به گزارش خبرنگار سینماپرس متن نامه شرف الدین به این شرح است:

آقای پژمان لشکری ­پور

من به شما یک بدهی دارم که لازم است در واپسین روزهای حضور خود در انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس این بدهی را با شما تسویه کنم. چه کنم که در ماه مبارک رمضان قرار داشتیم و گرنه زودتر بدهی خود را ادا می کردم. ماهی که فرصت طلائی برای توبه و انابه، بازگشت به سوی حقیقت و جبران گذشته، ماه رحمت خدا و کرامت انسانی، ماه میهمانی خدا و زدودن زنگار از قلب و روح و شستشوی روان از کدورت ها، ناخالصی ها، بدخلقی ها، کج فهمی ها و همه آنچه شیطان برای رقیب ابدی خود، یعنی «انسان» به ارمغان آورده است.

آرزو داشتم به برکت این ماه، هم من و هم شما آدم شویم. من که از خود ناامیدم و امیدم فقط به فضل حضرت حق است. ولی امیدوارم شما آدم شوی. دعا کرده ام و دعا می کنم که خدا همه ما را به راه راست که رضای او در آن است هدایت کند. ما که کارمان تمام است و آب از سرمان گذشته است اما شما جوان هستید.

 میدانم که اعتقادی به امام و راه امام نداری ولی امام عزیز ما به جوانان توصیه میکرد تا از نشاط جوانی برخوردارند به فکر خودسازی باشند. لذا تو «مَن قال» را رها کن و به «ما قال» توجه کن. امیدوارم چهره واقعی تو نمایان شود زیرا نفاق خطرناکتر، پلیدتر و زشت تر از کفر است.

تکلیف انسان با منافق معلوم نیست ولی با کافر روشن است. چنانکه امام ما رحمت ا... علیه فرمود: «منافقین از کفّار بدتراند.»

فکر نکن من این سطور را از روی عصبانیّت و یا ناراحتی و خشم و یا منتقمانه می نویسم. از تاریخ نامه تو تاکنون زمان قابل ملاحظه ای گذشته است و من فرصت کافی یافته ام که پاسخم واکنشی نباشد.

من به تو آنگاه شکّ کردم که ترجیع بند جملات و کلماتت «شهید آوینی» بود. در ده سطر صحبتت، حداقل ۹ بار شهید آوینی میگفتی در حالی که باید بیش از آنکه تو نام آن شهید بزرگوار را بیاوری و از او نشان و ارجاع و فکت ارائه دهی، از ما که همرزم او بودیم می شنیدی. همان زمان به یاد جمله تاریخی امام خودمان افتادم که درباره منافقین می گفت: اینها (منافقین) آمده بودند پیش من و برای من نهج البلاغه میخواندند!! تو هم هر وقت به ما میرسیدی برای ما جملات شهید آوینی را می گفتی!

من در همان زمان به تو شک کردم. اما با آخرین پروژه ای که برای انجمن کار کردی و هنوز به انجام نرسانده ای تردید و شکّ من به یقین تبدیل شد.ازآن مهمتر!!! اینکه اگر ردّپای فراماسونری را در آن پروژه یعنی «سمفونی استیضاح» ندیده بودم همچنان سکوت میکردم و امروز هم پاسخی به خزعبلات تو نمیدادم چنانکه در آثار بی شماری ابتذال و انحراف وجود دارد و الزاماً اینجانب اعتراضی نکرده ام و مخصوصاً این روزها که در آستانه رفتن از انجمن قرار دارم حرف و حدیث های زیادی را می شنوم که قابل پاسخ نمی دانم.

آقای لشکری­پور در اثری که به تهیه کنندگی شما ساخته شده است ردّپای فراماسونری به روشنی پیداست. شما هنوز کوچکتر از آن هستی که دستان پنهان در مدیریت های نهفته در سیاست های فرهنگی را بازشناسی کنی. حتماً به یاد داری هنگامی که با من تماس گرفتی و گفتی فیلم «سمفونی استیضاح» را به جشنواره فیلم فجر داده ای و من به شما اعتراض کردم و گفتم باید قبل از اقدام، موافقت انجمن را کسب می کردی آنگاه تأکید کردم هیچ اسمی و اثری از انجمن سینمای دفاع مقدس، بنیاد روایت و بسیج در این اثر نباید بیاوری، تا زمانی که اصلاحات انجام و کار به تأیید ما برسد. زیرا شاهد بودم که چطور توسط جریان فراماسونری مدیریت شده ای و نه تنها متوجّه نیستی بلکه به آن افتخار نیز میکنی. تو نیز پذیرفتی و فیلم را بدون ذکر نام سرمایه گذار و کارفرما و با مسئولیت خودت به جشنواره فیلم فجر دادی.

تو از شهید دیالمه استفاده ابزاری کردی. شهید دیالمه ۲ بار شهید شد. یک بار توسط سازمان مجاهدین خلق و با مدیریت جریان کثیف فراماسونری در سال ۶۰ و بار دیگر سی وسه سال بعد توسط تو و این بار نیز همچنان با مدیریت پنهان همان جریان. نکته جالب این است که هر چند امروز دیگر اثری از سازمان مجاهدین خلق نیست اما جریان وابسته آنها یعنی نفاق به قوّت وجود دارد و تو شاهدی بر این مدعا هستی.

این وعده الهی است که چهره نفاق را کنار خواهد زد. پس تا دیر نشده برگرد، توبه کن و گذشته را جبران نما. فیلم مستند «سمفونی استیضاح» را میگویم. زیرا وعده عذاب الهی برای منافق بسیار شدید و غلیظ است. به اسلاف خلف خود بنگر و عبرت بگیر.

اما نکته بعد. آقای لشکری پور

امام ما مطلبی دارند مربوط به سال ۶۰ هنگامی که سازمان مجاهدین خلق علیه انقلاب، نظام مقدس جمهوری اسلامی، امام و مردم اعلام جنگ مسلحانه کرد. آنها یکی از بهانه هایشان این بود که امام ما آنها را نپذیرفته است. امام فرمود: من اگر احتمال میدادم که اینها (منافقین آن زمان) اصلاح می شوند، من پیش آنها میرفتم.

اگر در سیره امام ما دقّت کنی می بینی او هیچوقت بلوف نزد و هرگز اهل لاف زدن نبود چنانکه در ابتدای فتنه مرحوم آقای شریعتمداری، امام ما نزد او رفت و در جلسه ای با حضور آیت اله العظمی گلپایگانی و آیت اله العظمی مرعشی نجفی رحمت اله علیهما با آن مرحوم اتمام حجّت کرد (هر چند که متأسفانه حجت امام در ایشان مؤثر نیفتاد و ایشان عاقبت به خیر نشد) من هم با تأسی به امام خودمان برخاستم و با خضوع تمام نزد تو آمدم. چند بار هم آمدم. زیرا من نفاق تو را در مرحله مقدماتی میدانم و مطمئنم راه اصلاح در تو وجود دارد. تو به لحاظ جوانی، بی تجربگی، کم دانشی و جویایی نام گرفتار شهوت شهرت هستی صرف نظر از اینکه از چه طریقی آنرا کسب کنی! مقداری از این خصلت ها اشکالی ندارد ولی مواظب باش تو را به هلاکت ندهد. من مطمئنم تو وقتی بزرگ بشوی عاقل میشوی تو هنوز بالغ نشده ای. زمانی که به بلوغ برسی با توجه به ظرفیّت هایی که در تو سراغ دارم فرد مؤثر، مدیر و توانایی خواهی بود اما به شرطی که نفاق را از خود دور کنی تا کارآمد هم بشوی.

علی ایحال من نزد تو آمدم تا کمک کنم آن کار مستند شهید دیالمه (سمفونی استیضاح) را اصلاح کنیم. من آن روز جمله ای گفتم و به صورت امانت نزد تو سپردم (هنوز در مرحله شک و تردید نسبت به نفاق تو بودم و به یقین نرسیده بودم وگرنه به تو اعتماد نمی کردم.) به یاد داری؟ در اسفند ماه ۹۳ (قبل از عید نوروز و مدتی بعد از جشنواره فیلم فجر که حتّی به من اعتراض کردی که چرا به آقای شعبانی (کارگردان­ فیلم) زنگ نزدم و دریافت سیمرغ بلورین را به او تبریک نگفتم) من به صورت محرمانه و به عنوان امانت به تو گفتم تصمیم گرفته ام از انجمن بروم و به تو توصیه کردم تا من در انجمن هستم بیا پروژه هایت را اصلاح و تکمیل کن و قراردادهایت با انجمن را به انجام برسان. تا من در آنجا هستم برایت آسان تر است و آنگاه تأکید کردم که موضوع رفتن من از انجمن را به عنوان امانت نزد خود نگهدار و راضی نیستم جایی بیان کنی و یا به احدی بگویی.

آقای لشکری پور، ما مسمانان شیعه، امامی داریم به نام حضرت امام جعفر صادق(ع). ایشان می­ فرمایند: «دینداری در کثرت نماز و روزه نیست، در امانتداری و راستگویی است.» می شود بگویی کدامش در تو وجود دارد؟ آیا امانت داری بود که درنامه سرگشاده به من، توصیه به استعفا میکنی؟! من خودم حداقل۴ ماه قبل از نامه تو، به تو گفته بودم که تصمیم به رفتن دارم. من از نامه تو ناراحت نیستم که تصمیم خودم را به من توصیه میکنی! بخصوص که با بخشی از مطالب آن نامه با تو هم عقیده ام، بلکه از خیانت در امانت ناراحتم.

  ضمنا باید بگویم من افتخار میکنم که به نشان شوالیه حمله کرده ام. من کفش پاره یک هم وطنم را با تمام نشان های شوالیه و منافع مادی و به اصطلاح معنوی که ضمیمه آن است عوض نمی کنم. بی وطنان و بی هویت ها بر این گونه نشانها ارج می نهند. حتماً میدانی که فرانسه یعنی صاحب اصلی نشان شوالیه، پشتیبان اصلی، قدیمی و سنتی منافقین بخصوص سازمان مجاهدین خلق بوده است و ظلمی نیست که در این سی واندی سال به ملت مظلوم ما نکرده باشد. از ژیسگاردستن تا اولاند.

شما فیلم مستند سمفونی استیضاح را از زندگی و شهادت شهید بزرگوار و شاخص، مرحوم عبدالحمیددیالمه تهیه کرده ای. شهیدی که در واقعه انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی در هفتم تیرماه سال ۶۰ همراه با دیگر یاران شهید والامقام مرحوم بهشتی، مظلومانه به شهادت رسید. فکر کنم حتماً میدانی که آن انفجار توسط سازمان مجاهدین خلق انجام شد که تعداد هفتاد و اندی از بهترین، مخلص ترین و کارآمدترین مدیران را از انقلاب، مردم و جمهوری اسلامی گرفت و بلافاصله سرکردگان، مجرمان و متهمان آن واقعه تروریستی به دامن فرانسه گریختند و دولتمردان فرانسه به جای اینکه آن تروریستها را دستگیر و به ایران تحویل دهند، همواره از آنها حمایت کردند و آن تروریستها تحت مصونیت سیاسی فرانسه قرار گرفتند.

این در حالی است که دو ملت ایران و فرانسه همواره از یکدیگر متأثر بوده اند و بر روابطشان احترام متقابل حاکم بوده است. اقتصاد، صنعت، فرهنگ مخصوصاً ادبیات و سینما در ایران سالهای طولانی متأثر از فرانسه بوده است. امام ما مدت کوتاهی در کنار مردم نوفل لوشاتو زندگی کردو به رهبری انقلاب پرداخت و از آن مردم تشکر نمود. لاکن دشمنی های دولتمردان آنها با جمهوری اسلامی چیزی نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت و به اقدامات آنها بدبین نبود. سنّ شما نمیرسد امّا من هدایای فرانسه به صدام را به خوبی به یاد دارم، جنگنده های میراژ، سوپراتانداردها که سکوهای نفتی ما را از راه دور میزد،توپ های دوربرد و سایرجنگ افزارهای پیشرفته و هواپیمای استیجاری فرانسوی که حلبچه را بمب باران شیمیایی کرد. همچنین حمایت های دیپلماتیک تمام و کمال از رژیم نامشروع صدام وحزب بعث عراق و سازمان مجاهدین خلق، مانند آنچه امروز از رژیم نامشروع و کودک کش اسرائیل انجام می دهد، نمونه هایی از خاطرات من و نسل من از فرانسه است.

حال سؤال این است که چه رابطه ای بین انتقاد شما از من در بیان حقیقت آن نشان مسلمان کشی با تو وجود دارد که این افشاگری را برنتافتی؟!

تو اگر اخلاق و اخلاص میداشتی و واقعاً نیّت خیر داشتی میتوانستی نامه ات را در یک پاکت سر بسته و به صورت محرمانه به من بدهی(چنانکه درموضوعات پیش آمده بین شما وانجمن بخصوص درمسائل مالی این کار را کردی). نه اینکه از طریق مطبوعات به من برسانی و اگر من هم امروز از طریق رسانه ها پاسخم را به تو می رسانم، برای این است که وظیفه میدانم که تو را معرفی کنم.

اگر دقت کنی به خوبی می بینی که نامه تو فقط دستآویز یک روزنامه زرد برای چند روز جولان شد. روزنامه ای که صاحب آن از همان رانت خوارانی است که تو به حضور او در بنیاد روایت انتقاد داری، همان کسی که با فریاد می گفتی چرا او قرارداد چند میلیاردی با روایت بسته و من قرارداد چند میلیونی!. نکته دیگر اینکه شما تاکنون ۱۴ پروژه با انجمن قرارداد بسته ای آن هم فقط مربوط به سالهای ۹۱ و ۹۲ با مبلغی بالغ بر ۳۴۰ میلیون تومان. تو خودت میدانی من هم با رانت خواری و بی عدالتی مخالفم ولی آقای لشکری پور کدام پروژه تو به سلامت به پایان رسیده، تحویل شده و رضایت کارفرما را حاصل کرده است چه فرق میکند تو رانت خواری کنی و یا کس دیگر. ابتدا پروژه های گذشته ات را تمام کن، تحویل بده و قراردادهای گذشته را به انجام برسان بعد ادعای زیاده خواهی کن. هر چند در مقایسه با بعضی از قراردادهای گذشته با دیگر افراد مخصوصاً رانت خواران حرفه ای، حق با توست اما من توجه دارم که حرف راست و حق تو «کلمه الحق و یرا دوا به الباطل» است که این هم از خصلت های منافقین است.

 من در اینجا به تو دو راه حل ارائه میدهم تا به جای شلوغ کاری و شعبده بازی های رسانه ای یکی از این دو کار را انجام دهی و آنگاه خلاص.

۱ـ فیلم مستند «شهید دیالمه» یا همان (سمفونی استیضاح) که عدم پذیرش آن توسط ما تو را برآشفته ساخته است و اساس اختلاف من و شما است را مطابق تراز خانواده و دوستان شهید و یا مرکز اسناد انقلاب اسلامی (چنانکه در حکمیتی که در تاریخ سه شنبه ۹۴/۲/۱ دردفترشما و با حضورخانواده معظم و معزز دیالمه توسط اینجانب انجام و به عنوان فصل الخطاب و راه حل به خانواده محترم شهید دیالمه ارائه شد و همگی پذیرفتید) اصلاح و یا مطابق لیست اصلاحاتی که توسط انجمن به شما داده شده اصلاح کن و تحویل بده که البته میدانم در این صورت پول سرشاری به جیب نخواهی زد.

اما راه دوم که همه ی منظور تو را برآورده خواهد کرد:

۲ـ اکنون که در حال نگارش این سطور هستم و هم زمان با نهائی شدن برجام (توافق هسته ای) یک گروه به نام جعلی و صوری «شهروندان حامی ایران عاری از سلاح هسته ای» در زیرمجموعه کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل (AiPac) تشکیل شده است شاید بدانی که AiPac لابی با نفوذ اسرائیل در واشنگتن است که بخصوص در مجلس سنا نفوذ چشمگیری دارد. این گروه تازه تأسیس توسط Aipac اعلام کرده است که بیست میلیون دلار بودجه برای مقابله با توافقنامه هسته ای ایران با ۱+۵ قرار داده تا با استفاده از فضای مجازی، آگهی های تلویزیونی و اینترنتی و رسانه های دیجیتال افکار عمومی را تحت تأثیر قرار دهد و بخصوص کنگره آمریکا را از به اصطلاح تأیید این توافقنامه منصرف سازد.

همه میدانند اکنون که این سند در شورای امنیت سازمان ملل با اکثریت قاطع (همه ۱۵ عضو اصلی و موقت) به تصویب رسیده، مخالفت کنگره، تقابل با اجماع بین الملل تلقی میشود و هرگز چنین اتفاقی نخواهد افتاد. پس چرا آنها میخواهند بیست میلیون دلار هزینه کنند تا به اصطلاح با تصویب این سند مقابله نمایند؟!

همه میدانند که از این بیست میلیون دلارها قبلاً هم برای فضاهای رسانه ای در مقابله با جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی هزینه شده است و هنوز هم بعضی از قلم به مزدها و مزدوران رسانه ای (به خصوص داخلی) طعم آن دلارها را در ذائقه سیری ناپذیرشان دارند. شما هم مطمئن باش که آنها برای فیلم کنونی سمفونی استیضاح به تو پول خوبی خواهند داد .

همچنین می توانی این فیلم را برای سناتور "جوزف کیبرمن" بفرستی. او یکی از سرسخت ترین دشمنان جمهوری اسلامی و حامی اصلی سازمان مجاهدین خلق در حزب دمکرات و کنگره آمریکاست. بد نیست بدانی در دکترین روابط خارجی این افراد در مقابله با حکومت های مستقل، تروریسم از جایگاه قابل ملاحظه ای برخوردار است. که ترور شخصیت از مهمترین فرآیندهای تروریسم است بخصوص که ایشان عضو حزب دمکرات است و حداقل و به ظاهر ترور شخصیت از فرآیند خشونت بیرون است و بر حسب ظاهر با طبع دمکرات ها شاید بیشتر سازگار باشد.

البته اگر این دو گزینه بعنی AiPac یا جوزف کیبرمن نشد، بی بی سی هم هست که بی تردید هر سه گزینه بسیار بیشتر از بنیاد فرهنگی روایت به تو پول خواهند داد و البته شهرت را هم.

همچنین مطمئن باش که انجمن اولاً این نسخه را نخواهد پذیرفت ثانیاً در صورت اصلاح، پول گزاف به تو نخواهد داد ثالثاً تعامل باانجمن در این پروژه  برای تو شهرت چندانی هم نخواهد داشت.

اما حرف آخر؛

آقای حجیم جسیم؛ چنانکه قبلاً و از همان ابتدا گفته ام و تأکید کرده ام ممکن نیست در مقابل خیانتی که به شهید دیالمه کرده ای کوتاه بیایم چه مدیرعامل انجمن باشم ،چه نباشم مطمئن باش که بعد از رفتنم از انجمن نیز با چشمی بیدار و ذهنی هوشیار این پروژه را رصد خواهم کرد تا ببینم مستند «سمفونی استیضاح» که به تهیه کنندگی شما و مدیریت فراماسونرها به استهزاء شهید دیالمه پرداخته است چون خواهد شد.

شاید مطلع نباشی اما لازم میدانم که برای اولین بار بعد از گذشت ۳۴ سال رازی را از خودم فاش کنم. خوب دقت کن و بعد از این مطلب، حساب کارت را بکن. آن مطلب این است که بخشی از درصد جانبازی من مربوط به حادثه برخورد با منافقین است که برای من حاصل شده است. در سال ۶۰ چند میلیشیای سازمان مجاهدین خلق (حدود ۷ یا ۸ نفر) یک دست نوشته ی بزرگی را در توهین به امام و شهدا به دیوار نصب کرده بودند و در اطراف آن به صورت گارد ایستاده بودند من به تنهایی و با دست خالی به طرف آن نوشته رفتم آن را از دیوار کندم و پاره پاره کردم و با آنها درگیر شدم و سخت کتک خوردم (هنوز آثار ضرب و شتم آنان را در جسم دارم و البته لذت آن کتکی که برای دفاع از امامم و شهدا خوردم را نیز) باور کن وقتی نامه تو را خواندم همان لذّت برایم تداعی شد. در بالا اشاره کردم که امروز دیگر سازمان مجاهدین خلق و عوامل فریب خورده آن نیستند لاکن جریان نفاق وجود دارد. البته که، ما هم هستیم!!

ختم نامه ام را با جملاتی از مادر بزرگوار و دو خواهر فرهیخته ی شهید دیالمه که در نامه ای که به اینجانب نوشته اند و رونوشت آن دست شما هم هست مزین میکنم تا خوانندگان گرامی این نوشته پی به چرائی برآشفتگی تو و دلیل اینگونه پاسخ به آن نامه ببرند. این جملات که در پی می آید دیگر از من نیست از خانواده معظم شهید دیالمه است که چند ماه قبل از نامه تو به من، نگاشته اند که با اجازه آنها منتشر می کنم. همچنین اگر کسی در آنچه در این نامه به تو نسبت داده ام شک دارد حاضرم آثاری که تو برای انجمن ساخته ای بخصوص فیلم مستند «سمفونی استیضاح» را با آنها ببینیم و با هم نقد و تحلیل کنیم. آن آثار هنوز در اختیار من است.

والسلام علی من اتبع الهدی

محمدرضا شرف الدین

۴ مرداد ۱۳۹۴

بخش هایی از نامه خانواده معظم شهید دیالمه به اینجانب؛

فیلم به اصطلاح مستند «سمفونی استیضاح» با ادعای زندگی سیاسی شهید دکتر عبدالحمید دیالمه که ظاهراً با حمایت آن انجمن به جشنواره فیلم فجر راه یافت، اندوهی بزرگ بر دل ما خانواده آن شهید بر جای گذاشت، زیرا تصور نمی کردیم که شهیدی که همه حیات کوتاه خود را در مسیر احیاء اندیشه های مکتب اهل بیت علیهم السلام و دفاع از حریم انقلاب اسلامی و ولایت فقیه صرف کرده و سرانجام جان خود را آماج تیرها و بمب های منافقین و دشمنان انقلاب کرد، کسانی جرأت یابند با بهره گیری از امکانات انقلاب حقیقت را وارونه ساخته و علیه او و خط اصیل رهبری فرزانه انقلاب (به بهانه انتقاد) مجموعه ای را تدوین نمایند. آن هم با گذران سی واندی سال از غربت آن شهید و تنها با آشکار شدن برخی از روشنگری های خالصانه او پس از فتنه ۸۸ !! گرچه فعالیت ها و سخنرانی های فکری و اعتقادی شهید در حیات کوتاه و پربرکتش توانسته است در لایه های عمیق و درونی نسل جوان انقلابی و بیدار نفوذ کرده و همواره الگویی برای طالبان حقیقت باشد، لکن به همان میزان، توطئه برای به حاشیه راندن نام و یاد او از جانب دشمنانی که متأسفانه زودتر از دوستان، نیروهای تأثیرگذار در انقلاب را شناسایی می کنند هرگز از بین نخواهد رفت و شاید سمفونی استیضاح واکنشی باشد به یک پسوند واقعی برای نام این شهید (شهید بصیرت) که در قالب حرکتی خودجوش از نسل بیدار انقلاب و آزاداندیش نمودار گشت و البته زنگ خطری برای برخی به حساب آمد!...

... متأسفانه اصرارهای ما به کارگردان مبنی بر درخواست مشاهده فیلم همچنان بی نتیجه ماند تا اینکه متوجه اکران آن در جشنواره فجر آنهم بدون دعوت از خانواده شهید شدیم! امری که به دلیل غیرمعمول بودنش ما را بیش از پیش متعجب کرده و صدای پای حرکتهایی مشکوک علیه انقلاب و مدافعان آن]را[ به گوشمان میرساند. به حکم رسالتمان در دفاع از حرمت شهدای انقلاب، کارگردان را ملزم کردیم که فیلم را در اختیارمان بگذارد و تنها همین جا بود که نام آقای «لشکری پور» به عنوان تهیه کننده محترم را شنیدیم و ادعای کارگردان که همه کارها باید با اجازه ایشان انجام گیرد. و ایشان نیز طبق قراری فیلم را در اختیارمان گذاشتند...

... پس از مشاهده دقیق فیلم متوجه شدیم که حاصل آن همه صداقت و اعتماد خانواده شهید در همکاری با کارگردان، با کمال تأسف، تدوین مجموعه ای خلاف حقیقت بوده است، البته اگر اتهامات به شهید، منحصر به کلام مخالفان در فیلم بود شاید آنقدر نگران کننده نبود، زیرا موضع گیری های آنان در مسیر انقلاب بر کسی پوشیده نیست و انتظاری هم بیش از این نبود، لکن جای تأسف آن است که نه تنها از مصاحبه دوستان شهید سوءاستفاده شده بلکه متن راوی نیز کاملاً متأثر از سخن مخالفان بلکه به نحوی زیرکانه بازخوانی همان اتهامات است...

... اکنون بر خود لازم میدانیم مواردی که در فیلم ناجوانمردانه، حقیقت وارونه گردیده و حاصلش بیش از دهها اتهام به شهید است خدمتتان عرض کنیم و عنوان نماییم که چنانچه این موارد در فیلم اصلاح نگردد از همه مراجع ذیصلاح بهره گرفته و تا پای جان در حریم دفاع از انقلاب و رهبری فرزانه آن و حیثیت و اعتبار آن شهید بزرگوار خواهیم ایستاد، گرچه اطمینان داریم که حضرتعالی با توجه به سوابق انقلابی و حضور مستمرتان در تاریخ انقلاب و جنگ، و ارادتتان به ساحت شهدا، بصیرت و هوشیاری لازم جهت رسیدگی به این مسأله را دارید.

گزارش سینماپرس حاکیست متن نامه انتقادی پژمان لشگری پور که در تاریخ ۱۱ خرداد بطور اختصاصی در اختیار سینماپرس قرار گرفت و منتشر شد را میتوانید اینجا مطالعه کنید:

کنایه های تند و صریح«پژمان لشکری پور» خطاب به مدیران انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس