به گزارش رجانیوز، اگرچه اتخاذ برخی تصمیمات خلق الساعه توسط برگزار کنندکان هفتمین دوره جایزه ادبی جلال باعث بروز انتقادهایی شده بود، اما اعلام نامزدهای نهایی این دوره از جایزه در چهار بخش، موجب شد تا این انتقادها بالا بگیرد.
گذشته از تخلفات آیین نامه‌ای متعددی که در مسیر برگزاری این دوره به چشم آمد (گزارشی از آن را در این یادداشت محمدرضا سرشار بخوانید)، غلبه کتابهای جریان شبه روشنفکری در میان نامزدهای جایزه موجب شد تا بسیاری از چهره‌های ادبی و فرهنگی و رسانه‌ها نسبت به این موضوع واکنش نشان دهند. حضور نویسندگان و کتابهایی که نه تنها از نظر ادبی قوت خاصی ندارند، بلکه از نظر محتوایی نیز با انقلاب زاویه داشته و حتی با معیارهای تاکید شده در اساسنامه جایزه حلال همخوانی ندارند، در فهرست نامزدها از جمله دلایل این اعتراضات بود.
برای مثال خبرگزاری فارس در گزارشی به بررسی ۵ نامزد بخش داستان کوتاه پرداخت تا مشخص شود که این ۵ کتاب چقدر با آنچه در اساسنامه جایزه جلال آمده بیگانه‌اند، و البته نامزد کردن آنها تا چه حد با تاکیدات بالادستی درباره لزوم عدم حمایت و چهره‌سازی و تبلیغ چهره‌های جناح غیر مومن فرهنگی در تضاد است.
البته همه این نقدها و اعتراضات بدون آنکه به شخصیت داوران یا برگزارکنندگان جایزه جلال متوجه باشد، مستند به محتوای کتابها و جهت‌گیری نویسنده‌هایی بود که بعنوان نامزد معرفی شده بودند. کتابهایی که غالباً سرشار از ناامیدی، پوچی، تکه و کنایه به انقلاب و نظام، تصویرسازی‌های اروتیک و مسائلی از این دست هستند، واقعاً چه نسبتی با جایزه ادبی جلال دارند که حالا زیر سوال بردن آنها دبیر علمی هفتمین دوره این جایزه را چنان به خشم بیاورد که اینطور خارج از عرف فرهنگی و ادبی به منتقدان حمله کند.
حجت الاسلام محمد علی مهدوی راد دبیر علمی این دوره از جایزه جلال در گفتگو با خبرنگار مهر (اینجا)اینچنین پاسخ منقدان را داده است: «تا این اواخر داوران جایزه اعلام نشده بودند و فرآیند داوری آنها نیز شرح داده نشده بود. به نظرم بدون طرح شدن این موضوعات کمال بی‌تقوایی است که بخواهیم فرآیند داوری جایزه جلال را زیر سوال ببریم جز اینکه توانسته باشیم به این موضوع سرکی کشیده باشیم که البته این سرک کشیدن هم بدون اجازه، خلاف شرع است.»
و «اعلام می‌کنم که همه داوران این جایزه ادبی همگی محقق، متدین و متشرع هستند و از منتقدانشان انقلابی‌تر، پاک‌تر و ذهن‌پاک‌تر هستند.» و « کسانی که صحبت از معیار و خط و جهت در داوری این جایزه می‌کنند آیا تخصص‌شان بیشتر از این داوران است و یا در حوزه اجرا از آقای قزلی که خودش بچه این انقلاب است بالاتر و متدین‌تر هستند؟ من فکر نمی‌کنم دوستان جایزه از این منظر کمتر از آنها باشند. متاسفم که این روزها دهان ما افسار ندارد. در حدیث آمده که بالاتر از این، دهان مومن باید لگام داشته باشد. اینکه بگوییم این کتاب فلان شکل است که دلیل نمی‌شود. آثار حاضر در جایزه جلال از منظر جایگاه و موضوع این جایزه بررسی شده‌اند و کاندیداها نیز بالاترین‌ها از این منظر هستند.» او در ادامه منتقدان را به اینکه کتاب را نمی‌فهمند هم متهم کرده است.
بیان چنین استدلال‌هایی با چنین ادبیاتی ثابت می‌کند که گویا بی‌ادبی به منتقدان بجای پاسخگویی به آنها ظاهراً در همه بخشهای دولت یازدهم رسوخ پیدا کرده و به یکی از ملاک‌های مدیریت –حتی مدیریت فرهنگی!- در آن تبدیل شده است.
علاوه بر این، جهت‌گیری برگزار کنندگان این دوره از جایزه که بجای پاسخ‌دادن به ایرادهای مستند منتقدان مبنی بر اشکالات محتوایی کتابها، به توهین‌هایی خلاف ادب و فرافکنی‌هایی از جنس «من خودم خیلی هم متدین‌ترم!» روی آورده‌اند، خود دلیل دیگری است بر اینکه این دوره از جایزه از نظر ادبی و هنری نیز در سطح پایینی قرار دارد؛ آنچنان پایین که نمی‌توان از نامزدها و احتمالاً برگزیدگانش دفاعی منطق و مستدل داشت.
ارسال نظر