در سال ۱۳۸۸ جمهوری اسلامی ایران درگیر اغتشاشاتی شد که به ظاهر در اعتراض به نتیجه انتخابات صورت می گرفت اما در اصل ماحصل برنامه ریزی های مستمر دشمنان مردم بود؛ همان طور که طی به اصطلاح بحران داخلی سوریه که کمی بعد از فتنه۸۸ آغاز شد، تونل هایی زیرزمینی به دست آمد که تاریخ حفر آنها به یک دهه قبل باز می گشت. وقایع سال ۸۸ ایران اسلامی نتیجه دهه ها تهاجم و شبیخون به فرهنگ و قتل عام فرهنگی خاموش نسل های متمادی این کشور بود که تحت سناریوهای تدوین شده تصمیم سازان غربی برای فروپاشی نظام اسلامی صورت گرفته بود. نظام سلطه تمام توان خود را به کار گرفت تا محصول بذرهای کاشته در مغز و قلب ملت ایران را برداشت کند اما ایستادگی رهبری انقلاب و مؤمنان، نصرت الهی را شامل این سرزمین کرد و دشمنان را به ذلت کشاند. مانند تمام شکست های قبلی، دشمن ناامید نشد و تمرکز و توجه خود را معطوف سایر سناریوها و گزینه هایش نمود. اکنون پس از هفت سال، یکی از این سناریوها با درصد موفقیت بالایی در حال دنبال شدن است، سناریویی که دشمن به عیان آن را به عنوان آینده مطلوب خویش برای جمهوری اسلامی ایران، در فصل ۸ سریال استراتژیک ۲۴ به تصویر کشید و تنها چند روز پس از یوم الله ۹ دی ۸۸ به نمایش گذاشت، در دورانی که نخبگان و خواص جامعه هشدارهای رهبری و علماء و بزرگان انقلاب اسلامی پیرامون حرکات دشمن پس از فتنه را نمی شنیدند.

در این سلسله یادداشت ها، مقایسه ای تطبیقی بین برخی رویدادهای کلان سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی و فصل ۸ سریال ۲۴ صورت می گیرد تا مخاطبان با نمونه ای از نمایش سناریوهای سیاسی در قالب محصولات هنری آشنا شوند و نیز جنبه های مختلف این سناریوی ترسیم شده برای جمهوری اسلامی از حیث تحقق و یا عدم تحقق تبیین شود. این امر فواید دیگری هم دارد و بازخوانی مجدد فصل ۸ سریال ۲۴ می تواند از یکسو  هشداری باشد بابت ضعف دشمن شناسی خواص و متولیان متعدد حوزه فرهنگ و هنر کشور و از سوی دیگر ابعاد بیشتری از سینمای استراتژیک به ویژه تفاوت آن با دکان و مغازه را، برای مخاطبان گرامی روشن کند.  

در قسمت قبل که تحت عنوان ظهور سریال های استراتژیک با غلبه ی سناریو بر سیاست تقدیم شد، بطور خلاصه به زمینه پیدایش حاکمیت رسانه ها، مفهوم سینمای استراتژیک و روند شکل گیری آن و نیز اقتضائات زمانی تولید سریال های استراتژیک اشاره شد. هم چنین ویژگی های اصلی آثار استراتژیک مورد بررسی قرار گرفت. در این قسمت معرفی مختصری از سریال استراتژیک ۲۴ و عوامل سازنده آن ارائه می شود تا مخاطبانی که با سریال آشنایی ندارند، پیش از پرداختن به ابعاد استراتژیک سریال و سناریویی که فصل هشتم آن را دنبال کرده و زمینه سازی می کند، اطلاعات اولیه لازم را به دست آورند.

نیم نگاهی به سریال ۲۴

سریال ۲۴ از جمله سریال های استراتژیک و پیشتاز قرن بیست و یکم و همچنین خروجی های ممتاز دکترین رسانه ای جدید نظام سلطه است. این سریال با به تصویر کشیدن تهدید های خارجی و آسیب های داخلی و بهم ریختگی توازن بین دو مقوله تهدید و فرصت و ایجاد ناامنی، بقای به خطر افتاده یک تمدن  را نشان می‌دهد. سریال ۲۴ محصول دورانی است که اربابان نظام سلطه توانستند سناریوهای تعریف شده برای مدیریت ساختار قدرت در ایالات متحده و به تبع آن تمدن غرب و دهکده جهانی را به واسطه تحولات صورت گرفته به تصویر بکشند.

به عبارت ساده تر اگر در قرن گذشته محافل قدرت، سناریوهای سیاسی و اقتصادی مطلوب شان را در خفا جلو برده و ماحصل این سناریوها در جنگ ها، اضمحلال قدرت ها، ساختارهای اقتصادی و امثالهم بروز می کرد، شرایط قرن جدید مجال زمینه سازی روانی جهت اجرای سناریوها پیش از عملیاتی شدن را فراهم نمود. انبوه فیلم های آخرالزمانی در این دسته قرار می گیرند و سریال ۲۴ یکی از شاخص ترین آثار استراتژیک در این حوزه است.

سریال ۲۴  از جمله سریال های استراتژیکی است که توانسته با ایجاد فضایی سرگرم کننده و ضرب آهنگی تند، رویدادهای سیاسی ایالات متحده و جهان را به تصویر بکشد. عنوان اثر به خوبی توانسته است هیجانی وصف ناپذیر را برای مخاطب ایجاد کند، ۲۴ به معنای یک روز کامل است که هر ساعت از آن لحظاتی حساس برای ایالت متحده امریکا و جامعه بین الملل محسوب می‌شود. در این ۲۴ ساعت بحرانی، امریکا با دخالت های خارجی، تروریست ها و عوامل فساد داخلی در حال حرکت به سمت آشوبی گسترده است، در این بین جک باور در نقش یک منجی برای بشریت ظاهر ‌شده و با مقابله در برابر تروریست ها و معدوم کردن عملیات های هسته ای، شیمیایی، بیولوژیکی و برخورد با عوامل فساد داخلی، بحران به وجود آمده را مدیریت می کند. باور به عنوان مأمور ویژه واحد سی‌تی‌یو (CTU) یا واحد ضد تروریستی به دولت امریکا خدمت می‌کند.

نخستین پخش سریال ۲۴ در سال ۱۳۸۰ شمسی(۲۰۰۱ میلادی) چندماه پس از خیمه شب بازی ۱۱ سپتامبر و در اولین سال کاری جورج بوش پسر، رئیس جمهور جمهوری خواه امریکا و مدعی برپائی نظم نوین جهانی صورت گرفت. در این سری برای نخستین بار رئیس جمهوری سیاه پوست تحت عنوان دیوید پالمر به اتاق بیضی راه یافت. هشت سال بعد کرسی ریاست جمهوری ایالات متحده توسط یک رئیس جمهور سیاه پوست دموکرات تصرف شد، امری که مقدمه چینی آن توسط سریال ۲۴ پایه ریزی شده بود.

بررسی حامیان سریال ۲۴  درخور تأمل است، دونالد رامسفلد، وزیر دفاع امریکا، دیک چنی، معاون اول جورج بوش و بیل گیتس، یکی از ثروتمندترین مردان جهان و مدیر عامل اسبق شرکت مایکروسافت به عنوان حامیان این محصول تلویزیونی معرفی شده اند. با این حال واضح است که با وجود افراد فوق، دامنه حمایت مراکز قدرت از این سریال بسیار بیشتر از آن چیزی است که به طورت علنی بیان می شود.

سریال ۲۴ در برهه های گوناگون دهه گذشته با شرایط حاکم بر جهان هماهنگی های آشکاری داشته است و غلظت و شدت موضوعات امنیتی و سیاسی و مهم تر از آنها، مباحث کلان قدرت در این اثر بسیار برجسته بوده است. ضریب نفوذ این سریال در شکل گیری ذهنیت شهروند امریکایی در نسبت با وقایع بعد از ۱۱ سپتامبر، امنیتی کردن فضای جامعه امریکا، اعلام جنگ با تروریست ها توسط جورج بوش، پلیسی کردن فضای کشورهای غربی و بلاخص ایالات متحده، توجیه حمله به افغانستان و عراق و روشن کردن آتش جنگ در خاورمیانه و همچنین انتخاب بی سابقه و غیرقابل باور یک رنگین پوست به عنوان رئیس جمهور امریکا بعد از دوران جمهوری خواهان، بسیار موثر بوده است. ارزش استراتژیک این سریال در بازگرداندن تعادل امنیتی به سیستم حاکمیتی مد نظر زرسالاران است و این امر به معنای رفع وضعیت بحرانی و چگونگی استفاده و به کارگیری ۴ مفهوم استراتژیکِ قدرت، سیاست، امنیت و بحران است.

سازندگان ۲۴:

سریال ۲۴ در نه فصل (هر فصل ۲۴ قسمت)  از سال ۲۰۰۱ تا  سال ۲۰۱۴ میلادی پخش شده است. در سال ۲۰۰۸ میلادی بین فصل های ۶ و ۷ فیلم دو ساعته ای تحت عنوان ۲۴: رستگاری (۲۴: Redemption) به پخش درآمد که به نوعی مکمل این دو فصل بود.

این سریال توسط شبکه رسانه‌ای فاکس (Fox Broadcasting Company) از زیرمجموعه های امپراطوری رسانه ای یهودی سرمایه دار، روپرت مرداک (Keith Rupert Murdoch) تولید شده است.

با توجه به اهمیت موضوع پیوست فرهنگی نزد عناصر رسانه ای مغرب زمین، تاکنون یازده رمان درباره اتفاقات متفاوتی از زندگی جک باور به چاپ رسیده ‌و همچنین ۹ کتاب دیگر نیز پیرامون این سریال منتشر شده است، مضاف بر آنکه این سریال به شکل بازی بر روی کنسول پلی استیشن موجود بوده و نسخه موبایلی آن هم به بازار آمده است.

سریال ۲۴ برنده ده ها جایزه از جشنواره های مختلف شده است؛ برای مثال نویسندگان اثر "جول سارنو" و "رابرت کوچران" در سال ۲۰۰۲ میلادی برنده جایزه بهترین نویسندگان سریال درام شدند و بازیگر نقش اصلی سریال، "کیفر ساترلند" در سال‌های ۲۰۰۲، ۲۰۰۳، ۲۰۰۴، ۲۰۰۵ و ۲۰۰۹ میلادی (برای ۲۴: رستگاری) نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد سریال‌های درام شد و در سال ۲۰۰۶ میلادی این جایزه را دریافت کرد. همچنین این اثر پس از آنکه طی سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۵ میلادی نامزد دریافت جایزه بهترین سریال درام شد، در سال ۲۰۰۶ میلادی آن را تصاحب کرد. این سریال در سال ۲۰۰۳ نیز جایزه ی بهترین سریال درام را در جشنواره گوی زرین دریافت نمود. در سال ۲۰۰۵، انجمن فیلم آمریکا، سریال ۲۴ را جزء ۱۰ برنامه تلویزیونی برتر سال قرار داد. این سریال، ۶۸ بار نامزد دریافت جایزه امی شده که ۲۰ تای آنها را برده‌ و ۱۲ بار نامزد دریافت گلدن گلوب در رده‌های مختلف شده‌ است که ۲ بار برنده آن شده ‌است.

این سریال تا پایان فصل هشتم، ۱۹ کارگردان، ۲۴ نویسنده و ۳۸ تهیه کننده به خود دیده است؛ هر چند که برخی از این عوامل به طور مشترک در دیگر بخش ها نیز دخالت داشته اند. با مرور سوابق سازندگان اصلی اثر می‌توان کوله باری از تجربه ساختار رسانه ای ایالات متحده را مشاهده کرد.

عمده فیلم نامه سریال ۲۴ توسط دو نویسنده مطرح به نام های رابرت کوچران ( Robert Cochran)‏ و جوئل سارنو (Joel Surnow)‏ به نگارش درآمده است.

دیگر نویسندگان سریال۲۴ عبارتند از:

تهیه کنندگان و دستیاران تهیه در روند تولید ۲۴ عبارتند از:

در میان تهیه کنندگان فوق، هاوارد گوردون (Howard Gordon)، رایان توماس گریزر (Brian Thomas Grazer ) و پائُل گاد (Paul Gadd) به همراه کیفر ساترلند، بازیگر نقش اول مجموعه، موثرترین نقش را در ساخت این سریال داشته اند.

هر کدام از عوامل یاد شده در طول سال های گذشته با جمع آوری تجربه های فراوانی در حوزه ساخت سریال و فیلم های متعدد توانسته اند با ایجاد هم افزایی مدیریت شده بین خود، سریالی همانند ۲۴ را رقم تولید کنند.

کاراکتر اصلی ۲۴: