به گزارش سینماپرس، در مراسم تشییع کارگردان مستند «من ناصر حجازی هستم» که 30 دی ماه در خانه سینما خیابان وصال برگزار شد،سید محمد مهدی طباطبایی‌نژاد مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، علیرضا تابش مدیرعامل فارابی، محمد حیدری دبیر جشنواره‌ی فیلم فجر، امیر حسین علم‌الهدی مدیر گروه «هنر و تجربه»، رویا تیموریان، منوچهر شاهسواری (مدیرعامل خانه سینما)، مهتاب کرامتی، فرشته طائرپور، محمد مهدی عسگرپور، منیژه حکمت،مسعود رایگان، ابوالحسن داودی، بیتا منصوری، پگاه آهنگرانی،سیما تیرانداز، مازیار میری،اشکان خطیبی، و... حضور داشتند.

اجرای مراسم را کامران ملکی عضو هیات مدیره خانه سینما برعهده داشت.

در ابتدای مراسم بدرقه‌ی نیما طباطبایی خسرو نقیبی با تأکید بر اینکه نیما طباطبایی بدون اتکا به نسبت خانوادگی خود در سینما تلاش کرد، گفت: نمی‌توانید باور کنید که نیما چقدر دوست داشت در سطح اول سینما کار کند. او تمام فیلم‌ها و سریال‌های جدید دنیا را می‌دید چون برایش مهم بود که به روز باشد و وقتی فیلم می‌سازد شبیه جریان رایج این سینما کار نکند که البته ثمره آن تا حدودی در مستند «حجازی» دیده شد.

همچنین مهدی کرم‌پور کارگردان سینما که نیما طباطبایی سابقه دستیارکارگردانی او را داشت، اظهار کرد: نیما یک کودک با قلبی بزرگ بود و چیزی که همیشه از او به یاد دارم، شوق و حیرتش به سینماست. او عاشق سینما بود، چیزی که امروز خیلی کم است.

در ادامه منوچهر شاهسواری با بیان اینکه یکی از سخت‌ترین لحظات در خانه سینما همین لحظه‌هاست، اظهار کرد: طولانی‌ترین شب یلدای نیما طباطبایی از امشب آغاز می‌شود. نمی‌دانم در تمام سال‌های آینده دوستان و عزیزانی که به نیما عشق می‌ورزیدند در شب‌های یلدا چگونه آن شب را به صبح خواهند رساند و نمی‌دانم برای مادر عزیزش رویا تیموریان، مسعود رایگان، درنا و دنیا عزیز چه می‌شود آرزو کرد.

وی با اشاره به اینکه «نیما نزد من یک فیلمنامه امانت دارد» افزود: نیما به «بندباز» امید بسیاری داشت و من به او گفته بودم که به سلامت برگردد تا فیلمش را بسازیم. همه فکر می‌کردند آن لحظاتی که این صحبت‌ها مطرح می‌شد به خودمان دلداری می‌دهیم یا به او و حقیقت این است که ما به خودمان دلداری و امید می‌دادیم که یک نسل جوان و شکوهمند دیگر به سینمای ایران اضافه می‌شود چون نیما دقیقا می‌توانست یکی از جوانان آن نسل باشد.

شاهسواری خاطرنشان کرد: این لحظات برای همه ما سخت است اما زندگی جریان دارد همان‌طور که سینما جریان دارد. همه بدانند و بر این امر واقف باشند که سینمای ایران با وجود چنین موجوداتی به راه خود ادامه می‌دهد.
 

تراژدی را آدم‌های ضعیف نمی‌سازند

سپس رویا تیموریان که نیما طباطبایی خواهر زاده‌اش است، در سخنانی گفت: تراژدی را آدم‌های ضعیف نمی‌سازند. نیما جان! تراژدی را آدم‌هایی می‌سازند که برای زندگی مبارزه می‌کنند اما زورشان نمی‌رسد.

او افزود: اما نیما تراژدی را خیلی خوب می‌شناخت و آن را تجربه کرد. نیما طباطبایی مهندس کشاورزی بود اما به قول خودش عدس و لوبیا را هم از هم تشخیص نمی‌داد، در حالی که سینمای ایران و جهان را خیلی خوب می‌شناخت و ما او را دایرة‌المعارف سینما می‌دانستیم.

این بازیگر سینما و تئاتر بار دیگر خطاب به خواهرزاده خود گفت: نیما جانم مبارزه‌ات را کردی، قهرمان سناریوی زندگی که خودت نوشتی و ساختی، بودی. امروز همه دوستان و اقوامت و حتی پرسنل بیمارستان ایرانمهر که پنج ماه در آنجا بودی حضور دارند. خیلی خوب کارگردانی کردی.

داریم دل‌های سوخته را تشییع می‌کنیم

در بخش پایانی این مراسم فرشته طائرپور با اشاره به اینکه در مراسم تشییع بسیاری از همکاران خود موظف به صحبت شده و توانسته شرایط را تحمل کند اما اولین بار است که درباره کسی می‌خواهد صحبت کند که سابقه همکاری و معاشرت چندانی با او نداشته است، گفت: ما امروز «جوانی» را تشییع می‌کنیم. امروز آرزوهای جوانانه را در عرصه هنر و سینما تشییع می‌کنیم. این فقط تشییع یک پیکر نیست، مادر نیما مدام می‌گوید، سوختم، سوختم و فکر می‌کنم ما داریم دل‌های سوخته را تشییع می‌کنیم.

طائرپور سپس از مادر نیما طباطبایی خواست برای همه جوان‌ها دعا کند، چرا که نیما نماد جوانی و نماد یک هنرمند فیلمسازی است که خاک نمی‌تواند او را از خانواده و دوستانش جدا کند.

در انتهای این مراسم حجت‌الاسلام محمود دعایی بر پیکر مرحوم نیما طباطبایی نماز خواند و بعد حاضران در خانه سینما این فیلمساز جوان را به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) تشییع کردند.