کارگردان فیلم سینمایی «شاخه های بید» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: آنچه چند سالی است ما شاهد آن در جشنواره فیلم فجر هستیم یک جشن و شادی برای تماشای یک سال محصولات تولید شده در سینمای ایران است! درست همانچه که در جشن برداشت محصول در برخی کشورهای غربی شاهد هستیم در جشنواره فیلم فجر هم پیاده سازی شده است!

وی ادامه داد: آنچه امروز بیش از هر زمان دیگری مهم است اینکه ما بفهمیم قرار است دور هم جمع شویم و شادی کنیم یا دستاوردی را نصیب سینمای کشورمان کنیم؟ تکلیف جشنواره فجر باید روشن شود. اگر امروزه جشنواره هدفش را گم کرده به دلیل فقدان سیاست گذاری و استراتژی مشخص از سوی مسئولان و دست اندرکارانی است که سال ها با اهمال کاری این رویداد را صرفاً برای رفع تکلیف از خود برگزار کرده اند.

احمدجو با بیان اینکه تمامی جشنواره های معتبر سینمایی جهان سیاست هایی از پیش تعیین شده دارند که به صورت رسمی توسط دست اندرکاران شان اعلام می شود اظهار داشت: یکی از بزرگترین معضلات جشنواره فیلم فجر در حال حاضر فقدان سیاست است. اصلاً معلوم نیست این جشنواره آیا همان جشنواره ای است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان نماد فرهنگی انقلاب زائیده و متولد شد یا اهداف آن دچار تغییر شده است؟

این سینماگر خاطرنشان کرد: داوری های سلیقه ای، انتخاب و گزینش آثار سلیقه ای و امثال این اتفاقات آسیب های بی شماری را بر پیکره این رویداد سینمایی وارد آورده؛ درست است که اکنون بیش از ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی گذشته و طی این ۴ دهه مسائل فراوانی را شاهد بوده ایم و شرایط کشور مانند روزهای پس از انقلاب اسلامی نیست و قطعاً حال و هوای تولیدات سینمایی هم عوض شده اند اما یک سیاست گذاری جامع می تواند تکلیف این جشنواره را روشن کند که من مخاطب بدانم در این رویداد شاهد تماشای چه آثاری و بر اساس چه اهدافی خواهم بود.

کارگردان سریال تلویزیونی «روزی روزگاری» تأکید کرد: یکی از مهمترین مسائلی که جشنواره فجر چند سالی است با آن درگیر شده برخی فیلم های به ظاهر انتقادی و اجتماعی هستند که جز تلخی و تباهی چیز دیگری را به نمایش نمی گذارند. مقصر تولید چنین فیلم هایی که بعداً در محاق توقیف می روند چه کسانی هستند؟ قطعاً مدیران سینمایی و کسانی که به این آثار مجوز تولید داده اند مقصر اصلی این اتفاقات هستند.

وی در همین راستا افزود: مدیران می آیند و به چنین فیلم هایی مجوز ساخت می دهند اما بعداً با فشار نهادهای خارج از سازمان سینمایی این آثار توقیف می شوند و این وسط حق فیلمسازان بخت برگشته پایمال می شود. همین است که بنده مکرراً عرض می کنم که باید برای سینما سیاست ویژه تعیین کرد و بایدها و نبایدها را عیناً و شفاف بیان کرد.

احمدجو در پاسخ به این سوأل که تا چه میزان فقدان سیاست گذاری جامع در خصوص سینما و جشنواره فیلم فجر می تواند منجر به معطوف شدن توجه سینماگران به جشنواره های غربی شود اظهار داشت: رفتارهای سلیقه ای و فقدان سیاست گذاری جامع در سینما باعث شده تا طی این سال ها خیلی از فیلمسازان از فضای فیلمسازی برای سینمای ایران دور شوند. اصلاً ما شاهد یک سوداگری در این قضیه شده ایم به نحوی که حتی برخی افراد برای گرفتن تابعیت از کشورهای بیگانه، تقویت منیت و حتی هوچی گری مبادرت به تولید اثر برای جشنواره های غربی می کنند.

فیلمنامه نویس فیلم سینمایی «دنیای وارونه» متذکر شد: مهمترین آسیب جشنواره فجر این است که بلاتکلیف مانده و هیچ کس در پی آن نیست تا تکلیفش را روشن کند. من باز هم سوأل می کنم دلیل جداسازی بخش های ملی و جهانی جشنواره چیست؟ این کار چه معنایی دارد؟ حذف و اضافه شدن سلیقه ای بخش های مختلف جشنواره چه معنایی دارد؟ در کدامیک از جشنواره های معتبر دنیا ما همواره شاهد حذف و اضافه شدن بخش های مختلف هستیم؟

این فیلمساز با بیان اینکه در وهله اول باید روشن شود ما در جمهوری اسلامی ایران در پی چه سینمایی هستیم تصریح کرد: مسئولان سینمایی باید یک بار برای همیشه تکلیف سینماگران را روشن کنند. ما باید بدانیم مسئولان در پی سینمای فرهنگی هستند یا سینمای بفروش؟ آن ها باید برای سینمای ایران تصمیم گیری کنند. تصمیم گیری باید از پایه و ریشه باشد.

احمدجو خاطرنشان کرد: ما به جای آنکه با سیاست گذاری های جامع باید کاری می کردیم که جهانیان مجذوب سینمای کشورمان شوند و برای حضور در جشنواره فجر دست و پا بشکنند با ندانم کاری های مکرر فیلمسازان وطنی مان را هم از این رویداد بری کرده ایم! با ایجاد شقه و شکاف و دوپاره کردن جشنواره اصل بین المللی بودن این رویداد را زیر سوأل بردیم و با پدیده ای بی هویت روبرو شده ایم که نمی دانیم تکلیف مان با آن چیست!

وی در خاتمه این گفتگو خواهان حضور مدیریت ثابت در سینمای کشور و یا دبیر ثابت برای برگزاری جشنواره فجر شد و تأکید کرد: تعویض زودهنگام مدیران و دبیران جشنواره ها یکی از دلایل اصلی دیگر افول جشنواره است که امیدوارم برای این مسأله هم تصمیم گیری جدی صورت گیرد.