تهیه کننده فیلم سینمایی «آب نبات چوبی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: معتقدم اگر امروزه بنیاد سینمایی فارابی همچنان به حیات خودش ادامه می دهد به دلیل حمایت مدیران آن بنیاد از برخی فیلمسازان خاص است که این فیلمسازان خاص برای تمامی اهالی سینما و اهالی رسانه به خوبی شناخته شده هستند و همگی ما بهتر از مدیران می دانیم که این اشخاص چه کسانی هستند!

وی ادامه داد: بنیاد سینمایی فارابی در زمان تأسیس اش رسالتی بزرگ بر عهده داشت و به تمامی اهالی سینما به صورت یکسان برای تولید آثار سینمایی وام می داد و از آن ها حمایت می کرد اما در حال حاضر متأسفانه عده ای از سینماگران به طور کلی جایی در این بنیاد ندارند و تنها عده ای سینماگران نورچشمی آقایان مدیر هستند که وام های کلان از این بنیاد می گیرند و حتی ریالی از آن را هم بازپس نمی دهند و کسی هم در پی بازپس گیری این پول ها که متعلق به تمامی سینمای ایران است، نیست.

علیخانی سپس با تأکید بر اینکه بهتر است عنوان بنیاد سینمایی فارابی به «صندوق قرض الپس نده» تغییر کند اظهار داشت: من نمی دانم مدیران سینمایی کشور با کدامین درایت و هوشمندی همچنان بخش اعظمی از بودجه سینمای ایران را در اختیار این بنیاد قرار می دهند و مدیران این بنیاد هم با عده ای از سینماگران که در دایره دوستان و نزدیکان شان قرار دارند زد و بند کرده و این بودجه ها را در اختیار آن ها می گذارند.

این تهیه کننده پیشکسوت سینمای ایران خاطرنشان کرد: اگر مدیران بنیاد سینمایی فارابی در عملکرد خود هیچ گونه شکی ندارند بهتر است برای روشن شدن اذهان عمومی هرچه سریعتر لیست سینماگرانی را که تاکنون از این بنیاد وام های بدون بهره و یا کم بهره گرفته اند را منتشر کنند تا پیش از این در رابطه با عملکردشان دچار تشکیک نشویم.

تهیه کننده فیلم سینمایی «آواز قو» ادامه داد: اگر بنیاد سینمایی فارابی متعلق به تمامی سینماگران است چرا بسیاری از آن ها طی تمامی این سال ها نتوانسته اند حتی ریالی از بودجه عمومی سینمای کشور را برای تولید آثارشان از این بنیاد دریافت کنند؛ چرا ما که در موسسه پویا فیلم سال گذشته ۲ فیلم تولید کردیم نتوانستیم قرانی پول از این بنیاد برای تولید آثارمان وام بگیریم و چرا این همه تبعیض در سینمای کشور ما وجود دارد؟

وی در بخش دیگری از این گفتگو یادآور شد: پیش از انقلاب اسلامی استودیوهای شخصی بودند که تجهیزات سینمایی را وارد می کردند و آن ها را برای تولید آثار سینمایی در اختیار سینماگران قرار می دادند و به نوعی سینما در آن زمان خصوصی بود اما بعد از وقوع انقلاب اسلامی و تأسیس بنیاد سینمایی فارابی از آنجا که جنگ ایران و عراق آغاز شده بود و کشور از نظر بودجه دچار مشکل بود تمامی ارزهای دولتی و بوجه سینمایی در اختیار این بنیاد قرار می گرفت تا با وارد کردن تجهیزات سینمایی و به خصوص پزیتیو و نگاتیو خللی در تولید آثار سینمایی وارد نشود و این بنیاد به صورت عادلانه مواد اولیه را در اختیار سینماگران قرار دهد.

علیخانی در خاتمه این گفتگو افزود: امروزه دیگر نه در سینمای ایران از پزیتیوی استفاده می شود و نه نگاتیوی!؛ دیگر بنیاد سینمایی فارابی نه تجهیزاتی در اختیار دارد و نه اگر در اختیار داشته باشد این تجهیزات به روز رسانی شده اند تا بتوانند برای تولید آثار سینمایی صرف شوند؛ از این رو بهتر است این نهاد دولتی که تنها تبعیض میان سینماگران قائل می شود هرچه سریعتر تعیین تکلیف شود تا ما شاهد هدر شدن بخش اعظمی از بودجه محدود سینمای کشور در این بنیاد نباشیم.