کارگردان فیلم های سینمایی «تشکیلات» و «دنیا» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: یکی از بزرگترین مشکلات سینمایی ایران این است که مدیران آن همیشه در پی آمار دادن و پر و پیمان نشان دادن بیلان های کاری شان بوده اند، این در حالی است که سینما نیاز به مدیری دغدغه مند دارد که بیاید و از نزدیک ببیند کدامیک از اهالی سینما کار می کنند و چه کسانی سال ها است که بیکار هستند؟ این وظیفه مدیران سینمایی است که شرایط یکسانی برای حضور و فعالیت همه اهالی سینما فراهم کنند، اتفاقی که متأسفانه مدت ها است شاهد آن نیستیم!

وی در همین راستا متذکر شد: در این اوضاع نابسامان اقتصادی تولید یک فیلم بسیار ساده سینمایی حداقل به ۲ میلیارد تومان سرمایه نیاز دارد و متأسفانه این سرمایه در اختیار هیچ یک از نیروهای غیر وابسته سینما نیست. مستقل ها به همین علت بیکار شده اند، پول های مشکوک یکه طی سال های اخیر وارد سینما و شبکه نمایش خانگی شده دستمزد بازیگران را به شدت افزایش داده و به همین علت تهیه کنندگان و کارگردانانی که از بدنه سینما هستند نمی توانند این دستمزدها را فراهم کنند و اگر در فیلم شان این بازیگران چهره حضور نداشته باشند اثرشان با شکست اقتصادی مواجه می شود.

مصیری خاطرنشان کرد: امروزه شرایط نرمال و طبیعی در سینمای کشور وجود ندارد، متأسفانه اصلا سینما به حال خود رها شده، مسئولان باید به فیلم های دارای اندیشه و استاندارد بها دهند، فیلم هایی که حرفی درست برای جامعه داشته باشند و سعی در حفظ فرهنگ و دانش جامعه کنند اما افسوس که سینما تحت سیطره فیلم هایی قرار گرفته که به اسم سینمای کمدی، اندیشه و خرد و فرهنگ را به تاراج می برند.

این سینماگر تأکید کرد: شرایط امروز سینمای ایران به گونه ای شده که هرچه فیلمی بنجل تر و سردستی تر باشد از آن استقبال بیشتری می شود و حتی مسئولان سینمایی هم از آن استقبال بیشتری می کنند و شرایط بهتری برای عرضه و اکران آن ها در نظر می گیرند. همه این اتفاقات در حالی است که مسئولان سینمایی اصلا نباید اجازه ساخت چنین فیلم هایی را بدهند و بالعکس باید سعی داشته باشند خوراک فرهنگی مناسبی برای مردم تهیه کنند، باید از فیلم هایی حمایت کنند که سعی در حل مشکلات جامع داشته باشد و به مردم راهکار خوب ارائه کند.

کارگردان فیلم سینمایی «ازدواج صورتی» در خاتمه این گفتگو افزود: مسئولان باید عزم جدی برای رونق تولید آثار سینمایی داشته باشند، صرقا با حرف زدن و شعار دادن رونقی در سینما و تلویزیون شکل نمی گیرد، ما نیاز به مدیرانی دغدغه مند و عمل گرا داریم، مدیرانی که به کمیت اهمیت ندهند و به کیفیت بیندیشند و هر کاری می کنند در راستای تحقق عدالت باشد.