جشنواره فیلم فجر سرشار از پتانسیل هایی نادیده گرفته شده است؛ یکی از ظرفیت های نادیده گرفته شده این رویداد مهم سینمایی، فرصت خوب و مغتنمی است که آثار تازه تولید شده سینمای ایران در این رویداد اکران شده، بررسی شوند و تکلیف یک سال سینمای کشور روشن شود. البته این اتفاق سال های پیش در سینمای کشور رخ می داد و با اکران گسترده نزدیک به ۶۰ اثر سینمایی در ایام جشنواره به نوعی تکلیف کارشناسان و منتقدان و اهالی رسانه، سرمایه گذاران، سینماداران و پخش کنندگان با یک سال سینما روشن می شد اما با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید سیاست مدیران سینمایی جشنواره فیلم فجر را رو به نزول و افول جدی برد و آن ها با حذف بسیاری از بخش ها از جمله بخش فیلم های خارج از مسابقه، نگاه نو و... این رویداد را به سمت کوچک و خنثی سازی سوق دادند که البته خوشبختانه مجدداً بخش نگاه نو به جشنواره اضافه شده است.
بی توجهی به اهمیت جشنواره در سال های اخیر باعث شده تا دیگر جشنواره مانند گذشته نتواند تکلیف یک سال سینما را مشخص کند از این رو در آستانه برگزاری جشنواره سی و هفتم این انتظار از دبیر جشنواره وجود دارد که بخش «خارج از مسابقه» و مرور فیلم های را به جشنواره بازگرداند تا بسیاری از فیلم هایی که امکان حضور در بخش رقابتی را نداشتند اکران شده و حداقل اصحاب رسانه و منتقدان بتوانند آن ها را ارزیابی کنند.
قطعاً مضامین فیلم های هر دوره بازتاب شرایط اجتماعی حاکم در آن دوره است. به ویژه در دیدگاه نظریه‌پردازان بازتاب برای نفوذ به لایه‌های درون یک جامعه هیچ چیز به‌اندازه بررسی و تحلیل فیلم‌هایی که در آن جامعه تولید و نمایش داده می‌شوند، ارزشمند نیست؛ حال باید دید چرا مسئولان جشنواره فیلم فجر طی سال های اخیر در تلاش هستند تا این رویداد سینمای بازتاب دهنده سیاست های آن ها در سینما نباشد؟
اصولاً فقدان یک آیین نامه جامع در جشنواره فیلم فجر باعث شده تا این رویداد مهم سینمایی همه ساله با تغییر دبیران دستخوش تغییرات سلیقه ای شود. حذف و اضافه شدن بخش های جشنواره، افزایش و کاهش چشمگیر تعداد فیلم های حاضر در این رویداد، حضور یا عدم حضور فیلم های کوتاه، مستند و انیمیشن، دوپاره شدن بخش های ملی و جهانی این رویداد سینمایی و... از جمله تغییراتی است که اعتبار جشنواره را مخدوش کرده است.
با این همه امیدواریم که مسئولان جشنواره سی و هفتم فیلم فجر در فرصت باقی مانده بخش خارج از مسابقه را با توجه به عدم پذیرفته شدن آثار برخی از فیلمسازان مطرح به جشنواره بازگردانند تا ضمن پرشور و نشاط تر شدن این رویداد سینمایی به ویژه همزمان با جشن های ۴۰ سالگی پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، بتوان کارشناسی درست و دقیق و حساب شده ای روی فیلم های جشنواره داشت و وضعیت یک سال آینده سینمای ایران را مورد بررسی قرار داد.
خوشبختانه دبیر این دوره از جشنواره چندی پیش در گفتگویی در پاسخ به اینکه با توجه به انتقاد علیرضا داودنژاد برای نمایش «مصائب شیرین۲ »آیا امکان قرار دادن بخشی برای نمایش فیلم‌هایی از این دست به عنوان بخش خارج از مسابقه وجود دارد؟ توضیح داد: در حال حاضر جدول کامل شده است ولی بخش خارج از مسابقه منتفی نیست. با این حال باید کمی جلوتر برویم و ببینیم کدام یک از فیلمسازان درخواست نمایش دارند و ببینیم آیا اصلاً شرایط لازم برای این بخش در سینمای رسانه‌ها فراهم می‌شود یا خیر؟
این اتفاق نشان از آن دارد که دبیر جشنواره با اضافه شدن این بخش به جشنواره مخالفتی ندارد ولی شاید افرادی در پشت صحنه حضور دارند که مانع اضافه شدن بخش فیلم های خارج از مسابقه به جشنواره می شوند!
ارسال نظر