دوشنبه ۱۶ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۲:۱۹

گفتگوی سینماپرس با بازیگر دهه ۶۰ و تهیه کننده سینما

حبیب اسماعیلی: پرداخت دستمزدهای بالا به بازیگران موجب سرخوردگی سایر عوامل فیلم‌ها می‌شود

حبیب اسماعیلی

سینماپرس : حبیب اسماعیلی تهیه کننده و بازیگر سینما معتقد است: وقتی بازیگری با سابقه پایین در فیلمی رقم بالا می گیرد این مسئله برای عوامل زحمتکش پشت دوربین یاس و ناامیدی و سرخوردگی به همراه دارد.

این بازیگر قدیمی و تهیه کننده سینما در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس در همین زمینه گفت: بحث دستمزد بالای بازیگران همواره در بین محافل سینمایی و اجتماعی از مباحث داغ روز به شمار می رود و به جهت توجهی که مردم  به این قشر دارند این حواشی هم به تبع آن، همواره برایشان جذابیت دارد.

اسماعیلی توضیح داد: البته در تمام دنیا بازیگران و کارگردانان سینما از دستمزدهای بالایی برخوردارند ولی همه از یک چارچوب مشخص و تعریف شده ای تبعیت می کنند. به عنوان مثال اگر حضور بازیگری گرانقیمت نتواند سرمایه اولیه فیلم را بازگرداند؛ پرداخت ارقام نجومی به او برای فیلم بعدی هیچ توجیهی ندارد.

این تهیه کننده گفت: متاسفانه در سینمای ایران پرداخت دستمزد تابع قوانین نیست و بدون حساب و کتاب با بازیگران به قرارداد می رسند؛ در نهایت وقتی فیلم نمی تواند به دلیل هزینه های سنگین از جمله دستمزدهای کلان به سرمایه اصلی خود دست پیدا کند تهیه کننده و سرمایه گذار به راحتی با شکست مالی مواجه می شوند.

اسماعیلی تاکید کرد: البته یک بازیگر حرفه ای سینما  هیچ وقت این رقم را از تهیه کننده حرفه ای دریافت نمی کند و بیشتر کارگردان و تهیه کننده  فیلم اولی هستند که این مبالغ را می پردازند؛ بازیگران حرفه‌ای تنها در یک فضای غیر حرفه‌ای توان دریافت دستمزدهای بالا دارند؛ نه نزد تهیه کننده و کارگردانانی که حضورشان موجب اعتبار فیلم هستند.

وی با بیان اینکه برخی آمار و ارقام ارائه شده در جراید در خصوص دستمزد بازیگران واقعی نیست ادامه داد:  قطعا تهیه کننده ای که به بازیگری ۳۰۰ میلیون تومان دستمزد می دهد بخوبی می داند که فیلمش باید یک تا دو میلیارد برگشت سرمایه داشته باشد که با شرایط فعلی سینمای کشورمان بازگشت این ارقام غیر از چند فیلم خاص در مورد سایر آثار چندان امکان پذیر نیست.

اسماعیلی با بیان اینکه تنها عده ای از بازیگران موجب برگشت سرمایه می شوند گفت: در دهه های گذشته تنها در صورتی به بازیگر دستمزد بالا پرداخت می شد که بتواند در فروش فیلم به معنای واقعی موثر باشد حتی در قبل از انقلاب بازیگر برای دریافت بخشی از دستمزدش در اصل فیلم شریک می‌شد تا در سود و ضرر فیلم توازن برقرار شود.

این پخش کننده فیلمهای سینمایی و بازیگر دهه شصت سینمای ایران تاکنون، در پایان گفتگویش اظهار داشت: با اینکه طول عمر بازیگری کوتاه است و عده زیادی از این بازیگران بعد از گذشت سالها  نمی توانند دیگر در فیلمی بازی کنند اما باز هم باید در دستمزدها انصاف و عدل را پیش گرفت. 

 

 

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.