کارگردان فیلم های سینمایی «گراند سینما» و «دلاوران کوچه دلگشا» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: یکی از بزرگترین معایبی که مدت ها است در سینما شاهد آن هستیم این است که مسئولان بیش از آنکه دنبال کیفیت آثار باشند به دنبال کمیت هستند؛ این در حالی است که ما در سینمای ایران با توجه به میزان اندک استقبال مخاطبان از فیلم ها نیاز به تولیدات زیاد نداریم و حتی اگر سالی ۳۰ فیلم خوب و مناسب و باکیفیت در سینما تولید شود برای کل کشور کافی است.

وی ادامه داد: من نمی دانم این اپیدمی تولید فیلم از کجا نشأت گرفته و چرا مسئولان جلوی این اتفاق را که تنها سرمایه های مادی و معنوی کشور را هدر می دهد و موجب ضربه زدن به اعتماد عموم مردم و مخاطبان فهیم سینما می شود را نمی گیرند؟ ما نباید فکر کنیم سخت گیری در سینما بد است اتفاقاً سخت گیری معقولانه و با استراتژی بسیار هم خوب و تأثیرگذار است و می تواند موجب رشد و تعالی فرهنگ و هنر کشور شود.

این سینماگر با بیان اینکه امروزه همه کشورهای صاحب صنعت سینما از این رسانه برای دستیابی به اهداف سیاسی، نظامی، اقتصادی و... کشورهای شان استفاده می کنند تصریح کرد: متأسفانه ما در بدترین حالت ممکن هستیم و سینمای مان در حال عقبگرد است! معنای جنگ نرم همین است! همین اتفاق که ما فیلم های سخیف و نازل و ضد فرهنگ تولید می کنیم اما کشورهای دیگر در پی بهره وری از سینما در راستای مقاصد خودشان هستند عین جنگ نرم است.

هدایت در همین راستا با تأکید بر اینکه مدیران به جای سیاسی کاری و باندبازی به فکر تعیین استراتژی برای سینما باشند خاطرنشان کرد: مدیران باید سینما را رشد دهند نه اینکه از مسائل مهم سینما منفک شوند و اصل سینما را به حال خود رها کنند و در پی کارهایی بروند که به سینما هیچ ارتباطی ندارد.

کارگردان فیلم های سینمایی «ناسپاس» و «یک مرد، یک شهر» در بخش دیگری از این گفتگو متذکر شد: زمانی که استقبال از فیلم ها زیاد می شود، مدیران ارزیابی نمی کنند که دلیل استقبال مردم از سینما چیست تا آن دلایل را بعداً برجسته کنند و مسیری را ادامه دهند که در جهت خواسته ها و ذائقه و نیازهای روز مردم باشد. همین امر منجر به آن می شود که ما با یک رکود کلی در سینمای کشور مواجه شویم و زمانی که مثل امروز مردم با سینما قهر می کنند و به سینما نمی روند تازه یاد این مسأله میفتیم و از خودمان سوأل می کنیم که چرا این اتفاق رخ داده است!

این کارگردان پیشکسوت تأکید کرد: وقتی مردم آثار متناسب با نیازهای خود را در سینما نمی بینند معلوم است که سینما را تحریم می کنند و حاضر نمی شوند پول و وقت خود را برای آن صرف کنند. ما نباید فراموش کنیم که بحران در سینمای ایران یک شبه به وجود نیامده و به تدریج حاصل شده و بی درایتی مدیران بوده که امروزه شاهد کاهش شدید میزان مخاطب در سینما هستیم.

هدایت ادامه داد: ما سینما را به نازل ترین و مبتذل ترین شکل ممکن ارائه می دهیم و به این مسأله بی توجهیم که باید به مخاطب احترام گذاشت؛ ما یادمان رفته که نباید در فیلم ها از فیلمنامه گرفته تا ساختار فیلم کم فروشی کرد. مطمئناً وقتی تماشاگر احساس کند که با رفتن به سینما کلاه سرش می رود و مسئولان کالای نازلی را با قیمت گزاف به او ارائه می کنند قهر می کند و دیگر به سینما نمی رود.

وی در پایان افزود: مسئولان سینمایی باید دقت کنند که سینما در همه جای دنیا جزو ضروریات زندگی مردم نیست و مردم برای تفریح و آگاه شدن به سینما می روند از این رو باید بهترین کالا را به آن ها عرضه کرد تا تشویق شوند و مرتب به سینما بروند اما امروزه با این فیلم های نازل مردم ترجیح می دهند پولی را که بابت سینما رفتن می خواهند صرف کنند برای تأمین مایحتاج شان صرف نمایند.