با وجود گذشت چند سال از وعده ساخت فیلم سینمایی درباره عبدالمالک ریگی تروریست معدوم که جریان دستگیری‌اش یکی از پیچیده‌ترین عملیات‌های اطلاعاتی و امنیتی را به وجود آورد، هیچ اتفاقی برای عملی شدن این وعده پیش نیامد تا اینکه اتفاق مهم دیگری در حوزه امنیت رخ داد و این بار حادثه تروریستی تهران و حوادث قبل و پس از آن می‌تواند سوژه ساخت فیلم و سریال شود.
سینمای اکشن یا حادثه‌ای در رده‌بندی بهترین و محبوب‌ترین ژانرهای سینمایی همیشه جایگاه اول یا دوم را به خود اختصاص داده است. «تیم دیرکس» منتقد فیلم درباره این ژانر سینمایی می‌نویسد: فیلم‌های اکشن معمولاً دارای انرژی بالا، بودجه بالا (بیگ پروداکشن) تعقیب و گریز، نجات، جنگ، دعوا، فرار، بحران (سیل، انفجار، بلایای طبیعی، آتش‌سوزی و غیره)، حرکت بدون توقف، ریتم دیدنی و جذاب و پرماجرا، اغلب دو بعدی مبارزه «آدم خوب» های قهرمان با «آدم بدها» طراحی شده‌اند.
مبارزه با تروریسم از جمله داستان‌ها و موضوعاتی بوده که فیلمنامه‌نویسان ژانر اکشن به آن توجه فراوانی دارند. مجموعه فیلم‌های مأمور ۰۰۷ نشان‌دهنده علاقه هالیوود به پرداختن به موضوع تروریسم در سینماست که در آن یک مأمور امنیتی خیالی با امکانات فوق‌پیشرفته‌ای که دانشمندان امریکایی اختصاصاً برای وی طراحی کرده‌اند به جنگ دشمنان امریکا می‌رود.
این فیلم‌های تخیلی برای مجاب کردن مردم امریکا برای مبارزه با دشمن کمونیست نظام لیبرال امریکا طراحی و ساخته می‌شد. در دهه‌های بعد با ظهور بنیادگرایی ناشی از تفکرات وهابی در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، ژانر اکشن در امریکا بر پرداخت به مبارزه نظامیان این کشور با گروه‌های تروریستی بنیادگرا که به منافع امریکا لطمه می‌زنند، متمرکز شد؛ روشی که تا امروز نیز با تغییراتی شاهد آن هستیم.
به‌رغم اینکه سینمای حادثه‌ای بیشترین مخاطب را در میان دوستداران سینما و فیلم دارد، سینمای ایران به دلایل مختلفی از جمله دلایل مالی و فنی از پرداختن به این‌گونه سینمایی طفره رفته است.
مدیر وقت انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس، سال ۹۴ و در اوایل انتصابش به مدیریت انجمن در گفت‌وگویی از ساخت فیلم سینمایی دستگیری عبدالمالک ریگی خبر داد و این وعده را داد که در سال ۹۵ و همزمان با جشنواره فیلم مقاومت، این فیلم رونمایی خواهد شد!
اما در عمل به جای فیلم ریگی، امکانات انجمن در اختیار ساخت فیلمی با موضوع حوادث سال ۸۸ قرار گرفت که به دلیل ضعف‌های ساختاری‌اش در جشنواره فیلم فجر استقبالی از آن نشد. به غیر از انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس، سایر نهادهای فرهنگی و هنری که بودجه تولید فیلم دارند و در طول سال از تولید چندین عنوان فیلم حمایت می‌کنند، نیز نسبت به تولید فیلمی درباره اقتدار امنیتی کشور بی‌توجهی کرده‌اند. در عوض این بی‌توجهی‌ها، سینمای ایران با رشد سریع فیلم‌های آپارتمانی با چند لوکیشن محدود که ارزان‌قیمت هستند، روبه‌رو است. این فیلم‌های ارزان‌قیمت برای به دست آوردن کف فروش در سینما یا کسب جوایز از جشنواره‌های خارجی اغلب سراغ موضوعاتی مانند خیانت یا مفاسد اخلاقی می‌روند.
اگر زمانی کارگردانان هالیوودی مانند مارک فاستر، سام مندس، مارتین کمپ بل و ترنس یانگ برای سر هم کردن داستانی جذاب از مأمور ۰۰۷ سازمان سیا، مجبور بودند با نویسندگان فیلمنامه‌های مجموعه «جیمز باند» سروکله بزنند یا تهیه‌کننده‌ها را قانع کنند که با سرهم‌بندی داستانی تخیلی‌تر فروش فیلم بالاتر می‌رود، وقایع امنیتی کشورمان به خصوص ماجرای دستگیری عبدالمالک ریگی در آسمان یا فرو نشاندن فتنه تروریست‌ها با اقتدار اطلاعاتی و امنیتی کشورمان، پر است از سوژه‌های جذابی که هر کدام می‌تواند دستمایه تولید یک یا چند فیلم سینمایی شود. به شرط آنکه کارگردان‌های سینمای ایران کمی از فیلم‌های آپارتمانی فاصله بگیرند.
* جوان
نظرات