تهیه کننده فیلم های سینمایی «مردی که موش شد» و «شب های تهران» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: این باعث شرمساری است در کشور ما که سال های سال است صاحب هنر-صنعت سینما است مسأله ای مانند شیوع ویروس کرونا پیش بیاید و مدیرانش دست روی دست بگذارند و هیچ کار عملی و موثری برای بهبود اوضاع زندگی اهالی سینما که تمامی درآمدشان از این حوزه بوده و حالا بیکار و خانه نشین شده اند، انجام ندهند!

وی سپس با تشبیه مدیران سینمایی به پدران غرغرو اظهار داشت: مدیران سینمایی حکم پدری را دارند که برای فرزندش هیچ امکاناتی تهیه نمی کند اما می خواهد فرزندش بهترین دانش آموز باشد! مدیران تنها کاری که در این مدت انجام داده اند انتشار چندین نامه بوده و عملاً هیچ قدمی برای بهبود وضعیت زندگی و معیشت سینماگران درمانده انجام نداده اند. این در حالی است که امروزه بیش از هر زمان دیگری سینمای کشور نیازمند تزریق بودجه و کمک مالی است و مدیران باید به اهالی سینما به ویژه سینماداران که در این مدت بسیار متضرر شده اند کمک مالی نمایند.

علیخانی با انتقاد شدید از برگزاری جشنواره های ریز و درشت سینمایی در دوران کرونا تصریح کرد: بودجه جشنواره ها باید به سینماگران بیکار اختصاص یابد؛ من اصلاً نمی دانم این جشنواره ها برای چه چیز برگزار می شود؟ مگر در سینمای ایران سالی چند فیلم تولید می شود که ما این همه جشنواره برگزار می کنیم و بودجه های میلیاردی از بیت المال را برای برگزاری این رویدادهای بی بازده هدر می دهیم!؟؛ برای ما در کشورمان همین جشنواره فیلم فجر به دلیل آنکه نمادی از انقلاب اسلامی است بس است و تازه نباید آن را هم در این دوران کرونایی برگزار نماییم!

این سینماگر خطاب به مدیران سینمایی گفت: آقایان چرا برگزاری این جشنواره های بی خاصیت را شروع کردید؟ مگر از سال گذشته تاکنون چند فیلم در حوزه کودک و نوجوان تولید شده که شما با بودجه بیت المال در این روزگار سخت اقتصادی مشغول برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان هستید؟ ما تا کی باید شاهد باشیم که بنیاد سینمایی فارابی فیلم های انبارشده را که حتی ارزش اکران ندارند در جشنواره فیلم کودک بیرون می دهد؟ آقایان شما پول بیت المال را هدر می کنید!

تهیه کننده فیلم های سینمایی «رز زرد» و «پس کوچه های شمرون» در خاتمه اظهاراتش متذکر شد: سینمای کنونی کشور مانند چارچوب چوبی است که موریانه آن را از درون خورده و با یک فشار در هم می شکند! مدیران اگر به فکر سینما هستند باید چارچوب سینما را به کلی عوض کنند. ما هیچ چیزمان در سینما استاندارد و قاعده مند نیست و ادامه و استمرار این شرایط فعلی سینما را به اضمحلال و نابودی کامل می کشاند.