کارگردان مستند «زنجموره» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس بیان داشت: این اثر مستند داستان زندگی یک بازیگر و عروسک گردان را روایت می کند که سالیان دراز با عشق زیاد به هنر در زمینه تولید و اجرای نمایش های عروسکی فعالیت دارد اما از سوی خانواده و اطرافیانیش با فشارهای زیادی مواجه می شود و از سویی هم شاگردش خواهان مدرن‌ تر شدن وسایل صوتی و نوری است؛ او بین انتخاب نمایش سنتی عروسکی و استفاده از نور و صدا و موسیقی مردد است و ازطرف دیگر همسر و فرزندش هم درتدارک مهاجرت هستند و باعث اضطراب و ناراحتی‌اش شده‌ اند.

وی ادامه داد: در واقع این فیلم در رابطه با تنهایی آدم ها و هنرمندان است که فشارهای همه جانبه ای را تحمل می کنند و در نهایت هم به تنهایی خودشان پناه می برند؛ من ما به ازای بیرونی چنین شخصیت هایی را در زندگی ام زیاد دیده بودم اما زمانی که با این کاراکتر آشنا شدم آنقدر جذابیت و تنوع در زندگی اش دیدم که به این فکر رسیدم که فیلمی در رابطه با وی بسازم.

دامن زن خاطرنشان کرد: من این شخصیت را از دهه ۶۰ و زمانی که مایل بود تا در فیلمی سینمایی بازی کند می شناختم و از همان دوران طرح فیلمنامه ای را با محوریت او نوشتم که مدتی قبل آن را به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ارائه دادم و مدیران مرکز از طرح این فیلم استقبال کردند و در نهایت «مجتبی» به تولید رسید.

این فیلمساز در ادامه این گفتگو یادآور شد: «مجتبی» در جشنواره سینماحقیقت توانست نظرات مثبت بخش اعظمی از اهالی سینما و منتقدان را به سوی خود جلب کند و بسیاری افراد قاطعانه این فیلم را بهترین اثر حاضر در جشنواره سینماحقیقت می دانستند اما متأسفانه در نهایت بی عدالتی این فیلم در هیچ رشته ای حتی کاندیدای دریافت جایزه هم نشد و اینک امیدوارم با ترکیب بسیار خوب اعضای هیأت داوری آثار مستند در جشنواره فیلم فجر شاهد دیده شدن این فیلم به درستی باشیم.

کارگردان مستند «طرقه» سپس با بیان اینکه فیلم من حال و هوای «شوخ» و «شنگ» دارد و مانند آثار مستندی که طی سال های اخیر تنها به ترویج تلخی و سیاهی در جامعه می پردازند نیست اظهار داشت: من به هیچ عنوان دوست ندارم مانند برخی از همکارانم فیلم های سیاه و تلخ بسازم و معتقدم که باید در سینما امید را رواج داد؛ مخاطبان سینما هیچ گناهی نکرده اند که در سالن های سینما بخواهند نظاره گر تلخی هایی باشند که در جامعه و زندگی روزانه شان به راحتی می توانند آن ها را مشاهده کنند.

وی ادامه داد: خوشبختانه «مجتبی» آنقدر ظرفیت و پتانسیل بالایی دارد که می تواند به راحتی تماشاگر را تا انتهای فیلم با خود همراه سازد و مخاطب آنچنان درگیر زندگی شخصیت اصلی داستان می شود که با او زندگی کرده و با شادی هایش شاد و با غم هایش غمگین می گردد.

این مستندساز مطرح سینما در بخش دیگری از این گفتگو در پاسخ به این سوأل که آیا از زمان اکران آثار مستند در جشنواره فیلم فجر به ویژه در کاخ جشنواره راضی است اظهار داشت: برنامه ریزی ساعت اکران آثار را گویا آقای جمال امید بر عهده داشته اند که قطعاً به دلیل عدم شناخت شان از سینمای مستند چنین ساعتی را برای این فیلم ها در نظر گرفته اند که قطعاً کمتر می تواند با استقبال منتقدان و اهالی رسانه روبرو گردد.

دامن زن افزود: ما باید بدانیم و آگاه باشیم که سینمای مستند سینمای تفکر است و تفنن در آن جایی ندارد. از این رو باید بیش از آنچه که تا امروز در سینمای کشور شاهد بوده ایم به سینمای مستند بها بدهیم و زمان های مناسبی را برای نمایش و اکران این آثار در نظر بگیریم اما متأسفانه چنین امکانی محقق نشده و همواره سینمای مستند در محدودیت های زیادی به سر می برد که امیدوارم طی سال های آتی بتوانیم شاهد برداشته شدن این محدودیت ها باشیم.

وی در خاتمه متذکر شد: در هر صورت آرزو دارم که مخاطبان جدی و فعال سینما در ایام برگزاری مهمترین رویداد سینمایی کشور از این فیلم استقبال کنند و «مجتبی» بتواند نظرات مثبت آن ها را با خود به همراه داشته باشد.

گفتنی است؛ عوامل تولید فیلم مستند ۷۲ دقیقه‌ ای «مجتبی» به این شرح هستند: پژوهشگر، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده: محمدحسن دامن‌زن، تصویربردار: ارسطو مداحی‌گیوی، صدابردار: مرتضی مظفری، صداگذار و میکس: آرش اسحاقی، تدوین گر: آرش زاهدی‌اصل، آهنگساز: کیوان کیارس، گوینده:مجتبی کاظمی، تهیه شده در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی.

محمدحسن دامن‌زن متولد سال ۱۳۴۲ در تهران و دارای مدرک کارشناسی سینما است. در پرونده‌ی فیلمسازی او، ساخت مستندهای گلن، طرقه، دخترفرمانفرما و زنجموره به چشم می‌خورد.