این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مهدی کرم پور کارگردان و فیلمنامه نویس مستعد سینمای ایران که کارنامه ای قابل اعتنا در سینما و تلویزیون و رسانه دارد، مسیر فیلمسازی خود را با تکیه بر دانش وتجربه و نوآوری و احترام به فرهنگ مخاطب سینما طی می کند. او که از فعالان عرصه های مدیریتی و صنفی سینما هم است، کارگردانی ۴ فیلم سینمایی و ۲ مجموعه تلویزیونی و چندین فیلم کوتاه وتله فیلم را در پرونده هنری خود دارد و فیلم متفاوت و اندیشمندانه «سوفی و دیوانه» پنجمین ساخته او درسینما است.

وی ادامه داد: «سوفی و دیوانه» ساخته متفاوت مهدی کرم پور، روایت سفر و مسافر است، سفری زمینی و ماورایی؛ سفری از درون به بیرون و از گذرگاه ها و سنگلاخ های جهل ساخته، به دنیایی که می تواند پر از مهر وصداقت و عشق و ایمان ونشاط باشد. «سوفی و دیوانه»، سفر وصل و فصل زمینی ۲ انسان زخمی درتقاطع زندگی و دنیای بدون مرزتخیل و گریز از کهنه ها، ناخواسته ها وتحمیل شده ها و یافتن و دستیابی به خود و انسانیت است.

آذین خاطرنشان کرد: کرم پور برای بازگویی مضمون گسترده معنایی فیلم خود از فرم و ساختار و روایتی بهره گرفته که با عادات و سلایق عادی مخاطب سینمای  قصه گو فاصله دارد و از این منظر کلیشه شکن، پذیرفتنی، نوآور و از جنس زندگی است. در نگاه نخست، فیلم «سوفی و دیوانه» مخاطب را با آدم ها، ماجراها، دیالوگ ها و فضاها و عملکردهای سرد و خشک مواجه می کند، ولی در ادامه یخ های رابطه با گرمای احساس و مناسبات انسانی کاراکترها و بازی خوب بازیگران و کارگردان هوشمندانه کرم پور ذوب می شود و مخاطب قهرمان های سرگردان قصه کرم پور را ملموس و باورپذیر و همدلی برانگیز می یابد و سوار برتوسن تخیل آن ها از شهر قصه ها و غصه ها می گذرد.

این منتقد سینما تأکید کرد: «سوفی ودیوانه» فیلمی غیر متعارف درباره آدم های متعارف و زندگی های متعارف با روایتی تازه از واقعیت های اجتماعی و مجازی و دست یافتنی ها و دست نیافتنی های انسانی است. کرم پور با نگاهی انسانی، شاعرانه وسینمایی، لایه ها، حرف ها و زندگی و مناسبات آدم هایی که می شناسیم و نمی شناسیم را در فیلم خود، به نمایش گذاشته و تصاویری پذیرفتنی از آدم های فیلمش ارائه کرده است و کلام آخر اینکه «سوفی و دیوانه» اثری انسان مدار و تأثیرگذار است.

وی سپس به نقد جدیدترین اثر سینمایی حمید زرگرنژاد پرداخت و اظهار داشت: «ماهورا» دومین ساخته سینمایی حمید زرگر نژاد پس ازفیلم «پایان خدمت» است، فیلمی با مضمون و محوری عاشقانه که داستان تلخ و شیرین خود را در بستری از رخدادهای آغاز جنگ تحمیلی بازگو می کند. زرگرنژاد پیش تر توانایی ها و قابلیت های سینمایی خود را با ساختن چندین فیلم مستند و تلویزیونی به نمایش گذاشته است و از این منظر «ماهورا» با نگاه سینمایی ساخته شده است.

آذین افزود: مکان و فضای داستان این فیلم یک روستای مرزی است با ساکنانی عرب و فارس زبان و آداب ورسوم خاص خود که فیلمساز کوشیده در فیلمش تصاویری وفادار به واقعیت از آن ها روایت کند. موضوع «ماهورا» ریشه در واقعیت های فرهنگی و باورهای اجتماعی مردمان محل رخداد قصه فیلم دارد. سازندگان فیلم، برای تولید این اثر، روستا و فضاهای اطراف آن را بازسازی کرده و بسیاری از صحنه های فیلم در باتلاق ها، فیلم برداری شده است.

این منتقد ادامه داد: زیباترین دختر روستا با عنوان عروس هور به حکم قرعه به خوش شانس ترین جوان روستا تعلق می گیرد. سمور قاچاقچی برای تصاحب ماهورا به دل روستا می زند، اماحوادثی، عروس هور را با خود می برد و سمور را وارد ماجراهایی متفاوت می کند. ماجراهایی که به جنگ متصل است. گرچه «ماهورا» در روایت عاشقانه عروس هور و وسمور کم کار نیست و زیبایی و تلخی و داغی و سوزناکی داستان آن ۲ را به تماشاگرمنتقل می کند و از آن سو هم رویدادهایی مرتبط با دفاع مقدس را در پیوند با خط مرکزی قصه خود به تصویر می کشد ولی آشکارا در میان ۲ نوع روایت و برجسته بودن یکی ازآن ها؛ عاشقانه یا جنگی در نوسان مانده است.

این مدرس سینمای کشور متذکر شد: در واقع «ماهورا» بیش از تمرکز و پرداخت کامل داستانی و شخصیت پردازی مکفی به دلیل درگیری با حوادث جنگی به بند حادثه پردازی گرفتار آمده است به گونه ای که به درستی مشخص نمی شود، نرگس کیست؟ سمور به راستی عاشق کیست و اصولاً قهرمان ها و ضد قهرمان ها یا آدم های خاکستری فیلم چه کسانی هستند؟

وی در پایان این گفتگو افزود: آدم ها و روابط آن ها درون ماجراها و مسائل فرعی فیلم، کم رنگ ویا گم شده اند. با آنکه «ماهورا» در بازگویی بخش های های عاشقانه و عزا و مرگ، ناموفق نیست، اما کم تحرکی دوربین و کارگردانی، نشانگر آن است که درحد نیاز تبدیل شدن فیلم به یک اثرسینمایی شاخص، کامل نبوده است. «ماهورا» به رغم کاستی هایش، به دلیل تلاش فیلمساز برای تعریف یک داستان  نو و جذاب عاشقانه در میان آتش وخون، اثری قابل تامل است.