وی در گفتگو با سینماپرس افزود: یکی از حاشیه هایی که هر دوره در جشنواره فیلم فجر تکرار می شود، جنجال ها و انتقادات ناشی از اعلام نامزدها و برندگان سیمرغ ها است به طوری که در هر دوره از جشنواره فیلم فجر به خصوص در در سال های اخیر عده ای از فیلمسازان شرکت کننده در جشنواره نسبت به عدم نامزدی یا دریافت جایزه معترض شده اند و تضارب نظرات بین کارشناسان درباره به حق بودن یا نبودن انتخاب برندگان شکل می گیرد.

دبیر سینمایی روزنامه کیهان خاطرنشان کرد: شاید همه متفق باشند که کار داوری و انتخاب برگزیدگان جشنواره، به ویژه در دوره های اخیر، هیچ حساب و کتاب و متر و معیار دقیق و مشخصی نداشته است و باری به هر جهت به نظر می رسد.

فهیم ادامه داد: وقتی یک جشنواره که لقب مهمرین رویداد سینمایی کشور را بر خوددارد اما ملاک و معیاری در داوری آن دیده نمی شود و ارزیابی آثار بر اساس سلیقه داوران انجام می گیرد، یکی از نشانه های وجود مشکل و بیماری در ساختار جشنواره فیلم فجر است.

این منتقد سینما تأکید کرد: سرگردانی در شیوه انتخاب برندگان را باید یکی از نتایج بی هویت بودن جشنواره فیلم فجر دانست. ایجاد چارچوبی مشخص برای قضاوت داوران و برقراری ملاک هایی خاص می تواند پایان بخش حرف وحدیث ها و قهرها و بغض ها در پایان جشنواره فیلم فجرباشد.

فهیم تصریح کرد: احتمالا داوران جشنواره اعلام می کنند متر و معیار آن ها برای ارزیابی، امتیازات فرمی و ساختاری آثار است که این معیار، بسیار انتزاعی و سلیقه ای است یعنی داوران جشنواره، بی تفاوت به محتوا و مفهوم فیلم ها، صرفا با تکیه بر جنبه های تکنیکی و فنی، برترین ها را معرفی می کنند؛ این رویکرد نامتعین باعث شده تا قابلیت جریان سازی این جشنواره گرفته شود.   گاهی نیز فیلم ها و افرادی شایسته سیمرغ و یا نامزدی این عنوان می شوند که اتفاقا از نظر تکنیکی وهنری نیز چندان مهم نیستند!

وی با بیان اینکه به طور کلی نادیده گرفته شدن محتوای آثار و محدود ساختن داوری به سلیقه شخصی داوران باعث شده که جشنواره فجر نتواند راهنمای خوبی برای انتخاب بهترین فیلم ها به جامعه باشد اظهار داشت: این درحالی است که اغلب جشنواره های استاندارد وجریان ساز در جهان، شاخصه ها و معیارهایی مشخص برای اعطای جوایز دارند که این ملاک ها نیز اغلب برآمده از اهداف و خط قرمزهای ایدئولوژیک آن جشنواره هاست. در نتیجه کمتر پیش می آیدکه به انتخاب ها و جوایز آن ها نیز اعتراضی صورت گیرد.

فهیم متذکر شد: به طورمثال، برگزیده شدن فیلم های همجنس گرایانه در جشنواره کن، یک امر طبیعی و قابل انتظار است، چون همه می دانند یکی از معیارهای جشنواره کن، توجه به این موضوع است. یا هیچ کس انتظار ندارد که یک فیلم انقلابی و حامی مقاومت، در این گونه جشنواره ها جایزه بگیرد، چون یکی از خطوط قرمز آن ها بایکوت این نوع فیلم هاست.

وی در پایان افزود: درباره جشنواره فیلم فجر هم بهترین راهکار، تلفیق شاخصه های تکنیکی و محتوایی در امر داوری است. با توجه به اینکه این رویداد، عنوان زیبای فجر را دارد و به عنوان یکی از جشن های بزرگداشت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می شود، توقع بی جایی نیست که کار داوری نیز مطابق با عنوان و مناسبت جشنواره فجر باشد. یعنی می توان این را قانون جشنواره قرار داد که فیلم هایی نامتجانس با گفتمان انقلاب، از گردونه داوری خارج شوند و برترین آثار به لحاظ کیفیت و ساختار و با مضمون متناسب و مماس باشاخص ها و ارزش های نظام، انتخاب شوند. به این ترتیب، تولیدکننده های آثار سینمایی بیش از پیش تشویق می شوند که در آثارخود اعتلای محتوایی را با کیفیت ساختاری درهم آمیزند.