انتظامی در راستای عدم اکران بین‌المللی فیلم های ایرانی طی گفت و گویی به سینماپرس، گفت: مسئله مهم و قابل توجهی که این موضوع را تحت شعاع قرار داده بحث سانسور فیلم ها است، زمانی که شخصی را برای این کار مامور می کنند که اطلاعات کاملی در این باره ندارد و صرف این که فلان بازیگر در فیلم جمله ای را مطرح کرده که باب میل او نیست دستور به حذف آن بخش فیلم می دهد باعث رخ دادن این معضل می شود.

وی با بیان این امر که اتفاقاتی که در جامعه ایرانی رخ می دهد در تمام دنیا نیز اتفاق می افتد، افزود: در تمام کشورهای دنیا سینماگران مشکلات جامعه خود را فیلم می کنند و بدون هیچ سانسوری اکران می شود و کسی هم به دولتشان ایرادی نمی گیرد، در کشور ما مسئله سانسور و خط قرمزها، هم برای تئاتر و هم برای سینما بسیار زیاد است و این امر به هنر شخص لطمه می زند با وجود هزینه بر بودن فیلم هایی که در ایران ساخته می شود اما با یک ایراد کوچک فیلم توقیف شده و به سینما و اکران بین المللی فیلم های ایرانی صدمه می زند.

انتظامی افزود: ما نیامده ایم تا فیلم هندی بازی کنیم، فیلم های ایرانی باید معضلات اجتماعی را مانند یک غده چرکی بیروم کشد تا همه آن را ببینند و از به تصویر کشیدن آن لذت ببرند وگرنه این چیزی که امروزه ما در سینمای ایران نمایش می دهیم نشان دهنده پیشرفتی دروغین است و نمی توان نام آن را سینما گذاشت.

بازیگر فیلم های داریوش مهرجویی، خاطرنشان کرد: خوشبختانه طی صحبت هایی که با وزیر ارشاد و معاون او شده قول گرفته ایم که بحث سانسور فیلم ها را از میان ببریم. امیدواریم که ارشاد در راستای موضوع سانسور فیلم های ایرانی، نگاه ویژه تری داشته باشد که بتوان تا حدی جلوی این خطوط قرمز گرفت نمی خواهم بگویم که هر کسی هر کاری خواست انجام دهد، اصلا اینطور نیست؛ اما بهتر است که ایرادات اساسی تری بر فیلم ها گرفته شود و هر فیلمی را به خاطر یک ایراد کوچک توقیف نکنند.

انتظامی درباره نقش سینماگران و کارگردانان در این عرصه تشریح کرد: اگر فیلم ها خوب باشند مانند فیلم هایی که فرهادی در این چند سال اخیر ساخت، به خارج می روند و در جشنواره های بین المللی هم نمایش داده می شوند اما فیلم هایی که حتی در سالن های خود ما هم به فروش نمی رسند که امتیاز بین المللی شدن را ندارند! در این باره باید اقداماتی صورت گیرد نه این که دست همه را برای ساخت هر نوع فیلمی باز گذاشت که نتیجه آن حمله به دولت شود بلکه باید فضا را برای فیلمسازان محیا کنند تا فیلمسازان مشکلات جامعه را در فیلم هایشان به تصویر کشند.

وی در پایان با بیان این امر که فیلم سینمایی و کار تئاتر باید به دستگاه انتقاد کند، گفت: فیلم ها باید حرفی برای گفتن داشته باشند، زمانی که من فیلم «گاو» یا «پستچی» را بازی کردم و یا فیلم هایی که در تراز با آن ها است، حرفی برای گفتن داشتند در حالی که امروز متنی به دست من می رسد که نویسنده برای دریافت پروانه ساخت بدون اصلاحیه، مجبور است هر جمله ای را بنویسد و من به عنوان یک هنرپیشه نمی توانم در این نوع فیلم ها بازی کنم.

انتهای پیام/