به گزارش سینماپرس، آرمیتا مرادی و پریا مردانیان در بسیاری از فیلم های سینمای کودک حضور داشته اند. آرمیتا مرادی که در این دوره از جشنواره به عنوان داور حضور داشته در آغاز این گفت و گو اعلام کرد: من کار خودم را از دوسالگی شروع کردم و نحوه ورودم هم به سینما کاملا اتفاقی بود و در راه مسافرت اتفاق افتاد اما درهرحال اولین کار  خود رابا تهمینه میلانی شروع کردم. ما نیازمند پشتیبانی هستیم که ما را همراهی کند و سبب شود که ما به جلو قدم بر داریم. ما می توانیم در مدارس کلاس های بازیگری داشته باشیم و از نیروی کودک در سینمای خود استفاده کنیم.

وی گفت: فیلم های بسیاری ساخته می شود اما یا اکران نداریم  و یا اینکه فیلم هیچ ارتباطی با کودک ندارد و صرفا نام کودک را همراه خود دارد و فیلمی ساخته نمی شود که برای یک نوجوان جنبه آموزنده نیز داشته باشد و حتی در صورت وجود فیلم هایی مخصوص سنین ما،آموزنده نیست.

پریا مردانیان نیز که اختاپوس از آخرین فیلم های نمایش داده شده وی به حساب می آید گفت: پایه کودک و نوجوان سینمای ایران چندان قدرتمند نیست و ما به عنوان بازیگران این سینما دیده نمی شویم و آینده ای هم به لحاظ کاری برای ما تعریف شده نیست.

مردانیان با بیان اینکه فیلم اختاپوس درسینمای کودک یک پدیده بود گفت: این فیلم آموزنده بود و همراه شعرهای بسیاری که درفرآیند فیلم شاهد آن هستیم جنبه آموزشی هم در آن دیده می شود.

آرمیتا مرادی که با این بخش از صحبت پریا مردانیان مخالف بود در ادامه افزود: تنها شعردرفیلم موثر نیست و از نظر من این فیلم فقط شامل شعر های زیادی در کل داستان بود. ما نمی خواهیم که مسئولان این بخش از سینما ما را به دیدن فیلم ها دعوت کنند بلکه فیلم باید به گونه ای باشد که از سوی مخاطبان خود که همان کودکان هستند تبلیغ شود.

دولت سینمای کودک را رها کند

در بخش دوم برنامه هفت، تحلیل و ارزیابی جشنواره از نگاه محمد تقی فهیم و سعید قطبی زاده پخش شد.

محمد تقی فهیم به عنوان آغاز کننده بحث با توجه به صحبت های دبیر جشنواره، میرعلایی در بخش اختتامیه، مبنی بر اینکه اکنون جشنواره بعد از 27 سال از کما خارج شده است، اذعان داشت: در حال حاضر پرسش واقعی مخاطبان سینما وسینما گران این است که چرا بعد از 27 سال تازه از کما خارج شده است و چرا باید این مطلب از گفته های یه مقام مدیریتی باشد؟

وی با بیان اینکه جشنواره فیلم کودک و نوجوان هنوز از کما خارج نشده است ادامه داد: بعد از گذشت سالیان دراز همچنان منتقدان و سینماگران در بخش ابتدایی تر یعنی تعریف سینما مشکل دارند و هنوز بر فیلمی با موضوع کودک و برای کودک توافق ندارند.

سعید قطبی زاده از دیگرمنتقدان حضور یافته درجشنواره و برنامه هفت درادامه گفته های فهیم افزود: بنیان گذارسینمای کودک، بنیاد سینمایی فارابی است و عمده فیلم هایی هم که ساخته می شود در این حوزه با حمایت و بودجه دولت و این بنیاد ساخته می شود و تعداد معدودی از فیلم ها است که با سرمایه شخصی ساخته می شود و البته انگیزه ای هم برای ساخت این فیلم ها وجود ندارد.

وی با بیان اینکه در این چرخه سینمایی فضایی برای سینمای کودک وجود ندارد گفت: هر فیلمسازی که حرفی برای گفتن دارد، سعی می کند سایر بخش های فیلمسازی را به جز کودک تجربه کند.

این منتقد سینما  درادامه صحبت های خود افزود: حوزه کودک همچون فیلم های جنگی دهه 60 شده است. بدین معنا که هرکس که قصد ورود به سینما را دارد، با ساخت فیلم کودک شروع می کند زیرا که بودجه کمتری می خواهد و از دیگر سو بنیاد فارابی برای اینکه فیلم های جشنواره را تولید کند و توجیه مناسبی برای برگزاری این جشنواره پیدا کند سخت گیری کمتری را اعمال می کند تا زمانی که  تعدادی از این جوانان به واسطه ی فیلم کودک وارد سینما شوند.

 قطبی زاده این چرخه را چرخه باطلی دانست و دلیل آن را هم وجود دو تلقی عنوان کرد: جشنواره ای که با داشتن چنین فیلم هایی باید پرشود و وجود جریانی به نام سینمای کودک که به بهانه آن جشنواره برگزارمی کنند.

از نظر وی که  سینمای کودک در شرایط اول به سر می برد گفت: جشنواره ای داریم که نمی دانیم با آن چه کار کنیم اما مدیریت جدید سینما یکبار برای همیشه باید به این بیندیشند که ارزیابی های سینما گران ومنتقدان در طول این 27 سال  شامل چه مواردی می شود.

قطبی زاده در پایان گفته های خود گفت: در حال حاضر مشتری بسیاری از فیلم ها که به نام کودک ساخته می شوند بزرگسالان هستند و کودکان  در حال تبدیل شدن به سیاه لشگران جشنواره هستند. بنابراین دولت باید به طور کلی سینمای کودک را رها کند و فیلمساز بر اساس علاقه خود به سمت این حوزه برود.

فهیم نیز در مخالفت با این گفته اذعان داشت: دولت نباید خود را کنار بکشد بلکه نباید درساخت فیلم کودک دخالت واعمال سلیقه کند.

همه چیز سینمای کودک در جشنواره خلاصه شده است

در پرده آخر برنامه که به میزگرد بحث و گفت و گو پیرامون آینده سینمای کودک اختصاص داده شد، وحید نیکخواه آزاد، غلامرضا رمضانی، مسعود کرامتی و سیروس حسن پور از کارگردانان سینمای کودک و نوجوان ایران حضور یافتند.

 مسعود کرامتی که از اولین کسانی بود که دراین میزگرد شروع به صحبت کرد گفت: چندین سال است که سینمای کودک شرایط رکود را پشت سر می گذارد و در حال حاضر همه چیز در جشنواره کودک ونوجوان خلاصه شده است و همه بارکمی و کیفی سینمای کودک را بر دوش جشنواره اصفهان می بینند که این نگاه از بنیان اشتباه است.

کرامتی ادامه داد: این نگرش که ازجشنواره ای توقع داشته باشیم که سینمای کودک را نجات دهد و باعث ارتقای سینمای ایران شود وهم همه بچه ها ی ایران در طول این ایام خوشحال باشند، اشتباه است.  نگرشی که در طی این سال ها به اوج خود رسیده است.

این کارگردان سینمای کودک و نوجوان اظهار داشت: تعریف سینمای کودک به منزله ی ورود بچه ها به سینما و لذت بردن از آن به تعبیر شادی ،تعریف غلطی است که  درسینمای کودک جا افتاده است و فیلمساز، منتقد و اهالی رسانه ، مسئولین برگزاری جشنواره گویی در دام این تعریف غلط افتاده اند.

وی افزود: برنامه های کودک ما با شوهای تلویزیونی چون فیتیله ای ها و عمو پورنگ مخدوش است و برای هر دو آن ها یک ماموریت در نظر گرفته اند. در حالی که جشنواره سینمایی تعریف و حساب خاص خود را دارد.

چشم انداز روشن جشنواره بیست و هفتم

 پس از صحبت های مسعود کرامتی سیروس حسن پور سوی دیگر گفتگو را ادامه داد و بیان داشت: جشنواره 27 از حیث فیلمسازان جوانی که به این عرصه وارد شده اند چشم انداز روشنی را ترسیم کرد. ما الان کمبود فیلمساز وکارگردان نداریم چرا که فیلم هایی که در این چند روز شاهدآن بودیم و عمدتا جایزه گرفتند از نسل جوانی با امکانات ضعیف بودند که این یک روزنه امید است و صرفا داشتن امکانات، تعریف خیلی خوبی برای یک فیلم خوب نیست.

غلامرضا رمضانی از دیگر میهمانان این میزگرد بود که در بیان حس و خواسته خود از سینمای کودک گفت: بارها شاهد آن بوده ام که افراد بسیاری به این عرصه راه یافته اند و فیلم ساخته اند و پس از مدتی دیگر اثری ازآن ها دیده نشده است. سینمای کودک در طول این سال ها ضربه خود را از غیرمتمرکز بودن فعالان و متخصصین این حوزه خورده است و به همین دلیل در حال نابودی است.

رمضانی با بیان این دلیل که سینمای کودک تنها سینمایی است که به سادگی مجالی را برای فیلمساز امکان پذیرساخته است که فیلمی رابسازد گفت: این موضوع سبب شده است که دغدغه کودک و سینما مطرح نباشد وبه سینمای کودک به عنوان پل پرتاب نگریسته شود.

وی افزود:اگر قرار است سینمای کودک سال به سال بر مبنای نظریات کسانی برپا شود که گذرا هستند و پس از گذشت مدت زمان کوتاه به سراغ دغدغه های دیگرشان می روند وتخصصی به کودک و سینما نمی پردازند باعث می شوند سینمای کودک همچنان از این موضوع رنج ببرد.

 رمضانی بیان داشت: امیدوار است سال آینده فیلم های متفاوت، متنوع، دوست داشتنی و لذت بخش در همه عرصه ها داشته باشیم بدون اینکه موضوعاتی دیکته شود که سبب شوند فیلم ها به خوراک هایی بی مصرف تبدیل شوند.

 وحید نیکخواه آزاد در ادامه گفتگوها اذعان داشت: کار منتقد همیشه باید این باشد که در ابتدا سینما را در وجه هنری و ارزش های مضمونی آن ببیند و پس از آن به نسبت آن به مخاطب برسد.در سال ها ی گذشته که فیلم هایی چون گلنار و نیاز ساخته می شد بچه ها خوشحال می شدند اما اکنون نباید صرفا به این موضوع پرداخت شود.بلکه باید فیلم هایی ساخته شود که پدر و مادر نیز ببینند. این گونه فیلمنامه ها به این خاطر است که وقتی سیستم نظارتی درستی وجود نداشت ،مسئولین که کارشان با بچه ها است کاری برای بچه ها انجام دهندو والدین توجه بیشتری به کودکان خود داشته باشند.

 اما سیروس حسن پوردر پایان بخش صحبت ها اظهار داشت: آینده ایران در گرو رسیدگی و توجه بسیار به کودکان است و همه مسئولین باید توجه داشته باشند که هر شرایطی که در کشوربه لحاظ اقتصادی وجود دارد نباید در مورد کودک و نوجوان وجود داشته باشد واولویت اول همه اقدامات فرهنگی و اقتصادی باید درباره کودک ونوجوان باشد.

در انتها مصاحبه هایی با کودکان که در جشنواره و سالن سینما حضور یافتند صورت گرفت که تمامی میهمانان میزگرد را بر این موضوع متفق القول کرد که انتظارات کودک این نسل با نسل های پیشین متفاوت است بنابراین در ارزش یابی میان فیلم ها در دهه های گذشته و هم اکنون باید به معیار ها و ارزش هر نسل توجه شود ونیز باید مجموع معیارها و شرایط را درنظر گرفت.

انتهای پیام/ب/ن.ف