به گزارش سینماپرس، راضیه تجار، نویسنده در گفت و گو با خبرنگاران جوان، درباره انتشار کتاب‌هایی با زبان محاوره در حوزه داستان گفت: سال هاست خود ما پافشاری می‌کنیم از ابتدا تا انتهای داستان به زبان محاوره نوشته شود این اصرار در زمینه دیالوگ‌ها هم وجود دارد دیالوگ‌ها هم باید با زبان معیار نوشته شود، چون خواننده کتاب در ذهن خودش خود به خود کلمات دیالوگ‌ها را می‌شکند و به زبان محاوره متن را می‌خواند.

او افزود: پس از راه اندازی برخی شبکه‌های اجتماعی، داستان‌هایی به زبان محاوره در این شبکه‌ها منتشر شد بسیاری از جوان‌ها این داستان‌ها را خواندند و از این داستان‌ها راضی بودند هیچ کس هم در این زمینه نظارتی نکرد گاهی امکان دارد داستانی به شیوه تک گویی در ذهن شخصیت داستان به شیوه محاوره نوشته شود این شیوه جایگاه خود را دارد، اما افرادی بدون اگاهی داستان‌هایی را با زبان محاوره می‌نویسند.

این نویسنده ادامه داد: هم باید دانش مخاطب داستان ارتقا یابد هم نویسنده‌ها آگاهی خود را از شیوه نگارش بالا ببرند تا میزان نوشتن داستان به زبان محاوره کاهش یابد. اگر کلاس‌هایی برای داستان نویسان برگزار شود استادان در این کلاس‌ها باید به هنرجویان خود بگویند که برای خلق داستان باید زحمت بکشند و به شیوه‌ای بنویسند که در ضمن آنکه خواننده بتواند همان احساس صمیمیت را با متن داشته باشد یک نوع ارزش ادبی هم به آن اضافه شود و برای ایجاد این نوع صمیمیت باید نویسنده تسلط کافی داشته باشد.

تجار بیان کرد: نویسنده باید بتواند هم درست نویسی را در متنش به کار ببرد هم صمیمیت را در آن ایجاد کند برای این کار باید سواد بیشتری در زمینه داستان نویسی داشته باشد بخش دیگر خواننده‌های کتاب هستند که به سراغ مطالعه آثار بازاری می‌روند اگر مخاطبان ادبیات داستانی، آثار خوب را خوانده باشند و کتاب‌های معتبر را مطالعه کرده باشند دیگر سراغ مطالعه هر کتابی نمی‌روند.

او تصریح کرد: اگر مخاطبان کتاب آثار بزرگان را خوانده باشند آثاری که به زبان محاوره نوشته شده است را پس می‌زنند مانند کسانی که در حوزه سینما آثار بزرگان این هنر را تماشا کردند، هر فیلمی به مذاقشان خوش نمی‌آید و هر اثر سطح پایینی را تماشا نمی‌کنند همین مصاحبه‌هایی که درباره این داستان‌های محاوره گرفته می‌شود در خبرگزاری درج می‌شود و می‌تواند به افزایش دانش مخاطبان کتاب کمک کند استادان در جاهایی که تخصصی است باید درباره این داستان‌ها سخن بگویند و مقالاتی در این باره نوشته شود.

این نویسنده اظهار کرد: یک زمانی مجلاتی تخصصی در زمینه ادبیات داستانی داشتیم. متاسفانه این مجلات به دلایل سوء مدیریت یا مسائل مالی تعطیل شدند و دیگر منتشر نمی‌شوند الان تعداد مجلات تخصصی کم است یا اگر باشد خواننده‌های زیادی ندارد باید و در جاهای مختلف این صحبت‌ها مطرح شود.

تجار ادامه داد:مخاطب دیگر انتشار کتاب‌های داستانی به زبان محاوره، افرادی هستند که در انتشاراتی‌ها کتاب‌ها را برای انتشار دریافت می‌کنند این افراد باید سواد کافی در زمینه ادبیات داستانی داشته باشند تنها نباید برای انتخاب کتاب‌ها به محتوای آن توجه کنند بلکه مسائل تکنیکی و فنی نگارش داستان هم باید هنگام انتخاب اثر برای انتشار درنظر گرفته شود.