کارگردان فیلم سینمایی «پرواز مرغابی ها» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بنده تأکید می کنم که فیلمسازان نقش مهمی در رابطه با چرایی اضمحلال و افول سینمای کودک و نوجوان ندارند چرا که این مسئولان هستند که با در اختیار داشتن بودجه ها و سیاست گذاری های جدید موظف هستند برای سینما کاری شایسته انجام دهند اما این کار را نمی کنند! مطمئناً اگر از فیلمسازان دغدغه مند حوزه کودک و نوجوان حمایت می شد ما مانند سال های دور شاهد تولید آثار ارزشمندی در این حوزه توسط آن ها بودیم.

وی ادامه داد: متأسفانه ما مرتباً شاهد آن هستیم که برخی هزینه ها در جاهایی صورت می گیرد که نباید هزینه شود؛ برخی افراد بودجه هایی دریافت می کنند که نباید بکنند چون تجربه ثابت کرده توان و تبحر تولید یک اثر شاخص را ندارند و از سوی دیگر امکان فعالیت برای بسیاری از دغدغه مندان و سینه سوختگان سینمای کودک وجود ندارد و بسیاری از آن ها بیکار و خانه نشین شده اند.

این سینماگر سپس با بیان اینکه یکی از همین فیلمسازان رانده شده خود بنده هستم یادآور شد: از زمانی که فیلم «رویای سینما» را در ژانر کودک و نوجوان ساختم که به زعم خودم بهترین فیلمم در این گونه سینمایی است و جوایز متعددی هم از جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان دریافت کرد تا به امروز دیگر آقایان نگذاشتند که من در این حوزه کار کنم! من سوألم این است که چرا متولیان سینمای کودک از ما حمایت نمی کنند؟ چرا بعد از اینکه فیلم من در جشنواره کودک سر و صدا به پا کرد دنبال من نیامدند و نپرسیدند که ما چه کمکی می توانیم به شما بکنیم؟ متأسفانه این وضعیت نه تنها برای بنده که برای بسیاری از همکاران باتجربه، خوش ذوق و متبحر بنده نیز وجود دارد!

وی افزود: سوأل من این است فیلمی که آن ها به ۵ کشور فروختند و به آن مباهات می کردند چطور شد که دیگر سراغی از سازنده اش نگرفتند و اصلاً دنبال بنده نیامدند و درخواست نکردند که بیا و باز هم اگر ایده و طرحی داری ارائه کن تا از تو حمایت کنیم؟

شاه حاتمی خاطرنشان کرد: آن هایی که سیاست گذاری سینمای کودک را در دست دارند و این سینما را بر اساس سلیقه شخصی شان مهندسی می کنند باید پاسخگوی جدی سوألات ما باشند. چرا از سینمای کودک در کشور ما تنها یک جشنواره باقی مانده است که آن هم اتفاق مهمی محسوب نمی شود و دیگر اعتبار سال های دور خود را از دست داده است؟ چرا ما به سمت بین المللی شدن به صورت واقعی نرفته ایم؟ کجای این جشنواره بین المللی است و چرا امکان تولید و اکران مناسب برای فیلم های کودک و نوجوان فراهم نیست؟

کارگردان فیلم سینمایی «آوای زندگی» سپس خطاب به مدیران سینمایی گفت: آقایان شعار بس است؛ به عمل کار برآید به سخندانی نیست!؛ قطعاً اگر کسانی که مسئولیت سینمای کودک را عهده دار هستند کمی دغدغه اعتلای این سینما را داشتند وضعیت امروز ما این گونه نمی شد! متأسفم که آقایان فقط دوست دارند مصاحبه کنند و دیده شوند و بیلان های کاری فریبکارانه از خود ارائه دهند! کجای دنیا اینطور بی محبا بودجه خرج می کنند و بی برنامه و بدون آینده نگری جشنواره برگزار می کنند که ما این کار را می کنیم؟ اصلاً دلیل برگزاری این شو در حالی که سینمایی به عنوان کودک در کشورمان باقی نمانده چیست؟

وی سپس با بیان اینکه سینمای کودک و نوجوان ایران در زمانه ای پرچمدار جشنواره های بین المللی بود و جوایز بسیار مهمی از سطح جهان دریافت می کرد یادآور شد: ما در چند دهه قبل افتخارآفرینی های ارزشمندی در سینمای کودک و نوجوان مان داشتیم که متأسفانه همه این افتخارآفرینی ها به دست فراموشی سپرده شد. گناه این فراموشی هرگز به گردن سینماگران دغدغه مند این حوزه نیست و این مدیران و مسئولان و سیاست گذاران هستند که باید پاسخگوی اضمحلال و عقبگرد شدید سینمای کودک و نوجوان باشند.