بازیگر فیلم های سینمایی «ماهوش» و «زادبوم» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ضعف در داستان گویی و لکنت در روایت یکی از معضلات مهم و آشکار سینمای ایران است؛ در سال های ابتدایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ما شاهد توجه بیشتری به داستان پردازی و استخوان دار بودن و استحکام فیلمنامه ها بودیم اما با تغییرات کمی که در دهه اول و دوم انقلاب در سیستم مدیریتی پیش آمد رفته رفته توجه به داستان پردازی رنگ باخت.

وی ادامه داد: از بعد از دهه دوم پیروزی انقلاب به بعد به استثنای برخی سال ها ما تقریباً همواره شاهد یک تیم و جریان ثابت در شورای پروانه ساخت بودیم که خروجی آن ها همان چیزی است که امروزه در سینما شاهد آن هستیم و تاکنون هم هیچ تدبیری برای برون رفت از این بحران از سوی مسئولان سینمایی اندیشه نشده است.

این سینماگر سپس با بیان اینکه سیاست گذاری در نحوه و چگونگی صدور پروانه ساخت برای آثار سینمایی باید عیان و شفاف شود اظهار داشت: یکی از مهمترین مسائلی که مدیران سینمایی و اعضای شورای پروانه ساخت باید به آن توجه کنند این است که فیلم هایی که امروزه مجوز می گیرند از نظر موضوعی و محتوایی دایره بسیار بسته و محدودی دارند به نحوی که ما یا تماماً شاهد تولید آثار تلخ اجتماعی هستیم یا فیلم هایی به اسم سینمای طنز و کمدی اما بدون محتوای غنی و ارزشمند؛ شرایط در سینمای کشور به گونه ای شده که سینماگران یا ناگزیر هستند تن به عقاید و سلایق اعضای شورای پروانه ساخت و مدیران سازمان سینمایی بدهند یا اصلاً کار نکنند.

توکلی در همین راستا متذکر شد: امروزه اگر شاهد آن هستیم که بسیاری از سینماگران قدیمی و استخوان خرد کرده منزوی و خانه نشین شده اند به دلیل آن است که تن به فرمایشات سلیقه ای اعضای شورای پروانه ساخت و مدیران سینمایی نمی دهند؛ سینماگران کهنه کار وقتی می بینند دیگر کسی برای محتوای ارزشمند در سینما ارزشی قائل نیست ترجیح می دهند که خانه نشین شوند.

کارگردان سریال های تلویزیونی «مدرس» و «پدر» تأکید کرد: سازمان سینمایی باید شورای پروانه ساخت را اصلاح کند و افرادی را به عنوان عضو این شورا به کار گیرد که دغدغه ارائه محتوای ارزشمند در آثار سینمایی را داشته باشند.

وی در پایان این گفتگو با بیان اینکه نباید از یاد ببریم که شرط اول فیلمسازی قصه و داشتن سناریوی محکم است گفت: ایده، هدف و نیتی که یک اثر هنری با آن شکل می گیرد خیلی مهم است. اگر نیت دچار اشکال باشد به داستان هم لطمه می زند و داستان به سرانجام خوبی نمی رسد. من امیدوارم که اهداف و نیت ها در سینما اصلاح شود تا ما بتوانیم شاهد محتوای ارزنده و مناسب در آثار سینمایی مان باشیم.