به گزارش خبرنگار خبرگزاری سینمای ایران، نیکی کریمی کارگردان فیلم «سوت پایان» در نشست خبری این فیلم شرکت کرد و به سئوالات پاسخ گفت.

«سوت پایان» را وابسته به سینمای مستقل ایران می‌دانم

نیکی کریمی در پاسخ به پرسشی مبنی بر تغییر مسیرش از سینمای شخصی دو فیلم اول به سینمایی با وجه اجتماعی در «سوت پایان»، گفت: این تغییر مسیر آگاهانه نبوده و لزوما نمی خواستم نوع دیگری از سینما را تجربه کنم. اما چون «سوت پایان» قصه ای سرراست را روایت می کند، این ذهنیت پر رنگ می شود. در «یک شب» و «چند روز قبل» با فیلم هایی به لحاظ روایتی ساده تر مواجه بودیم، به ویژه «چند روز قبل» که لحنی شاعرانه و عاشقانه دارد. اما در «سوت پایان» داستان یک اتفاق اجتماعی را روایت می کنیم و خود به خود به سینمای قصه گو نزدیک می شویم.

وی افزود: ‌بی توجهی و عدم اکران دو فیلم قبلی ام باعث نشده تا به سمت ساخت فیلمی چون «سوت پایان» بیایم ولی این فیلم را هم اثری از سینمای مستقل ایران می دانم. سینمایی که در اکران و در مقایسه با فیلم های دیگر متفاوت به نظر می رسد. فیلم بعدی ام هم بستگی به فیلمنامه ای دارد که به ساختنش علاقمند شوم.

با دیدن مستند «ماده 61» به فکر ساخت «سوت پایان» افتادم

کارگردان فیلم «سوت پایان» درباره چگونگی ساخت این فیلم گفت: ایده اولیه فیلم از چند اتفاق گرفته شد. فیلم مستند «ماده 61» را در جشنواره لوکارنو دیدم و حادثه ای که در آن مستند به تصویر کشیده شد برایم خیلی تکان دهنده بود. این که یک ناپدری به دختر خوانده‌اش تعرض کند و مادر دختر هم شوهرش را به قتل برساند و پای چوبه دار برود. با دیدن آن فیلم متنی بر اساس وقایع رخ داده نوشتم. علاوه بر آن نکته ای برای خودم مطرح بود و آن هم اینکه مسئولیت ما به عنوان سینماگر چیست؟ آیا باید به ساختن یک فیلم مستند اکتفا کنیم یا بکوشیم به منظور بازگرداندن رای اعدام روی ذهن جامعه کار کنیم؟

کریمی درباره موضوع بخشش به عنوان مایه اصلی فیلم و واکنش احتمالی اش در صورت برخورد با چنین موردی، گفت: ‌تصمیم گیری بسیار در این مورد بسیار دشوار است. اگر می خواستم بگویم، این اتفاق (اعدام) باید بیفتد باید زوایای دیگری از زندگی دختر قربانی را به تصویر می کشیدم تا ذهن تماشاگر را به این سمت بکشانم که خانواده ولی دم ، باید مادر او را ببخشند. ولی چنین قصدی نداشتم و دنبال چنین قضاوتی نبودم.

او در ادامه به سخنان «هادی ساعی» در فیلم که می گوید: «شما می توانید قاتل را نبخشید ولی در آینده با تبعات روانی آن مواجه خواهید شد»، اشاره کرد و گفت: قضاوت موضوعی است که همیشه با آن کلنجار می روم. من در فیلم موضوع را مطرح می کنم و قصد ندارم راهکار نشان دهم.

«سوت پایان» را با سرمایه شخصی ساخته ام

بازیگر و فیلمساز سینمای کشورمان در تعریف مفهوم سینمای مستقل، گفت: سینمای مستقل سینمایی است که از حمایت های مرسوم نسبت به جریان حرفه ای سینما محروم است.تهیه کنندگان این جریان از منابع مختلف وام هایی می گیرند یا از بیلبورد های متعدد تبلیغاتی بهره می گیرند. در حالی که فیلمی مثل «سوت پایان» از این امتیازها محروم است. «سوت پایان» را با سرمایه شخصی ساخته ام و بدون وام ، اسپانسر و تبلیغات گسترده ساخته ام.

وی ادامه داد : تهیه کنندگان سینمای ایران برای اغلب فیلم ها که فروش آنچنانی دارند، از مدت ها قبل تصمیم گیری و برنامه ریزی می کنند تا به موفقیت تجاری برسند و بر این مبنا سرمایه جذب می کنند.

درباره شخصیت های فیلم قضاوت نکرده ام

کریمی درباره شخصیت پردازی شخصیت های اصلی «سوت پایان»، گفت : در مورد شخصیت سامان ( با بازی شهاب حسینی) گفت : در مورد او نهایت سعی ام را کردم تا قضاوت نکنم و قضاوت نهایی را بر عهده تماشاگر گذاشتم. سامان شخصیتی دارد که به دنبال رفع نیازهای زندگی اش است و این اصلا بد نیست. او سینماگری است که خیلی منطقی به موضوع نگاه می کند. اما او هم زمانی آرمانگرا بوده و اکنون با بالا رفتن سن تغییر کرده است. در مقابل او شخصیت سحر را داریم که زیاد کار نمی کند و کتاب می خواند و تحقیق می کند و سرنوشت آدم ها برایش مهم است. سامان در آن موقعیت حرفی درست و منطقی می زند اما سحر اهل مادیات نیست و فکر می کند در آن موقعیت باید واکنشی نشان دهد.

وی افزود: حرف من این است که فرهنگ کمک و یاری به دیگران که در دین، شعر و ادبیات ما آمده، امروز در جامعه آنگونه که باید دیده نمی شود. دیدگاه من به عنوان یک سینماگر این است که چرا جامعه به این نقطه رسیده است؟

از بازی بازیگران جوان فیلم راضی ام

کریمی درباره بازی دو بازیگر جوان فیلم و شخصیت پردازی آنها، گفت : یکی از دوستانم در بهزیستی فعال است و انجمنی برای دختران بزهکار را اداره می کند.من هر از گاه در این انجمن به آموزش بازیگری مشغولم و مدتی طولانی با برخی از این دختران معاشرت داشتم. شخصیت دو دختر فیلم «سوت پایان» از آن زمان شکل گرفت. هستی مهدوی فر و غزاله رشیدی دو بازیگر این نقش ها را چند جلسه به آن انجمن فرستادم تا با تیپی که می خواستم آشنا شوند. این افراد فاسد نیستند، بلکه تنها سرنوشتشان تغییر کرده است. از حاصل بازی شان هم راضیم و می‌خواستم نوعی خشم در بازی آنها مشهود باشد. هر چند شخصیت این دو تا حدودی تعدیل شد اما آنچه در فیلم باقی مانده هم به نظرم خوب و کافی است.

نمی‌خواستم که «سوت پایان» در نیمه دوم سال اکران شود

کریمی درباره ممیزی و اصلاحات فیلم گفت: در مرحله نگارش فیلمنامه و تصویب‌های مختلف، ممیزی‌هایی انجام شد و پس از آماده شدن فیلم هم ممیزی‌های دیگری اعمال شد. من هم این ممیزی‌ها را پذیرفتم تا فیلمم اکران شود.

او ادامه داد: ماه رمضان فصل خوبی برای اکران فیلم نیست ولی واقعیتی وجود دارد و آن اینکه این روزها سینماداران انتخاب می‌کنند که چه فیلمی در چه زمانی اکران شود. اما خیلی ناراضی نیستم، چون نمی‌خواستم فیلم در نیمه دوم سال که فصل مدارس، جشنواره فجر و .. است روی پرده برود. البته طرح اکران ویژه رمضان و نمایش فیلم در حد فاصل افطار تا سحر هم مقداری به دیده شدن بیشتر فیلم کمک کرده است.

کریمی درباره حضورش در سینما آزادی و فروش بلیط گفت: این کار را برای فروش بیشتر فیلم نکرده‌ام. برای من این یک حرکت بود تا فیلم دیده شود. چون «سوت پایان» به لحاظ تبلیغاتی نمی‌توانست قوی عمل کند. خواستم خودم انرژی و حرکتی را به وجود بیاورم و چه کاری بهتر از آنکه کسی برای فیلم خودش تبلیغ کند. البته این عمل خیلی از قبل برنامه‌ریزی نشده بود ولی من فکر می‌کنم که فیلم دارد مخاطب خود را پیدا می‌کند. میزان فروش فیلم در هفته گذشته علی‌رغم آنکه سالن‌ها و سئانس‌های زیادی در اختیار نداشتیم بد نبوده و تصورم این است که با تمهیدات انجام شده، فروش فیلم از هفته دوم خیلی بهتر شود.

فیلمساز برای پیام دادن فیلم نمی‌سازد

نویسنده فیلمنامه «سوت پایان» درباره پیام فیلم برای مخاطب گفت: فیلمساز در وهله نخست برای دادن پیام فیلم نمی‌سازد. سینما ابعاد وسیع‌تری دارد و می‌تواند برشی از زندگی را به نمایش بگذارد. در ابتدا فیلم را می‌سازیم که قصه‌ای را روایت کنیم و در مرحله دوم، شاید فیلم پیامی داشته باشد که بتواند در ذهن مخاطب ته نشین شود.

تنها دو یا سه فیلم ضعیف بازی کرده‌ام

کریمی گفت: از قول من در نشریه‌ای نوشته شده که من در طول سال در چند فیلم نازل بازی می‌کنم تا با دستمزد آن بتوانم فیلمی را که دوست دارم بسازم. اما این جمله درست تعبیر نشده است. خوشبختانه این فرصت را داشته‌ام تا در بیست سالی که در سینما فعالیت می‌کنم با اغلب فیلمسازان بزرگ و معتبر همکاری داشته باشم. ممکن است دو یا سه فیلم ضعیف در کارنامه بازیگری‌ام وجود داشته باشد. اما اکنون موقعیتی پیش آمد که مجبور بودم خودم روی فیلم «سوت پایان» سرمایه‌گذاری کنم و برای همین در فیلم‌هایی بازی کردم.

کریمی افزود: من دغدغه ساخت فیلم اجتماعی دارم و اکنون نیز مشغول مطالعه یکی دو فیلمنامه با مضمون اجتماعی هستم.

وی در ادامه درباره نحوه همکاری‌اش با کامبوزیا پرتوی گفت: کامبوزیا پرتوی یکی از بهترین فیلمنامه نویسان سینمای ما و از دوستان نزدیک من است، او در نگارش این فیلمنامه نقش مشورتی داشت و پیشنهادهایی برای بهبود کار ارائه کرد که از او برای این کار ممنونم.

فیلم‌ها و موسیقی‌های آرام را دوست دارم

کارگردان «سوت پایان» در پاسخ به پرسشی مبنی بر کندی ریتم فیلم گفت: ممکن است ریتم فیلم کند به نظر برسد اما من اصولا به فیلم‌ها و موسیقی‌هایی با ریتم کند و آرام علاقه دارم و فکر می‌کنم «سوت پایان» باید همین ریتمی را داشته باشد که می‌بینید.

وی درباره نام فیلم افزود: فیلمبرداری «سوت پایان» همزمان با برگزاری مسابقات جام جهانی 2010 بود و علاوه بر علاقه‌ای که خودم به فوتبال دارم تماشای مسابقات فوتبال در فیلم به جمع شدن شخصیت‌ها، فاصله گرفتن سحر از سامان و تنهایی‌اش و در کل به شخصیت پردازی‌ها خیلی کمک کرد.


انتهای پیام/ ف ا/ ا ک