وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس مستقر در اصفهان اظهار داشت: خیلی خوشحالم و حالم خوب است که در اصفهان هستم اما در حال حاضر وقتی وضعیت سینمای بزرگسال خیلی خراب است چه انتظاری از جشنواره فیلم کودک دارید؟

این بازیگر سینما در ادامه افزود: اصولا  ساختن یک فیلم شهامت می خواهد و وقتی تهیه کننده و کارگردانی ساخت یک فیلم را به انتها رساند انگار قله ای را فتح کرده است چرا که هزینه ساخت یک فیلم خیلی گران است و سینمای ما به همین دلیل اوضاع نابسامانی دارد چون دیگر آدم های قدیمی و با تجربه دهه ۶۰ و ۷۰ در سینما فعالیت ندارند و حالا سینما تبدیل به هنر نخ نمایی شده است.

مظفری ادامه داد: یکی دیگر از علت های رکود سینما این است که ما سینمای ملی نداریم. سینمای ملی یعنی اینکه اگر در طول سال ۱۰۰ فیلم ساخته می شود در ۹۰ فیلم آداب، فرهنگ ، رنگ، معماری ، موسیقی ، تنوع و اقلیم های متفاوت و ... را ببنیم اما متاسفانه این روزها فیلم ها در تهران و در آپارتمان های محدود ساخته می شوند و مردم از دیدن این فیلم های تکراری دیگر خسته و دلزده شده اند.

وی در ادامه افزود: نمونه این وضعیت در سینمای کودک اصفهان هم وجود دارد؛ بودجه مناسبی برای تولید آنها برنامه ریزی نشده و می بینیم که جشنواره آن هر سال نسبت به سال های گذشته  بی رونق و بی رمق تر  در حال برگزاری است.

مظفری ادامه داد:  فیلم های که در این دو روز دیدم، آثار ضعیفی بودند؛ اصولا فیلمسازی در زمینه کودک و کار با کودکان  سختی های خاص خود را دارد و حالا در آثار می بینیم برای بازگشت سرمایه چند آواز میان فیلم ها می گذارند تا بتوانند با کاری سطحی و پیش پا افتاده سرمایه فیلم  را برگردانند در حالیکه این کارها اصلا درست نیست.

این بازیگر سینما در ادامه افزود: یک ماه مانده به برگزاری جشنواره کودک در اصفهان فکرهای خوب و راهکارهای نویی به ذهنم رسید اینکه ایکاش به جای اهدای  سکه به برگزیدگان، در حومه اصفهان به هنرمندان وام و  زمین بدهند تا در دراز مدت حداقل هنرمندان و پیشکسوتان اصفهانی صاحب خانه شوند.

مظفری در ادامه گفت: در زمینه سینمای کودک  اگر سناریوی خوبی به من داده شود ،حتما تهیه کنندگی، کارگردانی و بازی می کنم  اما در حال حاضر که متن ها را می خوانم سناریوهای سینمای کودک  خیلی ضعیف است.

وی در پایان گفت: ما سینمای جوانی داریم و معتقدیم که باید به جوان ها پیام بدهیم؛ بی شک در این مسیر بزرگسالان هستند که باید به جوانها خط و راه درست را نشان دهند تا در هنر بتوانند موفق باشند مثلا خودم من هم وقتی  جوان بودم  از عزت الله انتظامی وعلی  نصیریان الگو می گرفتم، اما آیا هنرمندان جوان فعال ما در سینما از چنین رفتاری تبعیت میکنند؟