اگرچه تلاش متولیان سینمای کشور در مقاطع مختلف مدیریتی، در ادامه نهضت سالن سازی در اقصی نقاط کشور از سالهای گذشته تاکنون، قابل کتمان نیست، اما همواره این سوال مطرح بوده است که به چه علت همچنان شهرهای متعدد ایران زمین، از داشتن سالن سینما و یا به تعبیری امکان حضور مردم در سینماها برای تماشای آثار سینمایی محروم هستند.

در این میان گاه مدیران و سیاستگذاران سینمایی کشور مورد پرسش هستند و گاه سرمایه گذاران در بخش خصوصی و دولتی همچون شهرداری ها و...؛ و در برخی تحلیل ها نیز شاید هم اشکال به فیلمسازان و محصولات سینمایی آنها بر میگردد که اساسأ فاقد ویژگیهای لازم برای جذب مخاطب از طیف های مختلف است. اما به راستی در حالی که نقش موثر سینما در زندگی مردم و ارتقای سطح فرهنگی آنان روشن و واضح است، چرا باید همه شرایط  تنها برای مردم تهران فراهم آید و بسیاری از مناطق کشور امکان صحیح از سالن نمایش فیلم سینمایی را بنا به دلایل گوناگون نداشته باشند؟

از نمونه های عینی فقر سالن نمایش فیلم در شهرها، موضوع سینما «پرستو» ی شهرستان دماوند است. شهری به فاصله نزدیکی از پایتخت ایران زمین که با وجود باغها و مراتع سرسبز و خوش آب و هوا علاوه بر جمعیت بومی یکصد هزار نفری، میزبان بسیاری از آحاد مردم از نقاط مختلف کشور نیز می باشد.

اما حکایت دردمند این سینما چیست؟

به گزارش خبرنگار سینماپرس، سینما«پرستو» با ظرفیت ۵۰۰ صندلی در سال ۱۳۷۴ در دماوند احداث شد، حال اینکه دلیل این تعداد صندلی در آن سال متناسب با جمعیت این شهرستان در ۲۰ سال پیش چه بوده و سرمایه گذار مربوطه با چه پشتوانه حمایتی مبادرت به ساخت این سالن نموده است برای ما چندان مشخص نیست؛ اما آنچه که حائز اهمیت است این سینما تنها بعد از نمایش چند فیلم آرام آرام به تعطیلی کشیده می شود تا آنجا که در حال حاضر در اجاره دانشگاه آزاد اسلامی بوده و تنها کاربرد آن برگزاری همایش ها و نشست های دانشجویی است نه نمایش مستمر فیلم سینمایی!

علی نوروز قزوینی رئیس کمسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر دماوند در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس در همین زمینه  با بیان اینکه مردم دماوند هیچ سالن نمایش فیلم دیگری ندارند گفت: البته سالن کوثر در اداره ارشاد شهرستان قابلیت اکران فیلم های سی و پنج  میلی متری را دارد ولی سیستم پخش فیلم در حال حاضر در سینماها تغییر پیدا کرده و به دیجیتال مجهز شده است.

وی تصریح کرد: ظرفیت سالن این سینما برای جمعیت شهرستان دماوند زیاد است و به لحاظ اقتصادی و چرخش مالی اکران فیلم در این مکان برای صاحب سینما به صرفه نیست. 

وی ادامه داد: به نظر من از آنجا که دستگاهی چون شهرداری در ان زمان متولی ساخت این سینما بوده است وزارت ارشاد باید خود به این مسئله ورود پیدا کند و به کمک مالک سینما بیاید، هر چند که ما چند بار برای بازگشایی و راه اندازی مجدد این سینما اقدام کردیم اما متأسفانه نتیجه ای نگرفتیم.

قزوینی ادامه داد: راه حلی هم هست؛ اینکه سالن فعلی را بازسازی و به چند سالن کوچک  سینمایی تبدیل کنند که باز هم باید موسسات تابعه سازمان سینمایی و وزارت ارشاد در این زمینه همکاری لازم و اصلی را داشته باشند.

در عین حال محمود مقدم رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان دماوند به خبرنگار سینماپرس توضیح داد: در راستای وظیفه مان مبنی بر حمایت از مراکز فرهنگی، جلسه ای با مدیر کل فرهنگ و ارشاد استان تهران و مدیر سینما پرستو داشتیم که ایشان از نداشتن تجهیزات و عدم امکانات روز برای راه اندازی مجدد این سالن ابراز نگرانی می کرد که مدیر کل محترم استان قول حمایت برای تهیه تجهیزات  را به ایشان دادند. 

وی افزود: وقتی ابراز تمایل ایشان برای بازگشایی دوباره سینما پرستو را دیدیم  ما هم زمینه  حمایت را برایشان  فراهم کردیم و فرصت دوساله به او برای به روز کردن امکانات  و تجهیزات سینما دادیم.

وی ادامه داد: ارشاد در زمان تاسیس این سینما حمایت، وام و بودجه لازم را برای تاسیس این سینما اختصاص داد؛ ضمن اینکه می دانیم شهرستان دماوند نیاز به سالن سینما دارد؛ اما منتظر هستیم که مالک «سینما پرستو» در  فاصله فرصت  دو ساله  امکانات و تجهیزات سینما را به روز کنند که در غیر این صورت مجبوریم امتیاز مالکیت را از ایشان سلب کنیم.

رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان دماوند خاطر نشان کرد: اگر کسی  متقاضی تاسیس سینما  در مناطق پنجگانه  شهرستان رودهن، دماوند، آبسرد، کیلان و آبعلی باشد ما زمینه های لازم را برای مساعدت و حمایت از آنها فراهم می کنیم.