به گزارش آنا، ریچارد گلَتزر فیلم‌ساز آمریکایی در سن ۶۳ سالگی درگذشت. ریچارد گلتزر مبتلا به بیماری ALS بود؛ بیماری عصبی پیش‌رونده‌ای که در تابستان امسال کمپینی به نام «چالش آب یخ» برای جلب توجه مردم به آن در سراسر جهان به راه افتاد.

بیماری موسوم به آمیوتروفیک لَترال اسکلروزیس یا ALS که به آن بیماری لو گریگ (Lou Gehrig's Disease) نیز می‌گویند، نوعی فروپاشی پیش‌رونده شبکه عصبی است که سلول‌های عصبی مغز و نخاع را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بر نورون‌های موسوم به موتور نورون که از مغز به نخاع و از نخاع به عضلات می‌رسند، اثر می‌گذارد. پیشرفت این بیماری به فلج کامل و در نهایت به مرگ منجر می‌شود چون با از میان رفتن موتور نورون‌ها توانایی مغز برای به حرکت درآوردن عضلات و کنترل حرکت آنها نیز از بین می‌رود.

شبکه خبری CNN صبح پنجشنبه گزارش داد که گلتزر که چهار سال پیش به بیماری ALS دچار شده بود، روز سه‌شنبه در لس‌آنجلس از دنیا رفته است. گلتزر در سال ۲۰۱۴ فیلم «همچنان آلیس» را با کمک واش وستمورلند کارگردانی کرده بود، فیلمی با بازی جولین مور و کریستن استوارت که به موضوع ابتلای یک زن میانسال استاد دانشگاه به بیماری آلزایمر می‌پرداخت. کارگردانی این فیلم چالشی دشوار برای او بود که از سال ۲۰۱۴ با از میان رفتن تدریجی سلامتی‌اش موانع حرکتی متعددی داشت.

«همچنان آلیس» در پاییز و زمستان امسال نامزد جوایز متعددی شد و جولین مور بازیگر نقش آلیس در این فیلم تقریباً تمام جوایز بازیگری زن نقش اصلی را در این دوره درو کرد و از جمله برنده جوایز اسکار، گلدن گلوب و اتحادیه بازیگران شد. در چهارم اسفند ماه امسال هنگامی که جولین مور نطق دریافت جایزه اسکار خود را در دالبی تیه‌تر هالیوود ایراد می‌کرد، کارگردان‌های فیلم «همچنان آلیس» در سالن حضور نداشتند.

به گزارش دیلی میل، در زمان برگزار شدن مراسم اهدای جوایز اسکار، گلَتزر دو روز بود که به علت دچار شدن به مشکلات تنفسی در بیمارستان بستری شده بود و همکار او وستمورلند نیز در بیمارستان از او مراقبت می‌کرد.

گلَتزر ساکن نیویورک بود و مدرک دکترای زبان انگلیسی از دانشگاه ویرجینیا داشت و پس از گرفتن دکترا به کار در حوزه فیلم و تلویزیون علاقه‌مند شده بود. اولین فیلم خود را در سال ۱۹۹۳ کارگردانی کرد که «سوگ» نام داشت. فیلم بعدی با عنوان The Fluffer را با کمک وستمورلند در سال ۲۰۰۱ ساخت و از آن به بعد کارگردانی را به صورت مشترک انجام داد و سومین فیلمی که با عنوان «کینسانیرا» در سال ۲۰۰۶ ساخت، برنده جایزه ویژه هیأت داوران ساندنس و منتخب تماشاگران این جشنواره شد. «آخرین رابین هود» محصول ۲۰۱۳ با بازی داکوتا فانینگ، سوزان ساراندون و کوین کلاین و «همچنان آلیس» فیلم‌های بعدی این قیلم‌ساز بودند.