دوشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۴ - ۱۲:۴۸

رضا صافی: کارگردانان شهرستانی در فیلم فجر شهروند درجه ۳ محسوب می‌شوند

پینوکیو عامو سردار

مهر: کارگردان فیلم سینمایی «پینوکیو، عاموسردار و رئیسعلی» معتقد است جشنواره فیلم فجر متاثر از لابی است و کارگردانان شهرستانی شهروندان درجه ۳ محسوب می شوند.

به گزارش خبرنگار مهر، علی رغم اینکه امسال قانون دوره های گذشته جشنواره فیلم فجر مبنی بر اینکه فیلم های برتر جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان شانس قطعی حضور در جشنواره فیلم فجر را دارند، برداشته شده اما چندی پیش بر اساس گفته های کارگردان فیلم سینمایی «پینوکیو، عاموسردار و رئیسعلی»، دست اندرکاران سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر متقاضی حضور این اثر در جشنواره بودند که در دقایق آخر این انتخاب لغو شد.

رضا صافی کارگردان این اثر دراین باره توضیحاتی را ارائه داد.

* چه شد که «پینوکیو...» به فجر امسال راه نیافت؟

- ظاهراً بدلیل دریافت جایزۀ بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه و بهترین دستاورد فنی و هنری از جشنوارۀ بین المللی فیلم نوجوان که در شهر همدان برگزار شد.

* یعنی به دلیل نمایش در جشنوارۀ نوجوان،  مشکل آیین نامه ای برای ورود به فجر داشت؟

- سال های قبل که اینطور نبود و اتفاقاً فیلم های برگزیدۀ جشنوارۀ کودک و نوجوان مستقیماً به بخش سودای سیمرغ می رفتند. امسال قرار شد که مثل سایر فیلم ها از فیلتر هیات انتخاب رد شوند. اتفاقاً دبیرخانۀ جشنوارۀ فجر تا چند روز قبل از اعلام نتایج، اصرار هم داشت که تیزر فیلم و مواد تبلیغی هرچه زودتر به دفتر جشنواره برسد. از ابتدا هم به گونه ای برای ارسال فیلم و مدارک آن تأکید و اصرار داشتند که ما تصور کردیم احتمالا مثل برگزیدگان سال قبل، قرار بر حضور بدون بازبینی است اما نتایج مشخص شد و اسمی از فیلم ما نبود! ما ماندیم با حجم انبوهی از سوال و ابهامات.

* خودتان چه فکر می‌کنید؟

- بعضی مسائل گفتنی نیست و برخی را هم نباید گفت ولی تا اینجای کار هیچ دلیل منطقی که مربوط به بحث کیفیت اثر باشد در این مورد دخیل نمی دانم. تنها نکته ای که باقی می ماند دریافت سه جایزۀ اصلی جشنوارۀ فیلم نوجوان است. ای کاش حداقل از همان ابتدا گفته بودند به دلیل حضور در جشنوارۀ همدان امکان شرکت در فجر را ندارید. اگر اینطور اعلام می‌کردند ما بحثی نداشتیم ولی این حرکت به نوعی تحقیر فیلم و عوامل آن است. چطور ممکن است فیلمی که به عنوان بهترین کار کودک و نوجوان در سال ۹۴ انتخاب شده، حتی لیاقت یک اکران در فجر را نداشته باشد.

* سلایق و داوری ها متفاوتند. شاید ناشی از بینش و سلیقۀ جمعی هیات انتخاب باشد.

- یعنی ارزش های سینمایی اینقدر وابسته به سلایقند؟ اگر این است پس باید تمام دانشگاه های سینما را در جهان تعطیل کرد چون دیگر هیچ ملاکی برای ارزشگذاری معنی نخواهد داشت. یعنی همه چیز سلیقه است ولاغیر! اما به نظر من این حرف ناصواب و به شدت غیر علمی است. به نظر من باید گفت این از عجایب سینمای ایران است. با کمال تأسف باید بگویم هدف از برگزاری جشنواره ای که ویترین و پیشانی سینمای مملکت است، تقسیم جوایز سینمایی است و نه تجلیل از آثار برترِ سال.

برای خودم هم عجیب است. حداقل انتظار داشتم در دولت جدید و فضایی که بر سازمان سینمایی حاکم شده، چنین برخوردهایی کمتر دیده شود. هرچقدر مسایل و حواشی امر را بررسی می‌کنم، نمی توانم به یک نگاه خوشبینانه برسم. متاسفانه با تجربه ای که از سال ۸۹ و برخورد با فیلم «بالابان» در آن سال پیدا کردم، به این نتیجه رسیدم که جشنوارۀ فیلم فجر تحت تاثیر لابی هاست. امثال بندۀ شهرستانی هم که ظاهراً شهروندان درجه سوم هستیم!

* به فیلمتان چقدر اعتماد دارید؟

- من در جشنوارۀ همدان قبل از شروع نمایش فیلم رسماً اعلام کردم هرکس بیرون از سالن نمایش مشغول صرف چای و نسکافه است، میزش را رها کند و بیاید فیلم را ببیند، اگر بعد از ده دقیقه تصمیم گرفت سالن را ترک کند، من پول چای و نسکافه اش را می دهم. این را رسماً و پشت بلندگو اعلام کردم و خدا گواه است حتی یک نفر هم سالن نمایش را تا انتهای فیلم ترک نکرد. این اعتماد را از قصه و فضای فیلم می گیرم.

* «پینوکیو، عاموسردار و رئیسعلی» چه شاخصه هایی دارد که برای حضور در فجر مناسب باشد؟

- فیلمی که با یک تم بومی ولی برای مخاطب ملی ساخته شده از فضای فیلم های آپارتمانی، سیاه و تلخ این سال ها به دور است اما صداقت دارد. فیلمی که درعین صداقت نسبت به مخاطبش سرشار از امیدواری است و در تجلیل از یک اسطورۀ ملی قصد پیوند کودک و نوجوان با تاریخ مبارزات ملی و شخصیتی مثل رئیسعلی دلواری را دارد، فیلمی که مخاطبانش با لحظه لحظۀ آن می خندند و منتقدان هم دوستش دارند، چنین فیلمی لایق عنوان یک فیلم با شاخصۀ سینمای ملی نیست؟ اگر هست، جای چنین فیلمی در جشنوارۀ فجر کجاست؟

* حرف آخر؟

- چون سر و کارت پی کودک فتاد، پس زبان کودکی باید گشاد. چندین سال است که تب «جدایی نادر از سیمین» همه را گرفته و همه می‌خواهند پا جای اصغر فرهادی بگذارند. در جای خود ممکن است خوب باشد ولی آیا تمام سینمای ملی کشور در فضای این فیلم خلاصه می شود؟

«پینوکیو...» در نوع خود یک فیلم منحصر به فرد است که با بودجۀ شخصی و بسیار محدود ولی با غیرت ساخته شده است. فیلمی که با احترام به مخاطبش برای خانواده ها و کودکان و نوجوانان سرزمینش ساخته شده است. من به جای مسئولان محترم جشنوارۀ فیلم فجر می گویم چون «پینوکیو، عاموسردار و رئیسعلی» فیلم خوبی بود که قبلا جایزه گرفته است الان باید کنار گذاشته شود.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.