را راه اندازی کرده خودش بیمه نیست وای به حال دیگر دوستان هنرمند.

بازیگر فیلم "تنوره دیو" تاکید کرد: تا تعریفی از وظایف خانه سینما صورت نگیرد همه بحث ها به بی راهه ختم خواهد شد. بنده هم معتقدم تجمع صنفی بسیار بسیار مهم است و اصلا یکی از مختصات جامعه آزاد، داشتن تشکیلات صنفی است اما نه "خانه " بلکه صنف و سندیکا. ما باید سندیکاهایمان فعال شوند و براساس همان تعریفی که از سندیکا وجود دارد حرکت کنند.

الماسی از خانه سینما به عنوان "شترگاوپلنگ" یاد کرد و گفت: هر موقع دوست داشته باشند حسب حضور برخی نیروها "صنف" می شود، حسب حضور برخی دیگر از نیروها "خانه" می شود، بعضی وقتها "باشگاه" است و گاهی هم "پاتوق". در حالی که باید تعریف مشخصی شود که وظایف خانه سینما چیست؟

بازیگر سریال "در چشم باد" افزود: در مصوبه هیات وزیران در دهه 60، خانه سینما به جهت تسهیل در هزینه های وزارت ارشاد برای اهالی سینما تاسیس شد چون ذی حسابی و دیگر مسائل ندارد اما امروز کارکرد وکارایی خانه سینما تغییرکرده است. به عنوان مثال قصد و غرض بحث بیمه هنرمندان اول چیز دیگری بود اما حال چیز دیگری است یا بحث مسکن و غیره. بنابراین من معتقدم تجربه تاریخی ما در فعالیتهای صنفی تجربی خوبی نبوده و معمولا گروههای سیاسی بیشترین بهره را بردند تا گروههای صنفی.

انتهای پیام/م م/ش