بازیگر فیلم سینمایی «رویای سینما» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: همه این اتفاقات در حالی است که اگر امکانات لازم جهت رشد و شکوفایی ژانر کودک و نوجوان فراهم شود و تدبیری اساسی برای تولید و اکران فیلم های خوب و تأثیرگذار اندیشه شود، کودکان و نوجوانان و خانواده های شان از این سینما حمایت خواهند کرد و رونق مجدد به سینمای کودک و نوجوان بر می گردد.

وی ادامه داد: در حال حاضر خوشبختانه تئاترهای کودکان و نوجوانان تاحدودی جای خالی فیلم های خوب را پر کرده اند و اکثر سالن های مختص به اجرای تئاترهای کودکان مملو از تماشاچی هستند و خانواده ها و فرزندان شان از این تئاترها استقبال می کنند؛ این اتفاق نشان از آن دارد که ما در سینما سیاست گذاری خوب و مناسب نداریم، امکانات کافی نداریم، سینماگران باتدبیر و به روز نداریم که اگر داشتیم قطعاً مردم از فیلم های کودک و نوجوان نیز همانند تئاتر حمایت می کردند.

محمودی تأکید کرد: عدم تخصیص اکران مناسب برای فیلم های کودک و نوجوان باعث شده تا انگیزه در میان سازندگان این آثار به طور کل از بین برود. آثار کودک و نوجوان فقط در جشنواره و به صورت محدود نمایش داده می شوند و جامعه هیچ تأثیری از آن ها نمی گیرد. سرمایه گذاران دیگر رغبتی برای تولید فیلم های کودک و نوجوان ندارند و نگاه سردستی به سینمای کودک و نوجوان رمقی برای این گونه مهم سینمایی باقی نگذاشته است.

بازیگر فیلم سینمایی «فرزند خوانده» در پاسخ به این سوأل که چرا با همه این شرایط و این بحران ها مدیران سینمای کشور و به خصوص متولیان سینمای کودک در تلاش هستند که با وعده دادن های مختلف و بیلان های کاری متعدد وضعیت این سینما را عالی جلوه دهند و واقعیت ها را کتمان کنند اظهار داشت: تعریف مدیریت در کشور ما تنها شعار دادن است و متأسفانه مدیران سینمایی و متولیان سینمای کودک هم کاری جز شعار داشتن نداشته و ندارند.

این سینماگر در خاتمه این گفتگو تصریح کرد: جشنواره فیلم کودک  نوجوان که همه ساله با صرف هزینه های گزاف برگزار می شود تنها عنوان «کودک و نوجوان» را با خود به یدک می کشد و متأسفانه این مهم ثابت شده که این جشنواره هرگز دغدغه کودکان و نوجوانان را ندارد. ما سال ها است هیچ خروجی مثبتی را از این جشنواره شاهد نیستیم و اصلاً دلیل برگزاری این جشنواره برایمان روشن نیست چرا که وقتی ما سینمای کودک نداریم، فیلم کودک نداریم، دغدغه کودک نداریم و خلاصه همه چیز را به حال خود رها کرده ایم چرا باید جشنواره برگزار کنیم؟